“นายหญิงจะไม่ให้อภัยนายจริง ๆ หรือคะ?” พุดซ้อนเอ่ยถามขณะที่กำลังช่วยพิมพ์ชนกตัดดอกไม้ในสวนไปจัดใส่แจกันประดับบ้าน
หลังจากคืนวันเกิดที่พิมพ์ชนกระเบิดอารมณ์จนพลั้งมือทำร้ายลูเซียโน่นั้น เจ้าหล่อนก็ยังคงทำตัวเหมือนเดิม ไม่ยอมคืนดีทั้ง ๆ ที่เพิ่งทำให้อีกฝ่ายเจ็บตัว พุดซ้อนและคนอื่น ๆ ต่างคิดว่าคราวนี้น่าจะกลับมาคืนดีกันแน่นอน แต่ผิดคาดไปตาม ๆ กัน พิมพ์ชนกใจแข็งดุจหิน หล่อนทำเมินอีกฝ่ายได้อย่างหน้าตาเฉย
“นายเจ็บตัวเพราะนายหญิงนะคะ ทำไมนายหญิงถึง…”
“หนูมาคิด ๆ ดูแล้วก็สาสมกันดี ตอนนั้นหนูก็เจ็บตัวเพราะเขา มาคราวนี้ถ้าเขาจะเจ็บตัวเพราะหนูบ้างก็ไม่เห็นจะเป็นอะไร”
เธอคิดเช่นนั้นจริง ๆ ตอนแรกก็โทษตัวเองตลอด ก่นด่าตัวเองที่กลายเป็นคนฉุนเฉียวเกินเหตุ แต่พอได้ทบทวนก็รู้ว่าสิ่งที่ทำมันยังน้อยนิดหากเทียบกับความทรมานที่เขาสร้างไว้ เธอเจ็บกว่าเป็นร้อยเท่าพันเท่า พอได้ข้อสรุปเช่นนั้นความเครียดที่มีก็จ
