หลินซินลืมตาตืนพบว่าตัวเองอยู่บนเตียง ขยี้ตาไล่ความง่วงงุนและมองดูรอบตัว ผ้าห่มยังคงเรียบร้อยดี เธอรู้ทันทีว่าสามีไปทำงานที่บริษัทแล้ว เพื่อที่จะอยู่กับเธอเฉินจือหานมักรีบเคลียร์งานแล้วกลับบ้าน พอเธอหลับไปแล้วเขาถึงกลับไปทำงานที่บริษัทเพื่อจัดการธุระที่ค้างคา
ต้องยอมรับว่าตั่งแต่อยู่กับเฉินจือหาน หลินซินก็หลับสบายมาก หลายครั้งตื่นขึ้นมาเองตามธรรมชาติ ซึ่งแตกต่างจากสมัยที่เธอเป็นนักฆ่า ที่นอนหลับอย่างระมัดระวัง เพราะต้องระวังตัวอยู่ตลอดตามความเคยชินของนักฆ่า แม้แต่เสียงลมพัดเบาๆ ในเวลากลางคืนก็ทำให้เธอตื่นได้
แต่ตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้ว เพราะเธอมีจือหานอยู่ด้วย
ติ๊งหน่อง——
เสียงโทรศัพท์พิเศษของหลินซินดังขึ้น ขัดจังหวะความคิดของเธอ จึงลุกขึ้นจากเตียงและรับสาย
“บอสครับ หล่อนกลับมาที่บ้านตระกูลจางแล้ว และจองตั๋วเครื่องบินเที่ยวเช้าของวันพรุ่งนี้ ดูเหมือนว่ากำลังจะหนี” 001 รายงานขณะที่มองด
