Rrrrr Rrrrrr
เสียงโทรศัพท์ปอร์เช่ดังขึ้น ทุกอย่างต้องหยุดชะงักจำใจล้วงโทรศัพท์ออกจากกระเป๋ากางเกงขึ้นมากดรับสาย
"เออ..ว่าไง" ตอบกลับไปน้ำเสียงไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด
"กูอยู่ข้างล่าง"ลายเส้นพูดเสร็จก็กดวางสายทันทีไม่รอให้อีกฝ่ายตอบกลับอะไรมา
ผ่านไป5นาที ปอร์เช่เดินลงมาด้วยสีหน้าบึ้งตึง เดินตรงดิ่งมาที่รถที่ลายเส้นจอดรออยู่ด้านหน้าคอนโด
"ของที่มึงสั่ง" ลายเส้นลดกระจกลงหยิบถุงเสื้อผ้าแบรนด์ดังส่งให้ปอร์เช่
"อือ ขอบใจ แล้วเจอกันที่มหาลัย"
ลายเส้นขับออกจากคอนโดด้วยความเร็วเพราะวันนี้ต้องแวะไปรับนาโนที่บ้านเพราะตั้งแต่เกิดเรื่องวันนั้นโปรแกรมก็ไม่อนุญาตให้นาโนขับรถเองเลย ซึ่งวันนี้โปรแกรมไม่ว่างเขาจึงต้องเป็นคนไปรับเอง
"เสื้อผ้าชุดใหม่ ไปเปลี่ยนครับจะได้ไปเรียน สายมากแล้ว"ปอร์เช่พูดขึ้นขณะยื่นถุงเสื้อผ้าแบรนด์ดังให้นิรินที่นั่งหน้างออยู่ที่โซฟา
"ขอบคุณค่ะ" มือเรียวเล็กยื่นมารับถุงจากมือห
