เมียบำเรอมาเฟีย
บทที่16 งานเลี้ยงต้อนรับน้องสาว
@บริษัทริคาโด้
หลังเลิกงาน เหล่าพนักงานทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันกลับบ้านเหลือแต่ท่านประธานและรองประธานที่ยังไม่กลับ ริสาเข้ามาห้องของพี่ชายตนทันทีพร้อมเลขาของเธอที่พี่ชายอนุญาตให้ทำงานรับใช้เธอแล้วล่ะ
"ยังไม่กลับอยู่อีกเหรอริสาน้องพี่" อาคินเพิ่งจะเคลียร์งานเสร็จกับผู้ช่วยส่วนตัวก็เงยหน้าส่งยิ้มแย้มให้กับน้องสาวสุดที่รัก
"ก็ว่าจะกลับอยู่ แต่เข้ามาบอกคุณชลซะก่อน" ริสาหันหน้ามองทางชลธิชาด้วยสีหน้าจริงใจ เธอชักถูกใจผู้หญิงของพี่คินซะแล้วสิ!
"คุณริสามีธุระอะไรกับฉันงั้นเหรอคะ"
"ไม่ต้องถึงเรียกคุณก็ได้นะ เรียกว่าน้องริสาก็พอเพราะฉันมีอายุอ่อนกว่าพี่ชล เข้าใจตรงกันนะ" คนอย่างเธอมองคนไม่ผิด ผู้หญิงคนนี้อาจจะเป็นกำราบเสือผู้หญิงอย่างพี่คินให้อยู่หมัด
"แต่..." หญิงสาวกำลังจะขัดแย้งแต่ถูกริสาดักคอเอาไว้รู้ทัน
"เอาเป็นว่าตกลงตามนี้....คืนนี้คุณแม่จะจัดงานเลี้ยงต้อนรับน้องริสาที่เพิ่งกลับมาจากเมืองนอก ในฐานะเป็นเจ้าของงานขอเชิญพี่ชลไปร่วมงานปาร์ตี้ด้วยนะคะ ให้พี่คินพาไป ได้ไหมคะพี่คิน" ริสาหันไปอ้อนพี่ชาย เขาคิดจะพาเธอไปอยู่แล้วเลยตามใจน้อง
"ได้สิ น้องริสาเป็นคนขอ พี่ก็ให้ได้ทั้งนั้นแหล่ะ" อาคินขยี้หัวน้องสาวเบาๆด้วยความเอ็นดู
"งานเริ่ม1ทุ่ม เจอกันในงานนะพี่ชล แต่งตัวสวยๆมาด้วยนะคะ"
"ได้เลยค่ะน้องริสา" ชลธิชาตอบยิ้มรับน้องสาวของเสี่ยด้วยความจริงใจเช่นเดียวกัน
เธอรู้สึกถูกชะตาน้องสาวของเขาเหลือเกิน...
"ริสากลับไปเตรียมตัวก่อนนะคะพี่คิน"
"เดี๋ยวพี่กับคุณชลจะรีบตามไป แล้วเจอกันคืนนี้" ชายหนุ่มผู้บริหารส่งยิ้มกว้างแก่น้องสาวที่เดินออกจากห้องตามไปพร้อมเลขาของเธอแล้วหันมาบอกกับหนูชลของเขา
"เดี๋ยวเสี่ยจะพาหนูไปเลือกชุดสวยๆที่ห้างฯในสาขาของเสี่ย ที่นั่นมีแต่ชุดสวยๆแพงๆและก็มีส่วนลดสำหรับเจ้าของห้างฯด้วย" ธุรกิจที่เขาทำล้วนมาจากตระกูลครอบครัวเขาทั้งนั้น ตระกูลริคาโด้ครอบครองใหญ่ที่สุดในอิตาลี
ถือว่าเป็นผู้ชายเจ้าเสน่ห์ หล่อ รวยที่สุดเป็นอันดับต้นๆในโลก....
"ค่ะเสี่ย" หนูชลยิ้มอ่อนหวานแก่เสี่ยของเธอ ไม่เสียแรงที่เธอทำดีกับเขาเพื่อหวังจะทำลายเขาเหมือนอย่างที่เขาทำลายครอบครัวเธอ!
.
.
.
@คฤหาสน์ริคาโด้
ในเวลา1ทุ่มตรง งานเลี้ยงต้อนรับลูกสาวคนเล็กของตระกูลยิ่งใหญ่ ซึ่งงานนี้คุณหญิงราตรีเป็นคนจัดเตรียมงานทั้งหมดพร้อมผู้ช่วยคนโปรดปรานอย่างมิตา ซึ่งริสาไม่รู้เรื่องมาก่อนและไม่ขัดประสงค์คุณแม่เพราะเป็นความหวังดีของแม่
"อาเซฟ ฉันใส่ชุดนี้แล้วเป็นยังไงบ้าง" เจ้าของงานสาวสวยออกมาในชุดราตรีสีทองเข้ามาหาบอดี้การ์ดหนุ่มใส่สูทน้ำเงินสุดสมาร์ทยืนหันหลังให้อยู่
ชายหนุ่มหันมาตามเสียงหวานเรียกพลางตกตะลึงไปชั่วขณะกับความสวยใสบวกกับรอยยิ้มหวานที่ทำให้ใจเต้นทุกครั้งที่เจอ คุณหนูของเขาสวยเกินจะบรรยาย
"เอ่อ...คุณหนูสวยมากเลยครับ" อาเซฟหลบสายตาเธอ มัวแต่ขวยเขินหน้าแดงขึ้นชัดเจน
"งั้นเหรอ แต่ฉันว่าคงสวยไม่เท่าคนที่กำลังเดินมาทางนั้นหรอก" ริสามองไปทางด้านหลังของเขา พี่คินกำลังเดินควงพี่ชลของเธอมาทางนี้
"พี่คิน พี่ชล!"
"นี่พี่มาช้าเกินไปหรือเปล่าเนี่ย" อาคินพาเด็กของเขามาควงออกงานครั้งแรกถึงจะเป็นงานเล็กๆของน้องสาวก็ตาม แต่เธอก็อายไม่น้อย
"ไม่เลย งานเพิ่งจะเริ่ม เข้าไปด้านในงานดีกว่าคุณพ่อคุณแม่รอพี่คินอยู่" ริสาจับมือพี่ชลของเธอเข้าไปในงานพร้อมพี่ชายแท้ๆเข้าไปพบคุณพ่อคุณแม่ที่นั่งอยู่ในงานพร้อมกับคู่หมั้นที่ประจบสอพลอคุณแม่ก็อยู่ตรงนั้นด้วย
"คุณแม่คุณพ่อ พี่คินมาแล้วค่ะ" เจ้าของงานพามานั่งโต๊ะหน้าสุดของงานที่มีพ่อแม่แต่งตัวสวยหล่อจัดเต็มนั่งอยู่แล้วก็มีมิตาที่ใส่ชุดราตรีสีแดงเพลิงสวยสะกดชายหลายๆคน แต่กับอาคินไม่ได้ผล!
"ตาคินมานั่งตรงนี้ มานั่งข้างหนูมิตาสิลูก" คุณหญิงราตรีชักชวนลูกชายให้มานั่งคู่กับคู่หมั้นที่เธอจัดการเอง เผื่อจะได้สนิทสนมกันมากขึ้น
"ที่นั่งตรงนี้เต็มแล้ว ผมจะไปนั่งกับผู้ช่วยส่วนตัวของผมสองคนดีกว่าครับคุณแม่ ต้องขอโทษมิตาด้วยฉันที่ทำตามคำสั่งคุณแม่ไม่ได้" เขาชายตาเอ่ยหญิงสาวที่ยิ้มพราวเสน่ห์แก่เขา แต่เขาไม่ใช่คนที่ตกหลุมพรางง่ายๆ
"ไม่เป็นไรค่ะคุณคิน" มิตายิ้มหวานแต่ข้างในกลับร้อนรุ่มไฟริษยา
"ผู้ช่วยส่วนตัวของตาคิน? แม่ผู้หญิงปากแดงคนที่แกควงมางานเลี้ยงน้องสาวแกนั่นน่ะเหรอ" คุณหญิงชักสีหน้าไม่พอใจที่ลูกชายพาผู้หญิงอื่น ถือว่าไม่ให้เกียรติคู่หมั้นที่นั่งหัวโด่ตรงนี้
"คุณแม่!"
"หรือว่าไม่จริง!" คุณหญิงเชิดหน้าใส่ชลธิชาบ่งบอกว่าไม่ชอบก็คือไม่ชอบ มิตาแอบยิ้มสะใจ
"ไม่เป็นไรค่ะคุณคิน ชลไม่ถือโทษโกรธคุณหญิงแม้แต่น้อย ต้องขอโทษจริงๆที่ทำให้คุณคินผิดใจกับคุณแม่"
"นี่หล่อน!" คุณหญิงโกรธจนตัวสั่นที่ผู้หญิงปากแดงกล้ามีปากมีเสียงใส่ผู้ใหญ่ ไม่มีคุณสมบัติผู้ดี
ผู้หญิงหน้าด้านไร้ยางอาย!!
"คุณแม่พอเถอะ คืนนี้เป็นงานเลี้ยงของน้องริสา ผมขอเถอะครับ....ผมจะพาชลไปนั่งตรงโน้นนั้นดีกว่า" ชายหนุ่มพาเด็กของเขาไปนั่งฝั่งโน้นเพื่อความสบายใจของคุณแม่
คุณหญิงราตรีกระฟัดกระเฟียดที่จู่ๆลูกชายก็เอาผู้หญิงอื่นมาหักหน้าตน เจ็บใจนัก!
