CHAPTER 6

1535 Words
That same night after Kean slam the door in front of her, she immediately went running to her room and locked herself. Napahawak ito sa puso niya sabay sakaniyang pisnge. Ramdam na ramdam nito ang pag-akyat ng dugo niya sa kaniyang pisnge. She consciously looked at the mirror just to see herself red as a tomato. Muli pa niyang pinasadahan ng tingin ang kaniyang sarili at napasapo na lang siya sakaniyang noo nang may mapagtanto. Did he notice? Sana hindi. She didn't want him to think that he has this kind of effect on her. Hindi dapat, dahil baka mas lalong tumaas ang tingin nito sakaniyang sarili. She must not fall with his charms. Isip isip nito na sinadya iyon ng lalaki para mailang siya. But why would he do that? She is also damn sure that Kean was drunk. Naamoy niya ito kahit na bagong paligo ito. Naabutan dn niya kanina na namumula ang pisnge at mapungay ang mata nito nang umuwi. But why the hell she cares if he went home drunk? It is normal for him to go home drunk, of course he is a party goer. How could that fact slip away from her mind? Pinakalma nito ang kaniyang puso sa pamamagitan ng patapik dito gamit ang kaniyang kamay. Ilag segundo rin na ang pakiramdam niya ay tila kapos siya sa paghinga. This was one of the times na sumagi sa isip niya na she should not let her guard down AGAIN. AGAIN. Yes, AGAIN. The last time she let her guard down it brought her to a bigger problem which led her to deal with another problem. which is this marrying him. Napabuntong hingi siya at pinilig ang ulo upang maiwaksi sakaniyang isipang ang kung ano man ang nangyari kanina. she must regain her composure by tomorrow morning. Hindi siya pwede mag paapekto rito. Kinaumagahan ay maaga itong nagising. Kadalassan pag ganitong wala naman siyang trabaho ay late ito bumangon, pero napilitan din siya tumayo ng maaga dahil hindi rin naman siya makatulog na. Naghilamos at nagtali lamang ito ng buhok sabay baba. Nadatnan nito si Kean na nagkakape. Nakasuot ito ng pang-alis, mukhang hindi ito pupunta ng opisina para magtrabaho. Bahagya pa itong nasamid nang mapansin ang kaniyang presensya. Umiwas din naman siya ng tingin nang magtama ang mata nila. Dumeretso ito sa may sink upang kuhanin ang coffee granule at buksan ang maina ng coffee maker. Ramdam niya ang pag sunod ng tingin nito sakaniya nang lagpasan niya ito. Tanging ugong lang ng coffee maker ang maririnig, naputol lamang iyon ng tumikhim ito at nagsalita. "So, when do you plan on dropping by sa site? Your father is looking for you." She knew that he was pertaining sa isang branch ng Sevente Empire, which was their first project together. Isinalin na nito ang kape na ginawa sa tasa, "Maybe after the famil dinner. I still have some things needed to be done before going to the actual site." Hindi pa talaga siya makabisita roon dahil guso niya na well prepared siya pag nakaharap ang ama, "Hindi pa rin naman tapos ang site so I'm not yet needed there." dugtong nito. It is true hindi pa naman talga siya kailangan doon dahil hindi pa tapos ito, si Kean talaga ang madalas na makapunta dahil siya ang architect noon, at sakaniya naman talaga pinag katiwala ng kaniyang ama ang pamamahala sa pag buo noon. Hindi naman niya mapapakielaman iyon kung hindi siya nakipag kasundo rito. This was also her first step in proving that her profession is something to admire too. Na hindi iyon basta basta lamang so taking the risk of becoming her dad's own interior designer was one of it. Inubos na nito ang iniinom na kape at inilapag nito iyon sa lababo. Bahagya pa siyang napaatras nang maamoy nito ang mabango nitong pabango na halos manuyot sakaniyang ilong. Ayon na naan ang kaniyang pusong naghuhumirantado. Napansin naman iyon ng lalaki. Was she still affected from last night? s**t! I don't want her to think na sinadya ko 'yon. Katulad ng isa ay gumawa rin ito ng sapat na distansya, tumikhim muna ito. "About last night..." Panandalian nitong pinutol ang sasabihin. Should he really apologize for it? what if hindi naman iyon napansin? what if ayaw lang talaga niya sa presensya ko? "What about it?" nagsalita na ito ng hindi niya agad nadugtungan ang sasabihin. Same as him, hindi niya ata alam kung anong isasagot dito kung bubuksan nito ang usapan tungkol sa kagabi. Hindi naman sila naghalikan para maging ganito ang reaksyon niya