The Prince's Lover (BL)

Chapter 1

Tulog na tulog na si Nikolai sa tabi ko ngunit mulat na mulat pa rin ang aking mga mata. I was exhausted, yes but my heart isn't letting me sleep. Hindi ako makapaniwala kung gaano ako kasuwerte sa gabing ito. Of course, I owe it to my greatness. Talino at diskarte ko ang mga dahilan kaya nakuha ko na hindi lang ang gusto ko kay Niko but so much more.

Bumaling ako kay Nikolai na himbing na himbing sa tabi ko at nakaharap pa ito sa akin. Just seeing his face made me want to fúck him again. But no, I have to control myself. Tutal naman ay nakuha ko na hindi lang ang virginity nito sa magkabilang pasukan nito kundi naisara ko na rin ang relasyon na gusto ko mula rito.

Nagdiriwang ang akinf puso at p*********i. Finally, Nikolai is mine. Lover ko na ang kaibigan na matagal ko nang pinagnanasaan. Nope. Hindi lang pala pinagnanasaan. I know that deep inside my blackened heart, I really love Nikolai.

Lumapit ako sa katawan ni Nikolai at niyakap ito. Humalik din ako sa noo nito.

"I'll make this relationship work and last, Niko. I'll do everything not to let you go. Walang makakapaghiwalay sa atin, kahit na ang pamilya mo pa."

Oo alam ko na ang talagang makakalaban ko sa relasyon na pinasok ko ay hindi ang mga kaibigan ko kundi ang pamilya ni Niko na sa pagkakaalam ko ay mga sobrang konserbatibo. But fúck them, I would fight them all to have Niko by my side until I descend to hell.

Pumikit na ako. Alam kong hindi magiging maayos ang gising ni Nikolai bukas dahil sa pananakit ng katawan nito lalo na sa mga parte ng katawan nitong inangkin ko kaya ako ang obligadong mag-aasikaso rito. Besides, they're lovers now kaya obligasyon ko na talaga iyon.

Parang isang oras pa lang akong nakakatulog nang tumunog ang alarm ng aking phone indicating na may pumasok sa private plane ko. Pupungas-pungas akong bumangon. Alam ko naman na ang mga kaibigan ko ang dumating ngunit bumangon pa rin ako dahil siguradong hahanapin ng mga ito si Niko na alam naman nilang hindi maayos ang mood kahapon pa. Ayokong abalahin nila ang pmamahinga nito kaya pipigilan ko sila.

Kaagad akong naligo at nagbihis. Siniguro ko rin na locked ang pintuan ng kuwarto at ako lang ang makakabukas nito bago ko tinungo ang kinaroroonan ng dalawa kong kaibigan.

Masaya pa silang nag-uusap na tila ikinukuwento sa isa't isa ang bumuo sa gabi nila nang halos sabay silang napatingin sa akin nang bumungad ako. Nawala ang ngiti at tawa nila habang titig na titig sa akin.

"What? No good morning?" Cool kong sabi sa kanila. Nagsalin ako ng kape sa isang malinis na tasa at saka ako humigop.

"Damn, coffee never tasted this better until today."

Nasabi ko dahil satisfied ako sa pagkakatimpla nila ng kape para sa araw na iyon. Nang mag-angat ako ng tingin ay nakatitig pa rin sila sa akin. Bahagya pa nga silang nakanganga kaya nagdikit ang mga kilay ko. Ano ba ang nangyayari sa dalawang ito at nagkakaganito sila?

"What?"

Lalo silang tila nagulat sa tanong kong iyon. Tumayo si Jethro upang lumapit sa akin sabay kapa sa noo ko.

"Are you sick?" May pag-aalalang tanong niya.

"Am I sick? Of course I am not. Hindi ako babangon sa kama kung hindi maayos ang pakiramdam ko." Tinabig ko ang kamay niya ngunit imbes na magalit ay ngumiti pa siya sa akin bago bumalik sa kinauupuan niya.

He's acting weird.

"That's more like it," sabi pa niya kay Pavel.

Napailing naman ito.

"What's your problem with me?" tanong ko sa kanila.

Pavel smiled a little before he took a sip of his coffee.

