ONE STEP CLOSER MR. BILLIONAIRE

CHAPTER 1

Kuya sa may Dasmariñas Village ako" I stated while wiping my tears with the use of my right palm.

I don't really know what should I have to do ,right at this moment. Parang nawala lahat ,parang binagyo ang buhay ko na ang tanging natira lamang ay ang sarili ko.

I don't know kung ipag lalaban ko ba ang relationship namin ni Everett. Actually last week ko pa nalaman ang tungkol sa anak niya at sa babaeng pinakasalan niya.Kinimkim ko lang ito dahil alam kung kapag kukumprontahin ko siya ,our relationship with each other might be broken .Pero hindi ko na talaga mapigilan kanina .I just can't accept the fact that he lied to me and the fact that he cheated on me.

We are in relationship for about 5 years,pero feel ko wala ng halaga 'yon ngayon. Tinanggap ko lahat ,kahit hindi maganda ang pakikitungo ng family niya sakin. Kinaya kong tumira dito sa Pilipinas ng mag isa ,kahit malayo ako sa parents ko,basta makasama ko lang siya.

But I felt like,all those sacrifices that I have done into our relationship, were nothing to Everett. Dahil kung pinahalagahan niya yun, he won't lie and cheat on me.

'One night stand?' ,so it means ginusto rin niya ang pangyayari. Pero matatanggap ko naman talaga kung sinabi lang niya sa 'kin ng maaga para maintindihan ko, hindi sa iba ko pa malalaman.

I firtst met Everett at the mall, the time na nag shopping kami ni Dorothy.Dahil sa dami ng pinamili namin halos mag mukha na kaming isang ali na nagtintinda sa may gilid ng daana.Dahil sa dami ng paper bags na dala namin.

Nasa may escalator kami nun. Nang dahil sa katangahan ko ,bigla kong nabitawan ang ang mga paper bags na na nasa aking kaliwang kamay ,at natapon ito sa isang lalake na nasa unahan namin and worst isa sa mga paper bag na nandon ay may laman na vase at eksaktong sa likod ito ng lalake tumama.

Agad namang itong pinulot ng lalaki at binitbit hangang sa baba. Hiyang hiya talaga ako that time dahil sa katangahan.

(FLASHBACK)

"Hey, does your back hurt? " agaran kung tanong sa lalaki pag dating namin sa may baba.

"Nope ,It wasn't that hurt" sagot niya habang naka ngiti. I thought pagagalitan niya ako .

"Ahh ,sorry talaga kuya ha .Kanina pa kasi kami paikot ikot dito sa may mall,nabibigatan na talaga yang kaibigan ko" pacute na ani ni Dorothy.

"Nope it's ok.,kung gusto niyo,tulungan ko na kayo hanggang sa labas" The unknown guy offered.

"Nako wag na,kaya na namin 'to " sagot ko sa kanya ,pero sa totoo lang ,nangangalay na talaga 'tong kamay ko dahil sa kakabibit ng mga paper bags .

"Really? ,ok." He stated and seems like he was about to go.

"Oh,wait sige tulungan mo na kami" Habol kung sabi sa kanya dahil aalis na sana ito e, I really feel the embarrassment on what did I stated,pero kakapalan ko 'tong pag mumukha ko .

Siya pa talaga mismo ang pumara ng taxi para sa amin ni Dorothy.

" Thank you" I stated nung nasa loob na ng taxi ang pinamili namin ,kasama si Dorothy.

"It's was nothing.By the way ,you are?" He asked me and offered his huge hands.

" ahh, Exychah ,I'm Exychah Faye Fajardo" I genuinely offered my hands too.

When we finally shook our hands ,bibitaw na sana ako nang hinigpitan niya ang pagka hawak nito.

"By the way I am Everett Hansel Tuffin"He stated and finally took his hands off.

I was being mesmerize by his features. Hes was wearing a simple grey jeans paired with a plain white t-shirt and a white converse pair of shoes,5'11 or 6 ft. tall.

He has a beautiful blue eyes, a thick brows ,a bit curly long eyelashes, pointed nose .A kissable red lips and a perfect jawline together with his blonde hair that made him really look dazzling and attractive.

