AYLİN'DEN
Zaman ilaç gibiydi. Hepimizin yaraları vardı ve biz iyileşiyorduk. Hala yaşadığımız sıkıntılar vardı. Yağız'ın çok nadir de olsa ayağında kasılmalar vardı, Asya'nın kabusları. Canan teyzenin halsizlikleri vardı, Özgür'ün korkusu. Annemle babamın işleri vardı. Benim de tıpkı Özgür gibi korkularım. Sevdiğim adam, Özgür'üm, özgürlüğüm. Benim asıl ilacım zaman değilde oydu. Hayatıma girdiğinden beri beni bir kere olsun üzmemişti. O benim miladımdı. Bundan sonraki hayatımda o olmadan bende olmazdım.
Okulların kapanmasına ve çocukların sınavına az kalmıştı. Neredeyse iki hafta. Artık ikisi de son eksikliklerine bakıyor, heyecanlarını yenmeye çalışıyorlardı. İkisi de başaracaktı bunu hepimiz biliyorduk. Benim işlerim de baya hafiflemişti. Son sınıf öğrencilerinin erkenden okullarının
