ตอนที่ 3 / ว่าที่ 'เมีย'
799 Words
"ง่วงหรือยัง"
ผมถามลินขึ้นมา เพราะว่าเวลามันเป็นวันใหม่ไปแล้ว แต่เจ้าตัวก็ยังคงนั่งดื่มไม่วางแก้ว
"ยังอะ"
เธอตอบแล้วมองไปเรื่อย เธอยังไม่เล่าอะไรให้ผมฟังเลย แต่ผมก็ไม่คิดถามหรอก ลินไม่ชอบคนเซ้าซี้ ถ้าอยากบอก ก็จะเป็นคนเปิดประเด็นขึ้นมาเอง
ตอนนี้คนในร้านก็ทยอยกลับกันไปบ้างจนเกือบหมด ร้านผมไม่ได้เป็นร้านใหญ่มากนัก จึงมีพนักงานไม่ได้เยอะ ไม่ว่าจะอะไรต่างคนก็ต่างช่วยกันทำ
"นอนด้วยได้มั้ย"
ลินเอียงคอถามผมตาแป๋ว
เธอเมาแล้วครับ!
"ไม่กลัวเสียตัวให้กูเหรอ"
ผมเย้าแหย่ แล้วโน้มใบหน้าไปใกล้คนตาเยิ้มมากขึ้น
สวยจริง ๆ !
"กลัวมึงติดใจกูมากกว่า"
นั่นคือความมั่นหน้าของลินครับ
แต่ผมกลับ ชอบ!
"อยากลองแล้วซิ"
ผมขยับหน้าให้ใกล้กว่าเดิม
"กลืนน้ำลายตัวเองอยู่นะลี"
ลินว่าผม
"อยากลองกลืนของมึงบ้างว่ะ ลิน"
"จะกินตอนนี้เลยมั้ยล่ะ"
"มาสิ"
ลินจับแก้มผมไว้ด้วยมือทั้งสองข้าง เธอค่อย ๆ ขยับมา ในขณะที่ผมใช้สองตาจ้องเธอทุก ๆ การกระทำ จากนั้นริมฝีปากของเราจึงอยู่ในระดับเดียวกัน
แล้วก็.....
พรึ่บ!!!
หัวเธอมาซบไหล่ผมทันที น็อกครับ สลบแล้ว ลินเมาแล้วง่วงครับ อย่าสงสัย
"อ้าว.... ซ้อร่วงแล้ว"
โยเดินมาพอดี เหมือนกำลังจะบอกอะไรกับผม แต่มาเจอลินก่อน เลยต้องทักท้วงก่อน
ไม่ต้องแปลกใจครับ ว่าทำไมโยเรียกลินว่า 'ซ้อ' ก็เพราะผมกับโยสนิทกันระดับนึงครับ โยอายุน้อยกว่า แต่คบหากันมานานพอควร เลยชวนให้มาเป็นผู้จัดการร้านนี่ล่ะ อย่างน้อยก็ไว้ใจได้
โยรู้ดี ว่าคนนี้ ผมจริงจัง!
"กลับก่อนนะโย"
ผมบอกพร้อมกับช้อนร่างลินขึ้นอุ้ม
"ครับ"
ผมมีบ้านที่อยู่ไม่ไกลมากจากร้าน เป็นบ้านเดี่ยวชั้นเดียว เหมาะสำหรับอยู่เป็นครอบครัวเล็ก ๆ
และเหมาะสำหรับสร้างกับคนตัวเล็กที่กำลังหลับลึกอยู่ตรงนี้
"รอวันนี้มานานมากแล้วนะ"
ผมวางร่างสวยลงบนเตียงนุ่มด้วยความเบามือ ขอนั่งมองหน้าเธออีกสักนิด ถึงแม้จะรู้ดีว่ายังไงคืนนี้ต้องค้างด้วยกันที่นี่
แต่โอกาสดีแบบนี้ เลยขอมองหน้าให้ชื่นใจก่อน
ลินดา ไม่ใช่คนที่สวยมากจนใครต่อใครต้องหันมองแม้เดินสวนทาง แต่พอได้รู้จักกันจริง ๆ เธอยิ่งมีเสน่ห์จนคนแบบผมลุ่มหลงมานานหลายปี
ติดอยู่ที่ 'สถานะเพื่อน' ซึ่งตัวผมกำลังจะได้ 'เลื่อนขั้น' แล้ว
ผมแยกตัวมานอนที่โซฟาด้านนอกหลังจากอาบน้ำล้างตัวเรียบร้อย แต่ผมยังคงนอนไม่หลับ นึกไปถึงอะไรต่าง ๆ ที่ผ่านมา
ถึงผมจะมั่นคงต่อความรู้สึกว่ารัก 'ลิน'
แต่ช่วงชีวิตที่ผมใช้ มันก็โคตรคุ้มค่ามาก เพราะผมเองก็เลวระดับนึง ลองผิดลองถูกมามากพอตัว อันไหนดีอันไหนชั่วแยกออก และ คงไม่กลับไปแตะต้อง
วันต่อมา.....
ผมได้กลิ่นหอมมาเตะจมูก จึงทำให้หายใจฟึดฟัดอยู่อย่างนั้น อยากรู้แต่ก็ขี้เกียจลืมตามาดู รู้แค่ว่าคงเป็นลินนั่นแหละ
ฟุบ!!!
"โอ๊ย"
ผมร้องออกมาอย่างดัง เมื่อบางอย่างนุ่มนิ่มมาทับหน้าท้องของผม ถึงมันจะนิ่ม แต่ทิ้งแรงลงมาทีเดียวแบบนี้
ก็จุกอยู่เหมือนกัน!!!
"เจ็บนะลิน แล้วนี่มานั่งทับทำไม"
ผมลืมตามาโวยใส่คนที่ใช้ทั้งบั้นท้ายมานั่งทับหน้าท้อง
ทำไมทำอะไรไม่เหมือนชาวบ้านเขาเลยนะ!
"ก็มึงตื่นสาย"
ลินตอบหน้าตาย แล้วกดรีโมทเปลี่ยนช่องทีวีไปหน้าตาเฉย
"จะลุกเมื่อไหร่เนี่ย"
ผมเอามือมาหนุนหัวมองหน้าเธอนิ่ง ๆ
"คิดว่าชอบโดนทับซะอีก"
"ลิน อย่าไปเล่นแบบนี้กับใครนะ"
"ก็เล่นแค่กับมึงคนเดียว"
เธอหันมามองผม ที่นอนมองเธออยู่
"เออ แล้วนี่อาบน้ำยัง"
"ไม่มีชุดเปลี่ยน"
ลินลุกขึ้นแล้วดึงขาผมลงจากเบาะ แล้วหย่อนก้นนั่งแหมะลงแทน
"เดี๋ยวพาไปซื้อ"
"เร็วนะ ไม่ได้อาบน้ำมาสองวันแล้ว"
"ลิน....."
"ล้อเล่นหน่า"
ผมส่ายหน้าให้กับคำพูดเธอ ก่อนจะหยัดกายขึ้นนั่ง ขยี้ผมตัวเองนิดหน่อยก่อนจะไปอาบน้ำตามคำสั่ง
'ว่าที่เมีย'
- Writer