"Hoy Exychah ! may plano kabang mag pa gabi,huh lagot na naman ako nito kina mommy " sigaw ni Dorothy sa loob ng taxi .

"Ahh,sorry . By the way mauna na kami" Pahiya kung sabi kay Everett at mabilis na tumakbo sa may loob ng taxi.

( FLASHBACK END'S )

I thought that was our first and last encounter.Pero baka pinag tagpo talaga kami ng tadhana dahil nag kita ulit kami sa school,which is sa Mapùa University. I was a freshman in college that time and he's on his last year.

Nag kausap ulit kami ,we become friends and until we end up into a couple.

After his graduation ,nag trabaho agad siya sa kanilang kompanya as Chief of Finance.

And nabuntis ako at my second sem during my last year in College .Good thing sa internship ko ,hindi pa masyadong malaki ang tiyan ko hanggang sa graduation .I graduated with a degree of (BSN) Bachelor of Science in Nursing.

Kakapanganak ko lang sa anak namin ni Everett last 5 months ,which is baby Harvey.

"Ma'am ,ok. lang po ba kayo ?. Kanina pa kasi kitang nakikitang umiiyak" Concerned na tanong ni kuyang driver.Na siyang nag pabalik sa aking ulirat.

" To be honest kuya, I'm not really ok." I answered and wipe my tears again.

"Niloko ako ng taong pinahalagahan at minahal ko kuya" wala akong pake alam kung sino ang kausap ko ngayon. Gusto ko lang ipalabas lahat ng samang loob at hinanakit ko kay Everett.

"Nako ma'am,ang masasabi ko lang,magpakatatag ho kayo at manalangin sa ating puong may kapal" magaang sabi ni kuya habang naka pukos sa kanyang pag mamaneho.

"Maganda at bata kapa ma'am at halatang edukada. Kung sinaktan kaman ng taong minahal mo,ang dapat mong gawin ay ang tanggapin ang katotohan. At matuto kang mag patawad"

"Dahil ang pagtanggap ng katotohan at pagpapatawad ay ilan sa mga mabisang paraan para maka move on ka, sa mga sakit na dinanas mo" mahabang paliwanag ni kuya.

"Salamat sa advises mo kuya,but I cannot forgive him right now.Ang bilis e ,parang lindol na biglang nalang nag strike .Parang kahapon lang ang saya saya namin ,we made a lot of unforgettable memories. Pero ngayon sira na" I say and sniff.

" ahh ma'am?, saang bahay ba ?,nasa may Dasmariñas na tayo" tanong ni kuya .Hindi ko man lang namalayan na nandito na pala kami ,dahil sa kadramahan ko.

" Sa may unahan kuya ,sa may kaliwa 'yong may maitim na gate" sagot ko ,at inayos ang aking pagmumukha .

"Nandito na tayo ma'am" huminto ang sasakyan sa may tapat talaga ng bahay nina Dorothy.

After,kung mag bayad,lumabas ka agad ako.

"Ahh,by the way thanks for your wonderful advises kuya. Paalam" I wave and smile at kuya.

Pagkatapos kong mag doorbell, kasalukuyan akong nakatayo ,habang nag hinihintay mabuksan. Their gate is a bit high tech. It was a biometric,but since I'm not living here, so hindi naka registered yung finger print ko.

"Uyy,ma'am Exychah ikaw pala. Pasok po" bungad ni ate Milan ,isa mga katulong nina Dorothy.

"Ok. Salamat po ate" sabi ko sabay hila ng maleta patungo sa loob ng bahay.

"By the way si tita and tito nandito ba?" Huminto ako ,at liningon si ate Milan na nasa likuran.

" Opo,nandito sila. Nasa may hapag sila ngayon ma'am kumakain.Dumeritso nalang ho kayo sa kanila at ako nalang ang magdadala ng mga gamit mo sa may guestroom" mahabang lintaya ni ate Milan at kinuha ang maleta sa may kamay ko.

"Ahh,sige ate salamat"

Dumeritso na ako sa may hapag since nadoon naman silang lahat.

