คนฟังสะอึก กัดฟันกรอด เธอควรหากุญแจล็อคห้องตัวเองเสียที แบบนี้มีแต่เสียหาย เขาเข้านอกออกในสบายใจเสียเหลือเกิน
“คุณอาจมีความสุขที่ได้แกล้งฉัน ที่ทำให้ฉันระแวง แต่หลังจากนี้ทุกอย่างมันจะไม่ง่ายอีกต่อไปคุณธัช!”
ธัชพลชะงัก รู้สึกแปลกใจกับคำพูดของเธอ
“จะหนีผมไปงั้นเหรอ”
พิมพ์จันทร์เลือกเงียบแทนคำตอบ เพราะไม่อยากเปิดเผยเรื่องพี่สาวออกไป
“ฉันไม่เคยคิดหนี เพราะไม่ได้ทำอะไรผิด ฉันทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับคุณธเนศแน่นอน คุณต่างหากที่กำลังลืมเรื่องสำคัญ ลืมแม้กระทั่ง!” คนพูดหงุดหงิด อีกไม่นานเรื่องวุ่นวายต้องมาแน่ และเธอไม่อยากเผชิญหน้ากับพี่สาว
คนฟังขมวดคิ้ว แววตาสงสัย “ผมลืมอะไร พูดให้รู้เรื่องดีกว่าไหมพิมพ์”
ริมฝีปากบางสั่นระริก เธอไม่ต้องการเข้าไปยุ่งเรื่องนี้
“มันไม่ใช่เรื่องของฉัน!” หญิงสาวบอกปัด
ธัชพลยกท่อนแขนกอดอก “เรื่องที่คุณพูด มันคงเป็นเหตุผลที่ทำให้คุณหลบหน้า แล้วก็พยายามหนีผมสินะ”
