ลองรักเพื่อน

ตอนที่ 8 / ซ้อมกอดไว้

จะว่าไม่คุ้นหน้าใครเลยก็คงจะเป็นการแสดงมากเกินไป หลายคนล้วนแต่เป็นคนวัยเดียวกัน ทั้งยังมีบ้างที่จำหน้ากันได้สมัยมัธยม ทุกคนดูเปลี่ยนไปจากเดิม บางคนมาก บางคนน้อย แล้วแต่ความพอใจของใบหน้า และ เงินตราที่สามารถเสกผีให้กลายเป็นคนได้

"อึดอัดรึเปล่าลูก"

แม่ลีเดินเข้ามาหาฉัน ที่แยกตัวออกมานั่งกับคนที่ลีรู้จัก เจ้าตัวที่พามานั่ง ได้บอกว่าจะไปหาเครื่องดื่มให้ แต่ก็ไม่มาสักที

ท่านคงเห็นว่าฉันเอาแต่ก้มเล่นมือถือ ไม่ค่อยเปิดปากสนทนากับใคร เลยอาจจะเป็นห่วง

"ลินอยู่ได้ค่ะ"

ฉันตอบพร้อมกับส่งรอยยิ้มให้หนึ่งที ไม่นานนักลีก็เดินกลับมา แต่สายตาฉันเหลือบไปเห็น ใครบางคนที่พึ่งแยกตัวออกจากลีไป

'ผู้หญิงผมสั้นคนนั้น มันคุ้น ๆ '

"นิสัยเสีย ปล่อยลินนั่งคนเดียวได้ไง"

พอลีมา แม่ก็เอ่ยปากว่าไปทันที

ถามดีมั้ยนะ ว่าคุยกับใครมา

หน้าตาก็ดูดีใจพิลึก

งานจบด้วยอารมณ์ที่ไม่คงที่จากฉันนัก

ฉันเริ่มง่วง!

"กลับแล้วเหรอ ลี"

เสียงกึ่งวิ่งกึ่งเดินดังจากด้านหลัง เรียกลีไว้แต่ไกล ก่อนที่เสียงรองเท้าจะเข้าใกล้มากขึ้น

หรือจะเป็นผู้หญิงคนนั้น

"อ้าว หนู 'ตาล' กลับมาเมื่อไหร่จ๊ะ"

แม่หันไปมองแล้วทักทันที

ส่วนฉันก็ไม่จำเป็นจะต้องรู้ว่าเธอเป็นใคร ขอเสียมารยาทไม่หันกลับไปมองละกัน

"เมีย จะไปไหน"

เหมือนจะพูดกับฉัน แต่ฉันไม่ใช่เมีย ก็เลยไม่ยอมหันกลับไป ก้าวขาต่อกำลังจะออกตัว

"ที่รัก มานี่ก่อน"

คราวนี้มือของฉันถูกคว้าไว้ หยุดยืนไม่ใช่หรือไง ทันได้แจ้นมาคว้ามืออะไรไวปานนี้

"อะไรของมึง"

ฉันหมุนตัวไปกระซิบลีเบา ๆ

"มาเถอะหน่า"

ลีสอดมือเข้ามาประสาน แล้วพาเดินมาหยุดต่อหน้าผู้หญิงที่ฉันว่าคุ้นตา เธอน่าจะเคยเรียนห้องเดียวกันกับเรา และ ที่สำคัญ

'เธอเป็นแฟนเก่า แฟนคนแรกของลี'

"หวัดดี ลินดาใช่ปะ"

ตาลยิ้มให้ พร้อมถามอย่างคนไม่แน่ใจ

"อืม....."

อืมแบบอึมครึมที่สุด จะพูดต่อว่าอะไรดี บังเอิญไม่ใช่คนอัธยาสัยดีซะด้วย

"แล้วนี่กับลี ..... เกิดขึ้นนานแล้วเหรอ"

ตาลมองหน้าเราสองคนสลับกัน สายตาก็หลุบต่ำตรงตำแหน่งมือของเราที่จับกัน ก่อนจะถามออกมาอย่างเก้ ๆ กัง ๆ

"ห้าเดือนแล้วตาล"

จังหวะนี้ ฉันกับแม่ สามัคคีมองหน้าลีแบบเร็วรี่

ห้าวันเองนะลี.... คำนี้ได้แต่คิด

"อ๋อ..... ยังไงถ้ามีข่าวดี อย่าลืมเชิญตาลด้วยนะ ตาลไปล่ะ เดี๋ยวแฟนรอ"

พอตาลหมุนตัวเดินออกไป ไอ้คนข้างกายมันก็แค่นหัวเราะในลำคอ

มันกำลังพอใจอะไร?

