ตอนที่ 1 พลาดเอง

1334 Words
" นายครับ ระวัง!!!!!! " เอี๊ยด!!!! โครม!!!! เสียงรถตู้คันหรูที่ไถลลงมาขอบถนน ด้วยความเร็วของรถทำให้บอดี้การ์ดที่ฝึกมาเป็นอย่างดีก็ไม่อาจบังคับพวงมาลัยให้เป็นไปตามที่ใจต้องการได้ ตอนนี้รถตู้คันหรูขับชนต้นไม้ที่อยู่ข้างทางเข้าอย่างจัง ทำให้กระโปรงหน้ารถเกิดกลุ่มควันพวยพุ่งขึ้นมาอย่างน่ากลัว นทีและอิฐบอดี้การ์ดคู่ใจที่นั่งข้างหน้าสองคนเมื่อได้สติและสำรวจตัวเองว่ามีบาดแผลฉกรรจ์ตามตัวไม่น้อยแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีสติครบถ้วนที่จะนึกถึงความปลอดภัยของคนที่นั่งอยู่เบาะหลังในตอนนี้ก่อน " นายครับ นาย!! " นทีซึ่งเป็นคนขับรถในครั้งนี้รีบหันหลังเพื่อดูเจ้านายของตัวเองที่ตอนนี้สลบไปแล้ว อาจเป็นเพราะเขาและอิฐคาดเข็มขัดนิรภัยแต่ผู้เป็นเจ้านายซึ่งนั่งอยู่เบาะหลังไม่ได้คาดเข็มขัดนิรภัยจึงทำให้บาดเจ็บสาหัสแบบนี้ " อิฐโทรตามรถพยาบาลที แล้วก็ฝากดูแลนายด้วยเดี๋ยวกูจะไปดูรอบๆ กูกลัวว่าพวกมันจะย้อนกลับมาเล่นงานนายอีก " นทีสั่งทันทีพร้อมกับอิฐที่พยักหน้าเข้าใจแล้วรีบเปิดประตูรถเข้าไปช่วยผู้เป็นนายให้ออกมาจากรถตู้คันนั้นเสียก่อน เพราะตอนนี้กลุ่มควันมันพวยพุ่งกลัวว่ามันจะระเบิด ส่วนนทีที่ตอนนี้บาดเจ็บไม่น้อยแต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังวิ่งออกมาตรวจตรารอบๆบริเวณปรากฏว่ารถคันที่ตั้งใจขับมาชนพวกเขาก็ได้ขับหนีไปแล้ว อีกทั้งบริเวณที่พวกเขาอยู่ก็หาหลักฐานค่อนข้างยาก พวกเขาตอนนี้ยังอยู่ที่ต่างประเทศจะจับมือใครดมก็พูดได้เลยว่ายากเหลือเกินเพราะเจ้านายของเขามาคุยธุรกิจที่นี่และนึกไม่ถึงว่าศัตรูของเจ้านายมันจะลอบกัดกันตอนกลางวันที่กลางถนนแบบนี้ " นายครับ ได้ยินผมไหมครับ นาย นาย! " อิฐพยายามเอ่ยเรียกชื่อเจ้านายเพราะกลัวว่าเจ้านายหลับไปแล้วจะไม่ตื่นขึ้นมาอีก แต่เมื่อเรียกซ้ำๆอยู่พักใหญ่ วินซ์ วงศกร วรเชษณ์กิจสุวรรณ์ มาเฟียผู้ทรงอิทธิพล อายุ 32 ปี ก็ได้ลืมตาขึ้นมาอย่างยากลำบาก นั่นจึงทำให้อิฐเผยรอยยิ้มออกมาอย่างโล่งใจหลังจากที่รู้สึกกดดันไม่น้อยเมื่อสักครู่ " นายฟื้นแล้วเป็นยังไงบ้างครับอดทนไว้นะ ผมเรียกรถพยาบาลแล้ว " อิฐที่ฉายแววความกังวลออกมาอย่างเห็นได้ชัด ครั้งนี้เป็นอุบัติเหตุครั้งใหญ่และคนที่เจ็บมากที่สุดคือคนที่เป็นเจ้านายและนั่นคือความผิดพลาดของเขาและนทีอย่างปฏิเสธไม่ได้ที่ไม่สามารถดูแลเจ้านายให้ปลอดภัยได้ " ฉันไหว......