"Nagulat lang kami dahil ngayon ka lang gumising sa umaga na hindi bad mood. Kahit nga may mga chics ka sa gabi, gumigising ka pa ring nakabusangot."

Natigilan ako sa tangka kong pag-inom sa kape. Am I that transparent to my friends?

At tama si Pavel. Usually, kagigising ko pa lang ay mainit na agad ang ulo ko at wala ako sa mood. Well, sino ba naman ang gaganahan kung yung taong gustong-gusto kong pagselosin ay hindi naman ako pinapansin at iniwasan pa ako na para akong may nakahahawang sakit?

I smiled.

That changes today dahil wala ng dahilan para uminit ang ulo ko.

"See! That smile, Pavel. It tells me a lot of things," biglang sabi ni Jethro. Seryoso namang tumingin sa akin si Pavel at biglang nagtanong.

"Where's Nikolai?"

Sasagot na sana ako pero tumayo siya para hanapin si Niko. Kaagad akong tumayo at humarang sa harap niya.

"He's still sleeping and he needs his rest, Pavel. Huwag mo siyang gisingin," pagbabawal ko sa kanya.

"Tulog na siya nang umalis kami. Don't tell me hanggang ngayon ay tulog pa rin siya? Tingin ko ay kailangan na natin siyang gisingin. It's already 9 in the morning. He needs to eat."

Nanggalaiti ako sa inis sa nakikita kong concern ni Pavel para kay Niko. He's acting as if he's the lover eh ako iyon.

"I said, do not wake him!" Itinulak ko na siya palayo nang akmang lalampasan na niya ako para puntahan si Niko sa kuwarto.

"Hey!" sigaw sa akin ni Jethro na nagulat din dahil sa ginawa ko.

Bago pa ako makalingon sa kanya ay sumugod na sa akin si Pavel nang hindi ko inaasahan. Itinulak din niya ako and the next thing I know ay nagpapalitan na kami ng suntok. Halos maipit si Jethro sa gitna namin dahil sa pagtutulakan namin at pagpapalitan ng suntukan ni Pavel.

Nang aksidenteng tumama sa mukha niya ang suntok ko na para sana kay Pavel ay sinuntok niya rin ako. Gumanti naman ako ng suntok sa kanya. Nalaman ko na lang na kami na pala ang nagsusuntukan nang si Pavel na ang pumapagitna sa aming dalawa ni Jethro. Itinulak niya ako nang malakas kaya napaupo ako sa sahig.

"What the fûck is wrong with you, Viktor?!" nanggigigil niyang sigaw sa akin habang pigil si Jethro na gusto akong sugurin.

Natigilan ako. The f**k did just happen?!

"Ano ba ang problema kung gigisingin ko si Niko samantalang dati ko naman siyang ginigising sa umaga kapag nasosobrahan siya ng tulog? Besides, pwede mo namang sabihin nang maayos na huwag na muna, hindi iyong bigla ka na lang manununtok!"

Nagdilim ang tingin ko sa kanya nang maalala ko kung bakit biglang uminit ang ulo ko sa kanya.

"You saw him sleeping last night before you left with Jethro!"

"And so what?!" sigaw niya na labis na nagtataka.

Muling uminit ang ulo ko. Nadatnan ko kagabi na hubad si Niko sa kuwarto. That means na nakita din ni Pavel ang mga nakita ko!

Tumayo ako at akmang susugod ulit sa kanya nang biglang may nagsalita sa likuran ko.

"What's happening here?"

...

Tahimik kaming tatlo nina Jethro at Pavel habang isa-isa kaming tinitignan ni Nikolai. Ang nakakainis lang, kapag sa akin siya napapatingin ay halos sulyap lang ang ginagawa niya. Hindi man lang iyon nagtatagal ng isang minuto.

"So, what happened?" tanong niya at pagkatapos ay humigop sa tasa ng kape na iniabot ni Pavel sa kanya. Kupal talaga ang Pavel na ito, eh.

"Iyang si Viktor ang tanungin mo, Nik. Balak ka lang sanang gisingin ni Pavel dahil 9 am na, bigla ba namang nanuntok ang gagong iyan," galit na turan ni Jethro sabay tingin sa akin nang masama.

"Sinabi ko nang huwag niyang gisingin pero pupunta pa rin siya, di ba? Masama bang suntukin siya para mawala ang pagkabingi niya?" angil ko kay Jethro.