"มึงว่ากูต้องรีบวิ่งตามไปปะ"

ลีหันมาสบตากับฉัน ในขณะนั้นแม่ได้แต่ส่ายหัวเดินออกไป เหมือนจะปล่อยให้เราได้คุยกันตามลำพัง

"มึงไม่ใช่พระเอก ลี"

"เปล่าหรอก"

"....."

"เพราะนั่นไม่ใช่มึงต่างหาก"

สิ้นคำของลี อีลินก็รู้ได้ทันทีว่า

'เขิน'

ไอ้บ้าเอ้ย การสื่อสารผ่านสายตาที่โคตรจะเว้าวอน

"กลับยัง จีบกันอยู่นั่นแหละ"

แม่ตะโกนมาเสียงดัง ลีก็เลยรีบจูงแขนฉันให้เดินตาม

บอกตรง ๆ ว่าหวั่นไหวกับลี ในเวลาเพียงห้าวัน

ตอนนี้ เรากำลังมีปัญหา

"ค้างที่นี่นะหนูลิน"

แม่บอกกับฉัน พร้อมล็อกแม่กุญแจประตูรั้วบ้านเป็นการเรียบร้อย

แล้วคือท่านรีบเดินไปล็อกทันทีที่ลีถอยรถเข้าตัวบ้านได้สำเร็จ

"ค่ะแม่"

"เดี๋ยวแม่เอาชุดมาให้เปลี่ยน"

แม่เดินเข้าบ้านแล้วเดินขึ้นห้องท่านไป ฉันก็มองหาความเหลือจากลีทันที

"เหมือนกลัวลูกชายกลับเลยเนาะ พอถึงปั๊บก็รีบไปล็อกบ้านเลย ถามจริงมึงกลับมาเยี่ยมท่านบ้างมั้ย"

"มาบ่อยจะตาย เดือนละหลายครั้ง แต่พวกมึงแค่ไม่รู้เท่านั้น"

ลีลอยหน้าลอยตา นั่นแสดงว่าเขาเข้ากรุงบ่อย แล้วทำไมฉันไม่ค่อยเจอเขาล่ะ

"ไม่เห็นไปหากูบ้าง"

ฉันว่าอย่างน้อยอกน้อยใจ สนิทกันแท้ ๆ ไม่แม้จะแวะเวียนมาให้เห็นหน้า

"ก็ตอนนั้นมีผัวไม่ใช่ไง่"

ลีหันมาถามกลับ ด้วยตาขวาง ๆ หน่อย

แฟนก็พอเถอะ!

"มีแล้วเจอกันไม่ได้เหรอ"

ฉันรีบวิ่งตามลี ที่หลังจากตอกหน้าฉัน เขาก็ทำท่ารำคาญกันหมายจะเดินขึ้นห้องไปก่อน

"ไม่ได้โว้ย รำคาญ"

ลีเดินไว ๆ เปิดประตูแทรกตัวเข้าห้องไปแล้ว

ปัง!!!

ดูสิ มันปิดประตูใส่หน้าฉัน ถ้าเป็นแฟนกันจริง ๆ มันจะโหดมากขึ้นมั้ยนะ

ฉันเดินลงมานั่งโซฟาหน้าทีวีอย่างเหนื่อยล้า การยืนอยู่บนส้นสูงเป็นเวลานานทำให้ฉันรู้สึกปวดน่องมาก ๆ

ฉันใช้มืออีกข้างบีบนวดน่องตัวเองเบา ๆ อีกมือก็ต่อสายหาแม่ที่บ้าน เพราะท่านจะได้ทราบว่าวันนี้ฉันไม่กลับ ท่านจะได้ไม่ต้องรอ พอคุยเสร็จก็ได้ยินเสียงฝีเท้าแบบเบา ๆ ก้าวมาใกล้เรื่อย ๆ

"แม่ไปเคาะห้อง แต่ก็เงียบ ที่แท้มาอยู่นี่ ลูกชายแม่ล่ะ"

แม่วางชุดนอนสีขาวชุดยาวไว้ข้างเบาะนุ่มที่ฉันนั่ง แล้วท่านก็ถามหาตัวต้นตอที่ทำให้ฉันเข้าห้องไม่ได้

"อาบน้ำอยู่มั้งคะ มันปิดประตูใส่หน้าลิน ลินก็เลยลงมารอให้มันอารมณ์เย็นก่อนค่อยขึ้นไป"

