ฉันยืนรอหน้าห้องน้ำอยู่นานเขาก็ไม่มีทีท่าว่าเขาจะออกมาเสียที
เสื้อผ้าที่ส่งซักแบบด่วนอบแห้งมาแบบใส่ได้เลยก็ยังไม่เสร็จ
ไม่มีอะไรจะใส่จึงได้แต่ใช้ผ้าขนหนูพันกายอยู่แบบนี้
อายที่สุดในชีวิตก็ตอนนี้เคยที่ไหนต้องมานุ่งน้อยห่มน้อยต่อหน้าผู้ชายแบบนี้
แบบท่านรองฯนี่แหละ
"ผู้ชายอะไรอาบน้ำนานเป็นบ้า"
"ไม่รู้จะขัดสีฉวีวรรณอะไรนักหนา"
ฉันบ่นเป็นหมีกินผึ้งยืนจนขาแข็งเมื่อยขาแล้วก็กลับไปนั่งรอที่ปลายเตียงแล้วก็เดินมารออีกอย่างหัวเสีย
จนกระทั่ง
แก๊ก เสียงเปิดประตูดังขึ้นเสียทีอาบน้ำช้าขนาดนี้ต้องต่อว่าเสียหน่อยแล้ว
"น้ำขิงนึกว่าคุณธามจะนอนในห้องน้ำเสียอีกนะคะ"
"ไหนดูซิคะว่าขัดจนผิวถลอกหรือเปล่า"
ฉันรีบเดินเข้าไปหาจนได้กลิ่นหอมจากเนื้อหนุ่ม
ผมที่สระมาใหม่ๆถูกเช็ดจนใกล้แห้งมาพร้อมกับผ้าขนหนูตัวเดียว
ส่วนฉันที่เพิ่งสังเกตเห็นว่าท่านรองฯก็มีซิกแพค
งานดีไม่แพ้โอปป้าฮยอนแทเลย
เห็นหั