hindi ba? So bakit ba ganito siya ka-affected? HALIKAN? REALLY, LETISHA? She said at the back of her mind. By just his presence kung ano ano na agad naiisip niya. Mahirap nang lumala iyon. "I think we should go together. Let's not make them think that this marriage doesn't have any progress." Tila nabunutan sila pareho ng tinik nang makita ang reaksyon ng isa't isa. But what did the hell he said? Them going together?! Galing mo talaga mag palusot Kean Lucas! Mas lalo mo lang pinahirapan sarili mo, IDIOT. He looked at her and he can see that there is still hesitation. But at the end she agreed, " O-Okay, I guess that's for the better." Tinalikuran na siya nito at nagpatuloy sa ginagawa nitong kape. Hindi na rin siya nagsalita at umalis na. PAgsakay nito sa sasakyan ay mahina nitong naihampas ang kamaoy sa manibela out of frustration. why the hell did he said that in the first place? akala ko ba iiwas ka na ? I guess I have no choice but to stick with what my stupid mouth blurted out earlier. Inis nitong pinaharurot ang sasakyan paalis sakaniyang kinaroroonan. Samantalang naiwang tulala si Letisa sa kusina. Pilit na pinoproseso ang nangyaring pag-uusap kanina. Dapat ay sanay an siya hindi ba? Lahat naman ng bagay bago nila gawin ay pina-uusapan muna nila para hindi makahalata ang mga magulang nito na hindi talaga sila magkasundo. Ngunit bakit pakiramdam niya na ang pag sang ayon nito sa sinabi kanina ay mali? O baka dahil ito sa mga malisyosong pag-iisip niya? sa kagustuhan niyang makalayo rito ay ganito ang nangyayari sakaniya. What is she afraid of? Tila hindi nakikisama ang araw sakanila dahil parang kailanlang nung huli silang makapag-usap at eto biyernes na. Katulad ng napagkasunduan ay sabay sila pupunta roon, ibig sabihin ay walang dalang sasakyan si Letisha. Kanina pa siya nakabihis. She was wearing her black sun dress, exposing her slick shoulder. The dress also helped her define her porcelain skin. Kahit gabi ay para siyang kumikinang sa ganda at puti ng kaniyang kutis. Narinig na niya ang busina na nagmumula sa baba. Malamang ay paalis na sila. Mula sa loob ay tanaw na agad niya ang lalaki. Hindi niya maiwasang hindi mamangha sa itsura nito ngayong gabi. She was not sure if it's because of the Minnesota black polo he is wearing that defined his triceps she thinks are result of working hard in the gym. She slightly shook her head, kung anu-ano na naman ang iniisip niya. On the other hand, Kean was looking at her too. He couldn't stop admiring her beauty from where he is. The black sun dress really suits her, ang pagtama rin ng kaunting liwanag sa labas ay nakatulong upang madepina ang puti nito at ang grey eyes nito. Suddenly he thought of her, the girl he met 2 years ago. She really has the resemblance with Letisha. Maybe that's why he was thinking of her most of the time. Isang tikhim ang pumukaw sakaniyang pagkatulala. Nasa harap na pala ito. Umayos siya ng tayo, "Let's go?" Tumango lamang ito at parehas na silang pumasok sa loob. Saktong pag bukas niya ng makina ay tumunog ang phone niya. from his screen nag register agad ang number ng mom niya. He can't answer the phone since they are already on the highway. "Will you answer the phone? Its mom." She was shocked. They are not that close para umabot sa ganong point ng pakiusapan. But at the end she did follow him even though she was hesitant. Ano naman kasi iisipin ng nanay nito na nagkakamabutihan na sila? Pero hindi ba iyon ang dahilan bakit sila mag-kasama? Para isipin na okay sila? It just took a few seconds before his mom spoke on the other line. "Saan na kayo, Kean Lucas?! Baka naman pinag maneho mo na naamn mag-isa ang asawa mo-" She cut her off, "Ti- I mean mom. We are on our way; Kean just can't answer the phone since he is driving po." Narinig pa nito ang mahinang tili ng ginang, at sa hinuha niya ay katabi nito ang asawa. Hindi niya maiwasan mapakagat sa labi pihadong may malisya na agad sa mga ito ang simpleng pagsagot niya. "Ganoon ba? good to know that you'll come together. Akala ko kasi hinayaan ka na naman niyang asawa mo. I'll hang up na iha, be safe on your way. we will be waiting for the both of you." Pinatay na nito ang tawag. Ngayon na lamang ito nakahinga ng maluwag. She guesses it will be a long night for her. For the both of them.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD