หลายวันผ่านไปจ้าวซูหลินได้ยินมาว่าสนมลิ่งเฟยมีอาการเหม่อลอยสติคล้ายคนฟั่นเฟือน ฮ่องเต้จึงสั่งกักบริเวณนางให้อยู่เพียงในตำหนักเท่านั้น ซึ่งก็ไม่ต่างจากการถูกกักขังที่ตำหนักเย็นเลยสักเพียงนิด
ในที่สุดนางก็ได้รับผลกรรมที่นางก่อเอาไว้เสียที ชีวิตที่สูญสิ้นของจ้าวซูหลินคนก่อนแลกกับโทษฑัณฑ์ที่นางได้รับก็แล้วกันแม้จะเทียบเคียงกันไม่ได้ก็ตาม นางรู้สึกสบายใจขึ้นมากกว่าเดิมแต่ก็ยังเมื่อรู้สึกเบื่อๆกับการที่ต้องอยู่แค่เพียงในรั้ววังหลวง วันนี้พวกนางจึงแอบออกจากวังอีกครั้ง
-ท้องพระโรง-
“นางแอบออกจากวังอีกแล้วหรือ”
“พ่ะย่ะค่ะฝ่าบาท”
ฮ่องเต้ที่กำลังนั่งตรวจฎีกาในท้องพระโรงอยู่ก็ถึงกลับทอดถอนพระปัสสาสะทันที เพราะกลัวว่านางจะไปก่อเรื่องสร้างราวใดๆอีกก็ถึงกับไม่มีสมาธิอ่านฎีกาต่ออีก
“เตรียมตัวออกจากวัง”
“พ่ะย่ะค่ะ”
ด้านจ้าวซูหลินเมื่อเดินเล่นกันทั่วเมืองอย่างพอใจแล้ว นางกำลังจะไปที่โรงเตี๊ยมฟู่อันห
