1 hafta sonra
Mayra'dan
"Akşam yemeği hazır abi" diye bağırdım. Dedemin durumu iyiye gidiyordu ama ama annemin içi rahat etmediği için bırakıp gelemiyordu. Haklıydı, baba demek ne demekti? Dedem çok iyi bir adamdı. Ailemizin geneli iyiydi. Çağhan hariç, o araya sızmıştı çünkü. Bir gün başka bir beden için benden akıp gidecekti. Kalışı da tıpkı gidişi gibi acı bırakacaktı bedenim de. Belki kalbimde? Bilmiyorum.
"Telefonun sürekli ötüp duruyor, al bak önemli bir şey olabilir" telefonu mu oturma odasın da unuttuğuma inanamıyordum. Çağhan saçma sapan her şeyi yazan bir manyaktı. Onu bir kaç kez engelledim ama ilk gün bir saat sonra yazmaya devam etti sonra ki sefer engeli kaldırması dakikalarını almıştı. Gücünün nerelere kadir olduğunu bu sayede anlamış oldum. Lanet para her kapıyı açıyordu
