Chapter 11.6
UMUWI lang kami para kumain at ihanda ang iba pang kumot na gagamitin namin para gawing layag. Tumitingin tingin ako kay Michael at umiiwas siya hindi dahil sa ayaw niya akong pansinin o kausapin, alam niya na meron akong gustong sabihin sa kaniya’t hindi lang ako makakuha talaga ng tiyempo para lapitan at kausapin siya.
Pagkabalik namin dito sa tabing dagat at kaagad naman namin iniligay ang tatlong kumot na pinagkabit-kabit namin na magsisilbing layag. Mas malaki ‘to kumpara sa nakalagay na layag sa malaking balsa namin.
“Sigurado ka bang gagana ‘to?” Tanong ni Victor. Hinuhuli ko lang na napatingin sa akin talaga si Michael pero iwas na talaga siya. Gusto ko kasing makuha ang reaksyon niya sa gagawin namin ngayon.
“Oo naman. Wala ka bang tiwala sa akin pre?” Tugon
