หลังจากที่ปอร์เช่หัวเสียรีบเดินออกจากห้องประชุมเพราะความอดทนของเขามันใกล้จะหมดลงแล้ว เขายังไม่อยากตัดอนาคตของคนๆ หนึ่งเพียงเพราะคำพูดขาดสติพวกนั้น ปอร์เช่ต้องใช้ความอดทนอย่างมากที่จะไม่ระเบิดอารมณ์ออกมาแค่เขาต้องมาเสียเวลามาจัดการปัญหาพวกนี้ทั้งๆ ที่วันนี้เขาต้องได้นอนกอดเมียตัวน้อยของเขาอยู่ห้องแต่ต้องตื่นแต่เช้าเพื่อมาจัดการปัญหาพวกนี้จากที่โมโหเป็นทุนเดิมอยู่แล้วต้องมาเจอเรื่องที่ทำให้โมโหหนักเข้าไปอีก หลังจากที่จัดการทุกอย่างเรียบร้อยก็รีบตรงดิ่งกลับเข้าห้องทำงานที่เมียตัวน้อยรออยู่ นี่คงเป็นสิ่งเดียวที่จะช่วยทำให้เขาอารมณ์ดีขึ้น
ปอร์เช่เปิดประตูเข้ามาภายในห้องกลับเจอแต่ความว่างเปล่า สงสัยเมียตัวน้อยของเขาคงหลับอยู่ด้านใน ปอร์เช่นั่งพิมพ์สั่งงานเลขาและผู้ช่วยคนสนิทเสร็จก็ลุกขึ้นถอดเสื้อสูทพาดไว้ที่พนักเก้าอี้และตรงไปยังห้องนอนด้านหลังทันที
แอ๊ด..แอ๊ด
เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็พบกับคนตัว