"Exychah ija, what brings you here?" Bungad na tanong ni tita ." Aling Lucia pakikuha ng pinggan para kay Exychah" utos nito sa isa mga kasambahay nila.

"She's here to unwind mom" Dorothy stated and tap the chair beside her.

"unwind?,do you have any problem ija?.And by the way where is baby Harvey and Everett? " tita ask,

"They're in Tuffin's mansion tita"I answered and start eating the foods on my plate ,kahit na wala akong gana.

"Ok." tita just nodded,dahil parang alam niyang, na wala ako sa mood .

Pinagpatuloy namin ang aming pagkain ng walang imikan.Na tanging tunog ng mga kubyertos lamang ang ang madidinig.

Kasalukuyan kaming nanunuod ng tv ngayon sa may living room,nang isang balita ang lumitaw na siyang nag pa gunaw talaga ng aking puso.

"Mr. Everett Tuffin,one of the hottest batchelor in town,at anak ng isang sa mga bilyonaryo sa ating bansa. Ibinunyag na ang pangalan ng kaniyang asawa at mga anak." Paunang sabi ng isang news caster.

"At may kasalan daw ulit na magaganap ,narito ang buong detalye"

"What!" Gulat na sabi ni tito ,na naka tayo sa may likuran namin .

Ipinakita ang live video interview nila na kasalukuyang nag didinner. Masayang nag tatawanan sina Olivia at ang asawa nito kasama ang dalawang may kaedaran narin ,na mga magulang ata ni Veronica.

At mas lalong nanikip ang dibdib ko, nang nilipat ang camera kina Everett at kay Veronica. Kasalukuyang naka luhod si Everett habang nakatingala kay Veronica.At parang nag pupropose

"Will you marry me again Veronica?, I promise that ,this wedding would be the best than before" Masayang ani ni Everett kay Veronica,na siyang nag patili sa mga tao na nandoon.

" Yes ,I will always marry you Everett" Naka ngiting ani ni Veronica ,tsaka sinuot ni Everett ang singsing sa may daliri nito.

Halos mapunit ang damit na suot ko dahil sa higpit nang pagkawak ko nito.

Wala ng ni isang luha ang lumabas pa sa aking mga mata. Tanging sikip at hapdi ang raramdaman ko ngayon dahil aking na sa nasaksihan .

"Dorothy ,bring Exychah at the guestroom upstairs" tito stated and hurriedly turn the tv's off.

At nung nasa taas kami ni Dorothy .Tsaka ko na nailabas ang lahat ng sakit na nararamdaman ko kanina. Akala ko wala na akong luha para umiyak. Pero parang isang ilog ata 'tong luha ko na di ma ubo-ubos.

"Dorothy ,Am I not enough?. Binigay ko ang lahat lahat,binigay ko lahat pero ako parin ang kawawa!" I shouted.

"I sacrifice everything,kahit malayo ako sa mga magulang ko,I tried to be the best. Tell me Dorothy may kulang pa ba? ,pangit ba ako?. Mayaman naman ako ah. Kahit kailan wala akong ginawang mali, pero nagawa niya parin akong lokohin!" I cried like kid na parang inagawan ng isang candy.

"No, you're more than enough Exychah.Maganda ka ,may pinag aralan" Dorothy hug me and tap my back repeatedly.

"Sadyang mabait kalang talaga Exychah.Kaya ka nagawang pag taksilan ng mga taong kagaya ni Everett" she added.

I cried so much,not minding naka tulog na pala ako sa kakaiyak.

Kinaumagahan ,pagkatapos kong maligo at bumaba na para kumain ng agahan together with Dorothy and her parents.

"Exychah ,are you okay?"tita Jam sound so concern. I bet Alam na niya ang totoo ,why I'm here.

"Kumain ka ng marami ija,and we will discuss that problem of yours later" tito Vanjos stated .

Actually,napaka bait ng parents ni Dorothy. I forgot to say na mag pinsan pala kami ni Dorothy,my mom and her father tito Vanjos are siblings. Kaya parang anak narin ang turing nila tita and tito sa 'kin.