ฉันตอบพลางใช้สายตามองชุด

แม่ลีแอบเซ็กซี่จริง ๆ นะ ชุดที่ท่านเลือกมาน่าจะดูดีสุดแล้ว ผ้าลื่นใส่สบาย แต่เป็นซีทรูช่วงเอวจ้า ตรงหน้าอกเป็นลูกไม้ที่ปกปิด

ถ้าใส่บราก็ดีไป ถ้าไม่ใส่ก็เสร็จโจร

แล้วโจรคนนั้นน่าจะชื่อ 'ลี'

"ชุดนี้ดีที่สุดแล้วลูก"

แม่รีบออกตัวเพราะคงเห็นว่าฉันกำลังเพ่งมองชุดของท่าน

"ไม่เป็นไรค่ะ ลินใส่ได้"

ทั้งที่ใจไม่อยากใส่เลยก็ตาม

"เดี๋ยวแม่ทำนมอุ่นให้ดื่ม หนูขึ้นไปอาบน้ำเถอะจ้ะ ดึกแล้วเดี๋ยวไม่สบาย"

แม่บอกกับฉัน ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปที่ครัว

ส่วนฉันก็หยิบชุดแล้วจึงลุกยืน เดินขึ้นห้องเพื่อจะไปชำระร่างกาย

ก้าวแรกที่เข้าห้อง เห็นลีนอนพลีกายถอดเสื้อสวมเพียงกางเกงนอนขายาวตัวเดียว เหยียดกายอยู่ตรงกลางเตียงนอน

มันหลับไม่จริงหรอก ฉันรู้!

พอฉันเดินเข้าห้องน้ำ ไม่ทันจะเปิดฝักบัวด้วยซ้ำ เสียงประตูก็ดังขึ้น ลีน่าจะออกจากห้องไปแล้ว

"ลินใส่ได้มั้ยลูก"

เสียงแม่ดังขึ้นหน้าห้องน้ำ ในขณะที่ฉันกำลังจะเช็ดเครื่องสำอางที่มันหนักหน้า

"ใส่ได้พอดีค่ะแม่"

ฉันเปิดประตูห้องน้ำออกมา ก็พบว่าแม่นั่งอยู่ริมเตียงนอน โดยที่มีหัวของลีนอนหนุนตักของท่านแล้วเล่นมือถืออยู่

แม่ของลีมีชุดชั้นในสำหรับผู้หญิงที่ซื้อมาไว้ กลายเป็นว่าชุดทั้งหมดฉันยืมแม่มาทั้งตัว

"ดื่มนมสิลูก แล้วเราก็ไปนอนดี ๆ อย่าเอาแต่ใจตัวเอง"

แม่ตบไหล่ลีสองสามที เขาจึงเคลื่อนย้ายร่างกายกำยำไปอีกฟากของเตียง

แล้วมันก็หันหลังควับทันที!

"ฝันดีนะจ๊ะเด็ก ๆ"

แม่ลีปิดประตูพร้อมกับปิดไฟให้เรียบร้อย

ตอนนี้มีเพียงแสงสว่างจากหน้าจอมือถือของเราสองคน แต่พอฉันดูอะไรเรียบร้อยแล้วก็ไม่ลืมที่จะเสียบชาร์จก่อนที่จะหลับจริง ๆ

ฉันเริ่มเกลียดท่านอนตัวเองก็ตอนที่มีคนมานอนร่วมเตียงนี่ล่ะ ถนัดตะแคง แล้วดันถนัดด้านที่ต้องหันหน้าไปทางที่ลีนอนอีก

ฉันน่าจะจองเตียงก่อน จะได้เปลี่ยนไปนอนอีกฟาก

พรึบ!!!

ลีหันมากอด พร้อมสอดแขนมาให้ฉันหนุน

"ลี...."

"เงียบ"

เสียงดุดันสั่งให้ปิดปาก

"กอดทำไม"

เพราะแปลกใจ กอดอะไรแน่นขนาดนี้

"ซ้อมกอดไว้"

ลีพึมพำพลางเกยคาง วางไว้บนศีรษะของฉัน

"....."

ซ้อมทำไมของมัน ก็แค่กอดกันมั้ย

"เวลาได้กันแล้ว จะได้ไม่เขิน"

ฟอด!!!!!

จมูกโด่งคม สูดดมกลุ่มผมฉันฟอดใหญ่

ไม่เขินหรอกตอนได้กัน ก็เขินมันตอนนี้ล่ะ