บทที่ 3.3 – ตักเตือนสวาท 25+ (จินตนาการถึงเธอ) (จบตอน)

1066 Words

และในที่สุดช่วงเวลาที่เขารอคอยก็มาถึง นงลักษณ์ติดการพนันจนสิ้นเนื้อประดาตัว ลูเซียโน่สวมบทบาทเป็นพ่อพระให้เธอเล่นต่อโดยกู้เงินกับทางกาสิโนได้ไม่อั้น สาวใหญ่ที่ผีผนันเข้าสิงดีใจราวกับได้เพชรพลอย ความโลภทำให้หล่อนกู้เงินกับเขามากกว่าสามสิบล้านด้วยกัน ลูเซียโน่บีบบังคับเพื่อเรียกเงินคืน นงลักษณ์พยายามอ้อนวอนขอผ่อนใช้เป็นรายเดือนแทน แต่ลูเซียโน่แสร้งเล่นบทโหดขู่จะทำร้ายครอบครัวของเธอ “ถ้าไม่มีเงินก็ต้องแลกด้วยชีวิต” น้ำเสียงเหี้ยมเกรียมเอ่ย “ยะ อย่าทำอะไรฉันเลยนะคะ” นงลักษณ์ยกมือไหว้ทั้งน้ำตา เจ้าพ่อกาสิโนดังนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟาตัวยาว กดบี้ก้นบุหรี่ลงกับแก้วคริสตัล ก่อนจะปลดปล่อยควันขาวขุ่นลอยคลุ้งไปทั่วห้องรับรองหรูหรา “ขายบ้านหลังที่อยู่เป็นไง ขายทุกอย่างให้กับฉัน” “ถ้าขายบ้านแล้วฉันกับลูกจะไปอยู่ที่ไหน” นงลักษณ์ไม่มีวันยอมเด็ดขาด บ้านหลังใหญ่โตที่สามีของเธอสร้างเอาไว้ก่อนตายเป็นหน้าเป็นตาให้กับเธอและลูกมาจนถึงทุกวันนี้ หากขายทิ้งคงไม่แคล้วได้ตกเป็นขี้ปากชาวบ้านแน่! “เอาอย่างนี้ดีไหมคะ” คนจนตรอกคิดหาหนทาง “ถ้าฉันจะขายอย่างอื่นให้แทน คุณจะรับไหม” “อะไร?” ลูเซียโน่ขมวดคิ้ว “คนจ้ะ ฉันมีหลานสาวอยู่คนหนึ่ง สวยมากเลยนะ พวกแมวมองจ้องจะทาบทามไปเป็นดาราอยู่หลายครั้งแต่มันไม่สนใจ ฉันมีรูปให้ดูด้วย” นงลักษณ์รีบหยิบมือถือกดเปิดรูปให้อีกฝ่ายดู “นี่ครับนาย” เจมส์รับหน้าที่หยิบของดังกล่าวมาส่งต่อให้เจ้านาย หนวดเคราบนสันกรามแกร่งกระตุกทันที “ชอบไหมคะ มันชื่อพิมพ์ชนก หรือจะเรียกว่าใบข้าวก็ได้ ถ้าคุณสนใจฉันจะขายมันให้คุณ” บัดซบ! หากคนที่อยู่ตรงนี้ไม่ใช่เขาแต่เป็นผู้ชายคนอื่น พิมพ์ชนกคงถูกหลอกขายให้กับใครหน้าไหนก็ไม่รู้ “ขายหลานเพื่อล้างหนี้งั้นหรือ หึ! ตลกสิ้นดี” แม้จะอยากได้ตัวพิมพ์ชนกใจแทบขาด แต่ความรู้สึกสมเพชคนตรงหน้ากลับมีมากกว่า “หลานสาวของฉันทั้งสวยทั้งสด ไม่เคยต้องมือชายใดมาก่อน” ไม่เคยต้องมือชายใดงั้นหรือ? “ถ้าคุณไม่สนใจงั้นฉันคงต้องเอามันไปขายให้คนอื่น มีเสี่ยคนหนึ่งอยากได้มันอยู่พอดี เขาเสนอราคาห้าสิบล้าน ฉันเป็นหนี้คุณสามสิบล้าน แน่นอน… ฉันคงต้องขายหลานสาวฉันให้กับเสี่ยคนนั้น” ไม่มีใครต้องการซื้อตัวพิมพ์ชนกทั้งนั้น นงลักษณ์เพียงแต่เล่นแง่สร้างเรื่องกดดันอีกฝ่าย เธอผ่านโลกมามาก ดูจากสายตาก็รู้ว่าผู้ชายคนนี้สนใจพิมพ์ชนก ความคิดล้างหนี้จึงมาพร้อมกับราคาที่คิดเรียกจากเขาเป็นจำนวนมหาศาล “หนึ่งร้อยล้าน” จู่ ๆ น้ำเสียงทรงอำนาจก็โพล่งขึ้น ดวงตาของนงลักษณ์เบิกกว้าง “นะ หนึ่งร้อยล้าน!” “ขายหลานสาวเธอให้กับฉัน ห้ามไปขายให้คนอื่น!” แววตาดุดันชัดเจน เขาไม่ยอมให้ผู้หญิงใจบาปคนนี้พาสาวน้อยที่เขาปรารถนาไปเร่ขายชายอื่นเด็ดขาด “หนึ่งร้อยล้านพร้อมกับหนี้สามสิบล้านที่ฉันจะยกให้ สนใจไหม?” ทั้งหมดคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขาได้พิมพ์ชนกมาครอบครอง ชายหนุ่มทิ้งตัวนอนราบบนเตียงกว้าง หวนคิดถึงใบหน้าหวานของอีกฝ่ายแล้วเผยรอยยิ้ม หัวใจเปี่ยมสุขอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน หล่อนทำให้เจ้าพ่อกาสิโนผู้ยิ่งใหญ่อย่างลูเซียโน่หลงใหลได้มากถึงเพียงนี้ ช่างไม่ธรรมดาเอาเสียเลย… “แค่หนึ่งอาทิตย์เท่านั้นพิมพ์ชนก แล้วฉันจะได้ลิ้มรสชาติของเธอ” พร่ำบอกคล้ายกำลังปลอบประโลมความร้อนรุ่มจากภายใน หนึ่งอาทิตย์สำหรับผู้อื่นอาจเป็นเพียงระยะเวลาแสนสั้น แต่สำหรับคนที่รอคอยสิ่งมีค่าอย่างเขา มันเนิ่นนานราวกับเป็นสิบปี ลูเซียโน่ได้แต่ฝันถึงเรือนกายหอมหวานของสาวน้อย ยามร่างบางดิ้นเร่าเพราะรสสวาทของเขาหล่อนจะทำหน้ายังไงนะ น้ำเสียงเล็ก ๆ ที่เอาแต่ด่าทอจะครวญครางได้ไพเราะเพียงใด “อืม… พิมพ์ชนกของฉัน” เพียงแค่คิดความเป็นชายก็ตื่นตัวพร้อมรบอยู่ตลอดเวลา! ทันทีที่มือใหญ่รูดซิปกางเกงออก ความเป็นชายตั้งตระหง่านรอการปลดปล่อยทันที เขาครางทุ้มเสียงต่ำยามใช้ฝ่ามือกอบกุมแท่งเนื้อร้อนฉ่า มันแข็งขึงปวดหนึบเหลือคณา ชายหนุ่มเริ่มจินตนาการถึงร่างอรชร “อ่าส์! พิมพ์ชนก อืม…” ลูเซียโน่หลับตาพริ้มครางเสียงแผ่ว สาวมือบังคับแก่นกายจนพองโตขยายใหญ่ ปากหยักสูดเข้าสูดออกตามแรงอารมณ์ มองเห็นคนตัวเล็กกำลังนั่งขย่มท่อนเอ็นของตนผ่านภาพนิมิต ลูเซียโน่แทบบ้าตายเสียให้ได้ หล่อนกำลังยิ้มหวานพลางบีบเต้างามทั้งสองข้างแล้วร้องครางสุดเสียง บดขยี้กลีบสวาทตอกอัดกับตัวตนของเขาอย่างบ้าคลั่ง! “ซี้ด! ใบข้าวจ๋า… อ่าส์! ข้าวของพี่” ชายหนุ่มเรียกชื่อเล่นของเธอ มือขวาเร่งจังหวะจนเส้นเลือดผุดขึ้นเต็มวงแขน ความหรรษาเดินทางใกล้ถึงจุดที่ต้องการปลดปล่อย “แบบนั้นพิมพ์ชนก อ่าส์ ใกล้แล้วคนดี โอ้ว!” เขาจินตนาการได้ล้ำเลิศเกินใคร รู้สึกราวกับได้ร่วมเสพสวาทกับเธอก็ไม่ปาน “อ๊าค!!!” ลูเซียโน่ปลดปล่อยสายธารขุ่นพุ่งทะลักกระจายทั่วบริเวณ ร่างหนาเกร็งกระตุกรุนแรง สุรเสียงคำรามลั่นดุจเจ้าป่า ลมหายใจหอบสะท้านหนักหน่วง ภาพสาวน้อยค่อย ๆ เลือนลางจนหมดสิ้น “บ้าเอ๊ย!” เขาทุบกำปั้นลงบนเตียงข้าง ๆ ตัว กัดฟันกรอดที่ต้องทำเรื่องบ้า ๆ เพราะผู้หญิงคนเดียว เรื่องนี้จะให้ใครรู้ไม่ได้เด็ดขาด ผู้ยิ่งใหญ่อย่างลูเซียโน่ต้องมานั่งช่วยตัวเองเพราะไม่กล้าแตะต้องสตรีมันทุเรศเหลือทน รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น “คอยดูนะพิมพ์ชนก ถึงทีของฉันเมื่อไหร่พ่อจะเล่นงานให้ฟ้าเหลือง เอาให้คลานลงจากเตียงไม่ได้เลยเชียว!!!”

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more