After namin' kumain,nandito kami ngayon sa may living room.As what tito saying na pag uusapan namin ,ang problema ko.

"So ,anong plano mo Exychah?, " tito Vanjos ask me.

" Actually tito,this matter was really fresh on me.Pero gusto ko naring e solve ang problemang ito" walang kabuhay buhay kung sagot.

"Dahil, kung kami ang mag dedecide papauwiin ka namin sa Ohio ija.Not to escape ,but to move on. " mahinahong paliwanag ni tito.

"Dahil kung nandidito ka,patuloy kalang na masaksaktan. Sabihin na natin na ikaw ang mahal ni Everett,but the two of you can't do anything against about on his parents decisions" he added.

"You can start a new life there in Ohio together with your son ija" tita Jam stated.

"But mom ,I'm sure na hindi papayag ang mga Tuffin's niyan,na dalhin ni Exychah pabalik sa Ohio si Harvey.Alam mo naman ang ugali ng Oliviang 'yon." Paliwanag naman ni Dorothy.

"Wait,may karapatan si Exychah dahil siya ang ina" sabi naman ni tita.

"Yes sa law ,both Exychah and Everett had a right. Pero wala tayong laban sa kanila.Yes may kaya tayo. Pero sa connection nila tayo tatalonin. I'm sure gagamitin nila lahat ang ng connection nila para lumaban" mahabang paliwanag ni Dorothy.

"Diyan sila magaling mom,at kilalang tuso ang pamilyang 'yan and Everett really prove it" Parang ,lilipad na sa galit si Dorothy.

"Ikaw ija ,ano ang decision mo?" tanong ulit ni tito Vanjos habang kasalukuyang minamasahe ang kanyang ulo.

"Actually ,I don't have a problem kung nasa kanila si Harvey. Pero hindi ko rin kaya na mawalay sa anak ko" my tears is about to fall ,but I tried so hard not to cry anymore. I really have to be strong.

"But I badly wanted to get through with this worst nightmare.If leaving this place is the the solution then ,I will" I stated while thinking,kung kaya ko ba talaga.

"So ,aalis ka?. Paano si baby Harvey?. " tanong ni tita Jam.

"Mom,baby Harvey was in a good hand.Kahit tuso sila pero apo nila 'yon" paliwanag naman Dorothy.

"Then,ba't mo pa papatagalin 'to. You can leave right away ,if you want ija" tito Vanjos stated.

"Pero baka gusto mong makita ang anak mo,before ka umalis. About sa papers mo, kami na ang bahala.May passport ka naman diba? " Tumango lang ako bilang sagot.

"Ano ,pupunta ka sa mansion ?.I'm so sure nasa mansion ang anak mo dahil wala ng tao sa condo ni Everett " Dorothy stated.

Well,I think. Kung aalis ako,hindi ko na kailangang makita pa ang anak ko,baka hindi ko na gugustohin pa na umalis.

All I wish is, sa sana aalagaan nila ang anak ko ng maayos.

"Can I leave ,ngayong tanghali or gabi tito?.About kay baby Harvey ,I think it must be better for me not to see him before I go, baka kasi hindi ko na kayang umalis pa" pakurap kurap kung paliwanag.Dahil parang iiyak na naman ako e.

Alam ko na mahirap ang decision na 'to,pero ito lang ang tanging paraan para maka pag isip-isip ako ng maayos. Kung itutuloy ko pa ba ang relasyon namin ni Everett o hindi na.

"Then if that's your decision ija ,sige I'll try kung may available bang ticket for USA this afternoon or mamayang gabi"

Kasalukuyang ginagamit ni tito ang telepono niya.

"What time is it, hon?" tanong ni tita kay tito Vanjos.Pero hindi ito sumagot dahil may kausap ito sa kanyang telepono.

"It's, 7:50 AM mom" sagot ni Dorothy. Habang naka tingin sa kanyang wristwatch.

" Lumiban muna tayo sa trabaho ngayon hon,at ikaw Dorothy bukas mo na ipasa ang resume mo .I hahatid natin si Exychah sa airport" paliwanag ni tita.

"Exychah ,sure kanaba talaga?. Actually kakatapos ko lang kausapin ang isa sa mga kaibigan ko na nag tatrabaho sa may airline agency,and may available tickets sila. I already asked for reservation ." Malungkot na ani ni tito.

"At ngayong 9: AM ito.So better get ready your self dahil ihahatid kana namin" tito added.

For almost 5 years of living with Everett,napaka sakit talagang tanggapin ang mga pangyayari .It was so sudden, parang lahat ng good memories namin napalitan ito ng bangungot .

But,kailangan kung mag pakakatatag,not just because for the sake of my happiness but for my son as well.

And I will make sure na kukunin ko ang anak ko sa tamang panahon. At sisiguraduhin kung sa panahon na 'yan wala ng sakit na nanalaytay dito sa puso't isipan ko.

Third Person P.O.V

Pagkatapos ihatid nina Dorothy si Exychah, agad din silang umalis . Pero pagka uwi nila sa kanilang bahay may isang Bugatti na naka park sa may harapan ng kanilang gate.

At nabigla sila ko sino ang nandoon,it was Everett. Mukha itong walang tulog at galing sa pag iyak ,dahil namumugto ang mga mata nito.

" What are doin' here Everett?" Pa sindak na tanong ni Vanjos nung naka baba na ito sa may sasakyan kasama ang anak at asawa .

" I just I wanted to talk to Exychah " mahinahong sagot ni Everett habang kasalukuyang naka tayo sa may tabi ng kanyang sasakyan na nakaharang sa may gilid ng kalsada.

" Exychah?, about saan?" maang maangang taming ni Vanjos na nagyo'y nag titimpi na sa kanyang galit.

"About sa relationship namin,I wanted to fix it" Sagot ulit ni Everett.

"E putang ina kapala e" isang marahasang suntok ang natamo ni Everett galing kay Vanjos.

Muntik nang matagal si Everett Everett sa lakas ng pwersanga pagka suntok .Dumugo ang bibig ni Everett ,pero hindi niya ito pinansin at nag mamakaawang nakatingin kay Vanjos.

"Please, tito I just wanted to talk to her. Mahal ko siya. I can't stay in my life without her presence" umiiyak na sabi ni Everett.

"Mahal,e ano 'yong pa live interview niyo ka gabi kasama ang pamilya mo at ang babaeng dahilan ng pagkawasak ng puso ni Exychah!" aambahan na sana ulit ng suntok ni Vanjos si Everett pero pinigilan ito ni Dorothy at ng kanyang ina na si Jam.

" Alam mo Everett ,minahal ka ng pinsan ko but you wasted and dumped it" sabi naman ni Dorothy. Na ngayo'y galit na galit din na naka tingin kay Everett.

" No ,I didn't wasted it. Mahal ko si Exychah at 'yon ang totoo. Lahat nang nakikita ninyo kagabi were just an act, dahil ayaw kung ma disappoint ang family ko."

" Dahil sa oras na susuwayin ko sila hindi lang ang relasyon namin ni Exychah ang maapektuhan pati narin ang mana ko .At kapag mawalan ako ng mana siguradong gagapang ako sa hirap kasama ang anak ko" Mahabang paliwanag ni Everett na ngayo'y patuloy na umiiyak.

"At sana inisip mo yan,bago ka nagpakasarap sa kama kasama ang anak ng mga Viglianco!" Turo ni Vanjos kay Everett.

"Alam mo Everett lalaki din naman ako,pero iba 'tong situation mo .Kaya umalis kana , dahil wala kang Exychah na makikita dito!" Sigaw ni Vanjos." Or else tatawag kami ng security sa may entrance ng subdivision nato,at siguradong pag chichismisan ang pamilya mo bukas dahil ang isa sa mga Tuffin's ay nag wawala dito sa may Dasmariñas" pananakot ni Vanjos.

"Everett,ijo umalis kana lang para wala ng gulo.Wala din naman dito si Exychah " mahinahong sabi ni Jam kay Everett at inalalayan ito papasok sa may sasakyan .