Nagising ako sa maingay na lagabag ng paa. Malabo pa sa una ang paningin ko at talaga namang nahihilo kasabay nang pagpintig ng aking ulo. Naramdaman ko kaagad ang paghalukay ng aking tiyan hudyat na susuka na naman ako. Nalukot ang mukha ko dahil doon at nagmamadaling tumayo, hindi na nabigyang pansin si Evan na siya pa lang may pakana noong ingay.
Dumiretso ako agad bathroom para hindi makapagkalat. Naramdaman ko pa ang pagsunod sa akin ni Evan pero kalaunan sa halip na maliit na boses ng anak ko ang nagpapahinahon sa akin ay ang seryosong boses na ni Jaren iyon. Hinahagod niya ang aking likuran habang alalay-alalay niya ako sa isang bisig upang mayroon akong makapitan sakaling hindi kayanin ang sarili; pero dahil sanay na naman ako sa ganito ay hindi na iyon mangyayari.
“Done?” malum
