“จะให้เอาไปวางไว้ตรงไหนคะ” สาวใช้คนหนึ่งเอ่ยถามขณะยกแจกันดอกไม้แสนสวย พิมพ์ชนกมองรอบ ๆ บริเวณพลางครุ่นคิด
“ไว้ที่โต๊ะรับแขกตรงนั้นก็ได้จ้ะ เวลาใครไปใครมาจะได้สดชื่น”
“ค่ะ”
คนรับคำสั่งทำตามอย่างว่าง่าย ทุกคนต่างรับใช้และดูแลเธอเป็นอย่างดี ไม่ว่าต้องการสิ่งใดก็หาให้ตลอด ส่วนหนึ่งเป็นเพราะนายใหญ่ของบ้านประกาศชัดว่าหญิงสาวอยู่ในสถานะใด
“คุณพิมพ์ชนกจัดดอกไม้เป็นด้วยหรือครับ”
ออสตินที่เพิ่งวิ่งออกกำลังกายเสร็จเข้ามาทักทาย พิมพ์ชนกที่กำลังง่วนอยู่กับดอกกุหลาบเงยหน้าขึ้นสบตาชายหนุ่ม
“ค่ะ อยู่ที่นี่แล้วไม่มีอะไรทำ”
“ทำไมไม่ขอเขาออกไปข้างนอกละครับ อยู่แต่บ้านคงเบื่อแย่”
คนพูดเสนอความคิดเห็น เขาอยู่ที่นี่มาจนครบสามวันแล้ว เห็นเจ้าหล่อนเดินไปเดินมาแต่ก็ยังคงอยู่ภายในบริเวณคฤหาสน์
“เขาไม่ให้ไปหรอกค่ะ” เสียงหวานพูดเศร้า ๆ คำว่า เขา ในที่นี้ เป็นที่รู้กันว่าหมายถึงใคร
“ทำไมล่ะครับ”
อ