"คุณแม่ใจเย็นๆนะคะ เดี๋ยวน้องริสาจะเสียใจ เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง มิตาจะเป็นคนจัดการเองค่ะ" เธอเข้ามาปลอบใจว่าที่คุณแม่สามีว่าต้องกังวลพลอยทำให้คุณหญิงสบายใจขึ้นเยอะ
"เรื่องของนังผู้หญิงนั่นแม่ให้หนูมิตาเป็นคนจัดการเองแล้วกัน"
"ค่ะคุณแม่" หญิงสาวยิ้มกระหยิ่มพลางมีแผนการร้ายกาจในใจโดยที่คุณหญิงไม่รู้ว่าธาตุแท้ของผู้หญิงสงบเสงี่ยมจะร้ายมากแค่ไหน!
..........
มิตาอยากจะพิสูจน์อะไรบางอย่างเพื่อให้แน่ใจว่าจะเป็นไปตามที่เธอคิด ถ้าเป็นก็อาจใช้แผนเดิม ถ้าไม่เป็นก็อาจเปลี่ยนแผนใหม่! หญิงสาวในชุดราตรีสีแดงเพลิงถือค็อกเทลที่ไม่ใส่อะไรทั้งนั้นเพราะแค่แก้วเดียวมันทำให้เธอรู้แล้วล่ะ เธอถือทั้งสองแก้วมายังโต๊ะที่ทั้งสองคนนั่งอยู่พลางฉีกยิ้มกว้างแสดงความจริงใจอย่างเสแสร้ง
"คุณชลมางานเลี้ยงต้อนรับน้องสาวของคุณคินทั้งที รับค็อกเทลไปสักแก้วสิค่ะ อย่าให้มิตาต้องเสียน้ำใจเลยค่ะ" หล่อนยื่นแอลกฮอล์ให้คนที่มากับเขาดื่ม
"อ้อ ก็ได้ค่ะคุณมิตา" ชลธิชากำลังจะเอื้อมมือไปรับแก้วจากเธอที่มีแผนร้ายแต่ถูกมือหนาจับมือเธอกลับเอาไว้ที่เดิม
"พอดีว่าเธอไม่ชอบดื่มแอลกฮอล์นะ เอาน้ำส้มคั้นสักแก้วหน่อยไหมจะได้สดชื่น" ชายหนุ่มเอาน้ำส้มที่อยู่ใกล้มาให้เธอดื่ม เขาไม่ไว้ใจยัยมิตานั่น กลัวว่าหล่อนจะใส่อะไรบางอย่าง
"อ้อ งั้นเหรอค่ะ มิตาไม่รู้จริงๆต้องขอโทษด้วยนะคะ" เธอแอบยิ้มมุมปากคิดแผนร้ายในใจ ถ้าเป็นไปอย่างที่คาดคิดไว้แสดงว่าเด็กใหม่ของเขาเป็นคนสำคัญมาก แต่เธอจะไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาแย่งคู่หมั้นของเธอ
อาคินจะต้องเป็นของเธอคนเดียว ถึงแม้จะต้องฆ่าเด็กบริสุทธิ์ก็ตาม!!
"งั้นมิตาขอตัวไปดูคุณแม่ทางโน้นนะคะคุณคิน" เมื่อเขาพยักหน้ารับรู้ เธอแอบยิ้มร้ายเดินเฉิดฉายออกไปจากงานพร้อมคิดแผนการบางอย่างที่จะจัดการวันพรุ่งนี้
พรุ่งนี้จะต้องเกิดการสูญเสียใครคนหนึ่งแน่นอน!
ชลธิชาแอบสังเกตพฤติกรรมคู่หมั้นของเขาที่ไม่ชอบมาพากล จะเกิดเรื่องร้ายแรงระหว่างเขาหรือเปล่า รู้สึกไม่สบายใจเลย
............
อาเซฟเดินอารักขานอกงานเลี้ยง จนไปเจอคุณหนูริสายืนหันหลังให้อยู่ด้วยสีหน้ากังวลใจ
"คุณหนู ทำไมไม่เข้าไปในงานครับ"
"คุณแม่จัดงานให้ฉัน แต่ทำไมฉันถึงไม่สนุกนักน่ะและอีกอย่างก็มีคนที่ฉันเกลียดอยู่ในงาน เลยไม่เข้าไปน่ะ" ริสาถอนหายใจเฮือกใหญ่ เขารู้ว่าคนที่หมายถึงคือมิตา
"แต่ว่าคุณพ่อคุณแม่และคุณคินเป็นห่วงคุณหนูมากนะครับ คุณหนูเข้าไปในงานเถอะ"
"แล้วนายล่ะ ไม่เป็นห่วงฉันบ้างเหรอ" เธอถามเขากลับบ้าง เขาเลิ่กลั่กเลี่ยงไปทางอื่น
"เอ่อ พอดีว่าผมขอตัวก่อนนะครับ" อาเซฟเขินหนักมากรีบเดินหนีเธอไปทันที
"สงสัยจะเขินหนัก จะเขินอะไรนักหนา ฉันยังไม่เขินเลย" ริสาอมยิ้มเบาๆพลางเข้าไปในงานต่อ....