"You're just f****d up in the brains like always, Viktor," paninita sa akin ni Pavel.

"Matanda ka na. Alisin mo na iyang pagiging warfreak mo. Pati sa amin na mga kaibigan mo ay inilalabas mo iyang masamang ugali mo. Masaya pa naman kami na hindi ka na bugnutin sa umaga pero ang kapalit naman pala ay bigla-bigla ka na lang manununtok. Bumalik ka na lang sa pagiging bugnutin mo, gago," panenermon niya sa akin.

"You saw him naked," mahina ngunit gigil kong sita pabalik kay Pavel.

Nasulyapan kong nanlaki ang mga mata ni Niko sabay tingin sa akin at pagkatapos ay kay Pavel.

"What? I've seen him naked? Oh, eh ano naman? Pareho naman kaming lalaki. Anong problema mo roon?"

Pakiramdam ko ay hinahamon ako ni Pavel kaya bigla akong napatayo at akmang susuntukin siya ulit.

"Viktor!" sabay-sabay silang tatlo sa pagsigaw sa pangalan ko. Pigil ako ni Niko samantalang ginuguwardiyahan naman ni Jethro si Pavel mula sa pagsugod ko.

"Anong eh ano naman?! Are you hearing yourself, you stupid moronic sonofabitch? Ayoko, naririnig mo? Ayokong nakikita mo siyang nakahubad! I don't fúcking care kung pareho kayong lalaki! Basta ayokong nakikita mo siyang hubad! Sa susunod ay bubulagin na kita! Naririnig mo?! Bubulagin na kita!"

Ipinagsigawan ko iyon sa kanya nang paulit-ulit hanggang sa maramdaman kong bumitaw sa akin si Niko. Nang tignan ko siya ay nanlalaki ang mga mata niya sa akin.

Tumingin ako kina Jehtro at Pavel na sa ikalawang pagkakataon ay nakatitig sa akin na laglag ang mga panga.

"Nikolai is mine! Ako lang ang may karapatan na makita siyang hubad! Ako lang ang pwedeng manggising sa kanya at ako lang ang pwedeng mag-abot ng kape sa kanya! He's my lover now! At kahit kaibigan namin kayo, hindi n'yo na siya pwedeng itrato gaya ng dati! Hindi n'yo na siya pwedeng tabihan sa kahit saan! Hindi n'yo na siya pwedeng kausapin na kayong dalawa lang! At lalong hindi n'yo na siya pwedeng tabihan sa pagtulog! Hindi n'yo na siya pwedeng bigyan ng kung anu-ano na hindi muna sinasabi sa akin. Bawal na lahat. Bawal na," I said while ticking my fingers.

"Lover?!" gulat na sambit ni Jethro.

"Really, Nikolai? Is he even saying the truth or this is just one of his power tripping?" tanong naman ni Pavel kay Niko.

Natigilan si Nikolai at tila nasukol. Palipat-lipat ang tingin nito sa akin, kay Jethro at kay Pavel. It was obvious na hindi niya alam ang sasabihin o kung paano sisimulan ang sasabihin niya.

"Bakit siya pa?"

Matalim kong tinignan si Jethro dahil sa katanungan niyang iyon. Nang tignan ko si Pavel ay tila dismayado din siyang nakatingin kay Niko at pagkatapos ay sa akin.

"Wait until Azyra hears about this," bulong ni Jethro. Inambahan ko siya ng suntok.

"Wala akong pakialam kay Azyra! Hindi siya ang magdedesisyon sa ganitong mga bagay. It was our decision to be in this relationship. Wala kayong karapatang..."

"Is it true, Niko? Totoo ba ang lahat ng sinabi ni Viktor?"

Napatigil ako sa pagsasalita at napalingon ko kay Niko na waring natataranta kung paano ipapaliwanag sa mga kaibigan namin na totoo ang sinabi ko sa kanila.

"Ako na nga ang..."

Jethro cut me off.

"We don't have anything against your relationship kung totoo nga ang sinasabi ni Viktor, Nik. Pero gaya ng itinanong ko kanina, bakit siya pa?"

Sasagutin ko sana si Jethro nang marinig ko ang boses ni Nikolai.

"I..."

