เสน่ห์ร้ายแม่ม่ายพราวนภา - บทนำ

512 Words
“แม่คะ ลัลไปนอนก่อนนะ” ลัลลาวีร์เอ่ยขึ้นขณะลอบมองมารดาของตนเองกำลังง่วนอยู่กับหน้าจอคอม “ไปสิจ้ะ ลูก” พราวนภาเอ่ยแล้วเงยหน้าขึ้นบอกลูกสาวเสียงหวาน พราวนภามองจนลัลลาวีร์เดินขึ้นบันไดบ้านหายลับตาไปแล้ว หญิงวัยกลางคนจึงก้มหน้ามามองงานตนเองต่อ งานของพราวนภาเป็นงานเขียนนวนิยายขนาดยาว แม้จะได้เงินไม่มากนักแต่ก็มากพอที่จะประคองชีวิตเธอกับลูกสาววัยเยาว์ได้ พราวนภาอาศัยอยู่กับลูกสาวสองคน เธอหย่าขาดกับสามีไปตั้งแต่ลัลลาวีร์ยังเป็นวัยรุ่นจวบจนปัจจุบันนี้เธอยังไม่มีใครใหม่แม้ว่าเธอจะเริ่มเหงาบ้างก็ตาม... นักเขียนสาวใหญ่สะบัดหัวเพื่อไล่ความคิดไม่เข้าท่าออกไป แล้วเบือนหน้ามาก้มหน้าก้มตาเขียนนวนิยายต่อ... งานเขียนของพราวนภาเป็นงานเขียนนิยายรักโรมานซ์ทั่วไป หากแต่ได้รับความนิยมมากในหมู่นักอ่านขึ้นติดอันดับหนึ่งในห้าเว็บไซต์ดังหลายเว็บไซต์ พราวนภามักจะใช้ชื่อนามปากกาว่า พลอยเพทายสำหรับเขียนนิยายโรมานซ์สิบแปดบวกโดยเฉพาะ “ตึ๋ง” เสียงข้อความดังขึ้นในกล่องข้อความ gamailที่แม่ม่ายสาวเปิดอยู่ มือเรียวสวยเอื้อมคลิกเมาส์อย่างรวดเร็วในกล่องข้อความเมื่อเห็นเป็นอีเมล์ใหม่ “ใครกันนะ ส่งเมล์มาในเวลานี้” พราวนภาเอ่ยขึ้นอย่างสงสัยเล็กน้อย ภาพในหน้าจอคอมปรากฎภาพโปสเตอร์เขียนว่า ขอแสดงความยินดีด้วย เรื่องสั้นที่คุณพราวนภา สุเวชวัฒนา ผ่านเข้ารอบคัดเลือกเข้าโครงการอบรม “สานฝัน สืบงานเขียน” ดวงตาคู่งดงามของแม่ม่ายสาวเบิกกว้างขึ้นยามเมื่อได้อ่านอีเมล์ฉบับนั้น “เยี่ยม พราวนภามันต้องอย่างนี้” เสียงหวานแหลมเอ่ยขึ้นเเล้วกำหมัดอย่างแรง ความใฝ่ฝันของพราวนภาคือการได้เฉิดฉายบนวงการน้ำหมึกสักรอบ!!! พราวนภาลอบมองตนเองในกระจก ภาพที่สะท้อนเบื้องหน้าของแม่ม่ายสาวคือ ใบหน้าผ่องนวลสวย คิ้วโก่งโค้งได้รูปสวย ดวงตาคู่กลมโต หากแต่เปล่งประกายระยับ และริมฝีปากอันบางเฉียบ สาวใหญ่เอื้อมจับริมฝีปากตนเองอย่างเเผ่วเบา ภาพในอดีตผุดพรายขึ้นมาราวกับว่าเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานคืน “อื้ม” เสียงหวานใสครางลอดออกมาจากในห้องน้ำผับแอนด์บาร์แห่งหนึ่ง พราวนภาร้องครางเสียงหลงยามเมื่อมือหนาของธนูเอื้อมมาใกล้กับกระโปรงของเธอ ธนูถลกกระโปรงของพราวนภาขึ้นแล้วบรรจงใช้นิ้วเรียวสอดไปในช่องทางสวรรค์ นิ้วมือเรียวของธนูดั้นเข้าไปอย่างซุกซน พราวนภาสัมผัสได้ราวกับตนกำลังโผผินบินได้ดั่งใจหมาย พราวนภาครวญกระชั้นยามเมื่อธนูขยับเข้าออกอย่างเป็นจังหวะ แววตาคู่นั้นเบิกกว้างกว่าเดิม ยามเมื่อริมฝีปากบางบดขยี้จูบอย่างรุนแรง หญิงสาวรู้สึกราวกับนกผกผินได้ เมื่ออารมณ์ของเธอเตลิดจนกู่ไม่กลับ
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD