“คุณออสติน”
พิมพ์ชนกเรียกชื่อชายตรงหน้า เขามองเธอชั่วครู่ก่อนจะเบนสายตาดุดันกลับไปจ้องผู้หญิงน่ารังเกียจ
“ถ้าคิดจะมาทำตัวกร่างในบ้านหลังนี้ก็ไสหัวออกไปซะ!” ว่าแล้วก็ผลักมารตีล้มก้นกระแทกพื้น
“อะไรกัน มาทำร้ายลูกฉันทำไม?” นงลักษณ์รีบรุดไปดูบุตรสาว
“ฉันเป็นน้องชายของลูเซียโน่” ชายหนุ่มแสยะยิ้ม มารตีกลืนน้ำลายลงคอ ว่าแล้วเหมือนกันไม่มีผิด แม้หน้าตาอาจไม่ละม้ายคล้ายคลึง แต่แววตานั้นใช่เลย ดิบเถื่อนและดุดันไม่ต่างกัน!
“ต่อไปห้ามพวกเธอเข้ามาเหยียบที่นี่อีก!” ออสตินชี้หน้าเรียงคน
“แต่ยัยข้าวเป็นน้องสาวของพวกเรา ถ้าฉันจะมาหาน้องมันผิดตรงไหนไม่ทราบ” มารตีทำใจดีสู้เสือ
“เธอไม่ควรพูดถึงความสัมพันธ์เหล่านั้นตั้งแต่วันที่ขายน้องตัวเองให้กับผู้ชายแปลกหน้าแล้วนะ”
มารตีสะอึก พูดอะไรไม่ออกสักคำ
“ความเป็นญาติของเธอกับผู้หญิงคนนี้ขาดจากกันตั้งแต่วันที่พี่ชายฉันโยนเงินร้อยล้านเข้าไปแล้ว”
เขา