Napalingon tukoy ako sa kanya.

"You... what?"

Tinaliman ko ng tingin si Niko. Nagwa-warning ang mga mata ko sa kanya. Nang makita niya ang mga mata ko ay napalunok siya.

"I think they're just pranking us, Pavel," Jethro said.

Prank? Is he stupid? Hindi ako makikipagsuntukan sa kanila kung prank lang ang lahat ng sinabi ko.

"It's true."

Sabay-sabay kami nina Jethro at Pavel na napasinghap nang malakas.

Fúck.

"Viktor and I..."

Pakiramdam ko sa mga sandaling iyon ay hindi ako makahinga habang hinihintay ang susunod na sasabihin niya.

"We're... we're lovers now."

Saka ko lang napakawalan ang hininga ko nang marinig ko ang huling sinabi niya.

I smugly looked at Pavel who frowned at me and then at Jethro who is still in a state of shock.

Tila nanghihina naman bigla si Niko na nahahapong napaupo. Kaagad naman akong umalalay sa kanya.

Pinapanuod lang ng dalawa ang ginagawa kong pag-alalay sa lover ko.

"Mainit ka. I think you're sick. Sa kuwarto ka na lang muna. I'll order some food for you. Anong gusto mong kainin? Do you want your favorite? The sweet and sour pork, right? I'll call the nearest restaurant and order you some. Do you want Japanese food while we're still here?" sunod-sunod kong tanong sa kanya.

"The fúck man."

Naiiritang nilingon ko si Jethro.

"Order some for us, too!"

"I'll cook breakfast for you, Nik."

Mula kay Jethro at napunta ang mga mata ko kay Pavel. Bingi talaga amputangina. Sinabi ko na nga na bawal silang gumawa ng mga bagay para kay Nikolai, di ba? Ako lang dapat ang nagbibigay ng effort sa kanya. I think Pavel isn't just deaf, he is stupid, too.

"You motherfucker...!"

"Stop it, Viktor!"

Natigilan ako sa biglang pagbulyaw sa akin ni Nikolai.

"You're acting as if you really care for me. Samantalang kagabi..."

He didn't continue what he was saying but it caught Pavel's ears.

"What are you saying, Niko? What happened last night?"

Bakit ba pagdating kay Niko ay hindi siya bingi?!

Muli kong tinitigan nang makahulugan si Niko. Wala na talaga akong kangiti-ngiti ngayon. Naiinis na rin ako na kailangan pa yata niyang ikuwento sa mga kaibigan namin ang lahat ng detalye sa nangyari sa amin kagabi.

"Niko?"

Hinarap ko si Pavel at ako na ang sumagot sa kanya.

"I've made love to him last night if that wasn't obvious yet. We wouldn't be lovers if we haven't found out how compatible we are in bed. Besides, we both admitted to each other last night that we are attracted to each other. Napapansin n'yo naman siguro ang pagpapaselos ko sa kanya. Alam ko rin na alam n'yo na ang nararamdan namin para sa isa't isa. Hindi ba at sinabi kong bigyan n'yo kami ng privacy kagabi?"

"Well I thought you're just going to apologize to him. Hindi ko naman naisip na..."

"Wala akong pakialam sa iniisip mo, Jethro," masungit kong sabat.

"Basta para sa akin at para kay Niko, ang pinakaimportanteng malaman ninyo ay kami na. Iyon lang. Sa amin na lang ang buong detalye kung paanong nangyari. Right, Nik?"

Muli ko siyang binigyan ng nagbabantang tingin.

"Right," tila napipilitan niyang sagot ngunit wala rin akong pakialam doon.

"Now, hayaan n'yo akong ihatid muna siya sa kuwarto dahil gaya ng sinabi ko kanina ay kailangan niya ng pahinga. You know how far my stamina could go."

Tumayo na ako at sa pamamagitan ng tingin ay inutusan si Nikolai na tumayo na rin.

"Ihahatid ko lang siya sa kuwarto at pagkatapos ay oorder na ako ng pagkain natin. You should both eat a lot dahil kayo ang magiging pilot nitong plane as I take care of my lover."

Bago pa makapagreklamo ang isa sa kanila ay nahila ko na si Nikolai patungo sa private room ng munting eroplanong kinaroroonan namin.