บทที่ 24 เชื่อใจพี่นะ
"ที่พี่พูดกับแม่ของหนู..หมายความว่ายังไงคะ?" ทันทีพี่กลับมาถึงห้องน้ำหนาวก็ถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจ ที่พูดไปเพราะอยากให้แม่เลี้ยงเลิกตามตอแย หรือที่พูดเพราะอยากเป็นแฟนกับเธอจริงๆ
"แล้วหนูคิดว่า..มันหมายความว่ายังไงล่ะ" กันรั้งร่างของน้ำหนาวเข้ามาสวมกอด พร้อมบังคับให้หญิงสาวนั่งลงบนตัก ริมฝีปากหยักยิ้มหวาน เงยหน้าขึ้นมองเสี้ยวหน้างามไม่วางตา
"หนูก็แค่แปลกใจค่ะ"
"เราอยู่ด้วยกันมาหนึ่งเดือนละนะ ไม่คิดว่าพี่จะ.." กันคว้ามือเล็กขึ้นมาพรมจูบอยู่อย่างนั้น "หลงเสน่ห์หนูบ้างหรอ"
"..." น้ำหนาวเม้มปากเข้าหากัน เธอรู้สึกเคอะเขินทุกครั้งที่กันสัมผัสตัว ไม่ได้ผลักไส เพราะเธอเองก็ชอบให้เขาสัมผัสเรือนร่างเหมือนกัน
"ไม่มั่นใจหรอ" กันแกล้งส่งน้ำเสียงอู้อี้ในลำคอด้วยท่าทางงอนเง้า
"หนูก็แค่รู้สึกแปลกๆ"
"แปลกยังไงไหนเล่า"
"จู่ๆพี่ก็ชอบหนู ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ พี่เคยบอกว่าไม่ชอบผู้หญิ
