Defne’den
Uyku, son günlerde benim tek sığınağımdı. Gün geceye kavuşurken zihnimin uyandığını hissediyordum. Hissettiğim ilk şey, tenime hafifçe dokunan iki küçük elin sıcaklığıydı. Göz kapaklarım hâlâ ağırdı, açmakta zorlanıyordum ama dış dünyadan gelen o masum fısıltılar kulaklarımda çınlıyordu.
“Uyuyor ama baksana ne kadar güzel... Uyuyan güzeldeki prenses gibi!” diyen Adam olmalıydı. Prenses dediğide ben…
“Saçmalama Adam! Uyuyan güzelin saçları altın sarısıydı. Hem çizgi filim akıllım. Defne Teyze, bence dünyadaki en güzel kadın olabilir ama uyuyan güzel olamaz.” dedi Alicia bilmiş bir sesle
“Hayır! Bence annem daha güzel.” dedi Adam sesini yükseltip itiraz ederek.
“Senin annen benim de annem, o sayılmaz! Ayrıca bağırma Defne Teyzeyi uyandıracaksın. Unuttum mu annem ne dedi? Onu
