บทที่24 6+6=13

1597 Words

"ไอ้เช่ มึงช่วยติดกระดุมเสื้อขึ้นไปอีกเม็ดได้ไหม กูเห็นรอยเล็บนั้นแล้ว กูหงุดหงิดฉิบหาย"นาโนพูดขึ้นหลังจากที่นั่งกินไปได้สักพัก ไม่ได้เมามากคงแค่อาการมึนๆ ถึงกล้าพูดขึ้นแบบนี้ ไม่ใช่นาโนยังตัดใจจากนิรินไม่ได้เพียงแค่หมั่นไส้ปอร์เช่แค่นั้นที่ชอบอวดเมีย "หงุดหงิดก็อย่ามอง กูร้อน กูพอใจจะติดแค่นี้ อย่าอิจฉา" ปอร์เช่ตอบกลับไปสีหน้าไม่ทุกร้อนอะไรกับคำพูดนาโน "เชี่ย! กวนตีนฉิบหาย เปิดแอร์18องศาบอกร้อน ตอนคลอดแม่มึงคลอดมึงที่ขั้วโลกเหนือหรือไง" นาโนพูดออกไปพร้อมยกแก้วเหล้าตรงหน้าขึ้นกระดกจนหมดรวดเดียว "นาโน เบาๆ มึงจะรีบแดกไปไหนนี่พระอาทิตย์ยังไม่ทันตกดินเลย"โปรแกรมเอ่ยห้ามนาโน พร้อมกับยื่นมือไปแย่งแก้วเหล้าออกจากมือนาโน "กูมากินเหล้า ไม่ได้มานั่งมอง มึงอย่ามาห้ามกูโปรแกรม" นาโนตะโกนเสียงดังใส่หน้าโปรแกรม จนโปรแกรมหน้าเศร้าลงเล็กน้อย พร้อมกับยื่นมือไปแย่งแก้วเหล้าในมือโปรแกรมกลับมาพร้อมกับชงเ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD