คนถูกย้อนหน้าแดงจัดด้วยความโกรธ สุรชัยเข็นรถมาหยุดต่อหน้าทุกคน แล้วเหลือบมองสะใภ้เห็นสีหน้าแววตาเธอปกติแต่เขาดูออก พิมพ์จันทร์กำลังกดดันกับเรื่องนี้
“พรุ่งนี้ ฉันจะให้เธอกับธัชไปตรวจดีเอ็นเอของเด็กคนนี้ที่โรงพยาบาล”
“ได้สิคะคุณพ่อ เพราะสกายเป็นลูกธัชจริง เรศไม่กลัวอะไรอยู่แล้ว” พรรณเรศตอบกลับทันที
“ถ้าอย่างนั้นก็ออกไปกันได้แล้ว พรุ่งนี้ฉันจะให้คนไปรับ”
“ทำไมไม่ให้เรศกับลูกอยู่ที่นี่ แล้วไปด้วยกันทีเดียวเลยล่ะคะ!” พรรณเรศแย้ง
ธเนศกระตุกยิ้มมุมปากตวัดสายตามอง
“ถึงฉันไม่ชอบเธอ แต่อย่างน้อยฉันก็เคยมองว่าคนอย่างเธอหยิ่งในศักดิ์ศรี แต่มาคราวนี้... เธอทำตัวไร้ค่าไร้ราคาได้ขนาดนี้เชียวหรือพรรณเรศ”
คนฟังสะอึก มือบางสั่นเทา กัดริมฝีปากแน่น
“กลับบ้านซะยัยเรศ อย่าทำตัวน่ารังเกียจไปมากกว่านี้เลย!” คนเป็นพ่อรีบดึงมือบุตรสาวแล้วกระชากเดินมาด้วยกัน
เด็กน้อยร้องตามมารดาวิ่งหาด้วยความตระหนกตกใจ พิ