อ่าาาส์ " วินซ์บอกกับบอดี้การ์ดของตัวเองแม้ว่าเขาจะเจ็บเจียนตายสักแค่ไหนแต่ถึงอย่างนั้นก็ยังไม่แสดงอาการอ่อนแอออกมาให้ลูกน้องได้เห็นเลยแม้แต่นิดเดียวและมันก็เป็นอย่างนั้นตลอดมา บอดี้การ์ดทั้งสองคนมองหน้ากันอย่างรู้สึกผิด พวกเขาพลาดเองที่คิดว่าเมื่อการคุยธุรกิจจบสิ้นลงทุกอย่างจะเรียบร้อยดี และในคืนนี้เจ้านายของเขาก็มีกำหนดที่จะกลับไทยแล้วด้วย แต่เมื่อเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันแบบนี้ทุกอย่างคงต้องเปลี่ยนแผนใหม่ทั้งหมด .................................. ................. ..... " แซนดี้มีเคสด่วนขึ้นรถเลย อุบัติเหตุรถตกถนนชนกับต้นไม้มีผู้บาดเจ็บสาหัส 1 คนตามรายงานบอกว่ายังมีสติแต่ตามร่างกายอาจจะแตกหักหลายส่วน " แซนดี้คือชื่อที่ผู้คนในเมืองนี้เรียกเธอแต่ชื่อจริงๆของเธอคือ แสนดี มธุริน รุ่งฤทธิ์ธีรวัฒน์ อายุย่างเข้า 25 ปี นักศึกษาแพทย์ชั้นปีที่ 6 ตอนนี้เธอเป็น Extern ที่โรงพยาบาลที่ใหญ่ที่สุดในรัฐนี้ และอีกเพียงไม่กี่เดือนเธอก็จะจบการศึกษาและตั้งใจว่าจะกลับไปใช้ชีวิตดูแลพี่ชายที่เหลืออยู่เพียงคนเดียวของเธอที่ไทย " รับทราบค่ะ " แสนดีที่เมื่อถูกเรียกชื่อแล้วเธอก็รีบทำตามหน้าที่อย่างรวดเร็วราวกับหมอคนหนึ่งเพราะเธอก็คือว่าที่คุณหมอในอนาคต เมื่อเตรียมอุปกรณ์เสร็จเรียบร้อยก็รีบไปยังที่เกิดเหตุทันที " ช่วยด้วยครับคนเจ็บอยู่นี่ " นทีและอิฐเมื่อเห็นรถของโรงพยาบาลเขาก็รีบเรียกทันที ทั้งๆที่พวกเขาสองคนก็บาดเจ็บไม่ต่างกัน ทันทีที่รถโรงพยาบาลมาถึงก็ทำการปฐมพยาบาลเบื้องต้น โดยที่ว่าที่คุณหมออย่างแสนดีพุ่งตัวเข้าไปดูอาการคนที่เจ็บหนักที่สุดในตอนนี้ก่อน " ทำใจดีๆไว้นะคะคุณจะต้องปลอดภัย " ร่างเล็กแต่หัวใจใหญ่โดยที่ไม่กลัวอะไรทั้งนั้นพุ่งเข้าไปดูบาดแผลของคนเจ็บพร้อมกับสำรวจตามร่างกาย วินซ์ที่ยังมีสติอยู่เพียงน้อยนิดเขามองใบหน้าของคนที่ช่วยเหลือเขาแม้ว่าเธอจะอยู่ภายใต้แมสของทางโรงพยาบาลแต่เขากลับรู้สึกถูกชะตากับเธอทั้งที่เห็นเธอเพียงแค่ดวงตากลมโตคู่นี้เท่านั้น " คนไข้อาการค่อนข้างหนักมากค่ะ มีรอยฉีกและฟกช้ำตามตัวหลายแห่งค่ะ " Extern สาวรีบบอกบุรุษพยาบาลที่กำลังนำแปลเข้ามาเพื่อนำคนไข้ไปรักษา แสนดีรีบใช้อุปกรณ์เพื่อทำให้ผู้บาดเจ็บลดการกระแทกให้ได้มากที่สุด หลังจากนั้นเธอเตรียมตัวลุกขึ้นและช่วยบุรุษพยาบาลยกคนไข้ไปขึ้นรถแต่จังหวะนั้นวงศกรกลับทำในสิ่งที่ทุกคนไม่คาดคิด เขากระชากหน้ากากอนามัยออกมาจากใบหน้าของคนที่เขาคิดว่าถ้าไม่เป็นหมอก็เป็นพยาบาลคนสวย " ว๊าย!! " แสนดีตกใจไม่คิดว่าคนไข้จะทำแบบนี้ อยู่ๆก็มากระชากหน้ากากอนามัยออกจากใบหน้าของเธอ ถามว่าโกรธไหมต้องบอกว่าตกใจมากกว่าไม่คิดว่าคนไข้จะมีแรงมาทำอะไรแบบนี้ด้วย " คนไข้ครับทำแบบนี้ไม่ได้นะครับ กรุณาให้เกียรติคุณหมอด้วยครับ " บุรุษพยาบาลคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมาท่ามกลางความเงียบและความตกใจของทุกคนแต่วินซ์ก็ไม่ได้จะสนใจแต่อย่างใดเขาเอาแต่จ้องมองใบหน้างดงามที่แสนถูกใจเขาอยู่แบบนั้น ใช่ ที่เขาทำเขายอมรับว่ามันไม่ถูกแต่เขาอยากเห็นหน้าเธอและเขาเองก็เป็นคนใจร้อนขนาดตัวเองเจ็บแบบนี้ยังอยากเห็นใบหน้าชัดๆของเธออยู่เลย แสนดีเลือกที่จะไม่สนใจคนไข้ที่ตอนนี้มีหยดน้ำสีแดงเต็มตัวของเขาไปหมดมันเลอะแม้กระทั่งใบหน้าของเขาจนเธอไม่ได้สนใจอะไรอีกนอกจากเป็นห่วงความปลอดภัยของเขาเท่านั้น " ช่างเถอะค่ะพี่เตอร์ รีบนำตัวคนไข้ไปรักษาดีกว่าค่ะ " วงศกรสลบไปในที่สุดในขณะที่นำตัวส่งโรงพยาบาล เขาไม่อาจต้านทานฤทธิ์ของความเจ็บปวดได้อีกต่อไป เมื่อมาถึงโรงพยาบาลเขาผ่าตัดอยู่ในห้องฉุกเฉินกินเวลาไปกว่า 5 ชั่วโมง ซึ่งก่อนหน้านี้บอดี้การ์ดทั้งสองคนก็ได้ทำแผลกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว และคุณหมอแนะนำให้ทั้งสองคนนอนพักรักษาตัวสัก 2-3 วันแต่นทีและอิฐซึ่งเป็นห่วงผู้เป็นเจ้านายจึงเลือกที่จะมาเฝ้าอาการเจ้านายให้ปลอดภัยแล้วค่อยทำตามที่คุณหมอแนะนำอีกครั้ง ซึ่งจากอุบัติเหตุในครั้งนี้นทีและอิฐก็ได้ส่งข่าวบอกที่บ้านของผู้เป็นเจ้านายตัวเองเรียบร้อยแล้ว ทุกคนกำลังจะมาที่โรงพยาบาลนี้ถึงแม้ว่าจะอยู่ไกลกันข้ามประเทศแต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่เป็นปัญหาสำหรับตระกูลใหญ่อย่างวรเชษณ์กิจสุวรรณ์เพราะพวกเขาเดินทางกันคืนนี้เลยด้วยเครื่องบินส่วนตัว
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD