"ตอนบ่ายมีสอบวิชาการบินพาณิชย์ ยากฉิบหายกูยังจำได้ไม่ถึงครึ่งเลยว่าปุ่มอะไรเป็นอะไร เยอะแยะเต็มไปหมด..โอ้ย"นาโนพูดขึ้นเสียงดังยกมือขึ้นกุมขมับพร้อมกับขยี้หัวตัวเองแรงๆ เพื่อระบายความเครียด
"Check sheet ก็มีแล้วทำไมมึงไม่อ่าน เครื่องบินนะไม่ใช่มอเตอร์ไซต์ที่จะมีแค่ปุ่มสตาร์ตกับไฟเลี้ยว" ลายเส้นว่าสวนนาโนออกไปเสียงดัง
"อ่านยังไงก็ไม่มีทางจำได้หมดหรอก มีเป็นร้อยๆ ปุ่ม ใครมันจะไปจำได้ ขนาดนักบินเวลาเครื่องมีปัญหายังต้องเปิดcheck sheetดูเลย" นาโนเถียงกลับไปอย่างไม่ยอมแพ้
"ทำไมจะไม่มีใครจำได้ ก็พ่อมึงไง เรียน6เดือนก็สามารถสอบผ่านหลักสูตรนักบินพานิชย์และได้ใบอนุญาตขับเครื่องบินมาแล้ว" ลายเส้นพูดสวนกลับเสียงดัง
"เชี่ย! ไอ้เช่ นี่มึงมีใบอนุญาตขับเครื่องบินด้วยเหรอ มิน่าล่ะบ้านมึงถึงมีเครื่องบินเจ็ตส่วนตัว แม่งเก่งทุกอย่างแล้วมึงยังจะมาเรียนพวกนี้อีกทำไมวะ"นาโนอุทานขึ้นอย่างแปลกใจ มือยังจับช้อนท
