Lihim

Kabanata 28

"Lihim"

Kabanata 28

Kinabukasan ay nagising ako na waLa si Rosa sa tabi ko ..

Sinipat ko ang suot kong relo at alas says na ng umaga..

"asan sya? ", tanong ko sa sarili ko ng di ko makita si Rosa sa kusina..

Nakita kong naihanda na nya ang baon ko at may mainit na tubig na rin na nsa termos..

Nagtimpla ako ng kape at umupo sa mesang naroon..

Bigla akong napangiti ng maalala ang namagitan sa amin ni Rosa..

Ngayong may nangyare na sa amin ay d ako papayag na di malaman ng ibang tao na di nya ko totoong pamangkin..

Pagkatapos ubusin ang kape ay naligo na ako at nag asikaso...

Di maalis alis ang ngiti sa labi ko ng kunin ko sa ibabaw ng mesa na inihanda ni Rosa na baon ko sa trabaho..

"ito ang isang dahilan kung bat kita MinahaL. Maasikaso ka at maalaga, maalalahanin at mabait na babae ", wika ko sa isipan ko..

Pero bigla akong natigilan nang bigla kong naalala si Anna..

"totoo nga kayang nakamove on na ko? Totoo nga kayang nakalimutan ko na ang pinsan kong yun? ",katanungan sa isipan ko pero agad din akong napailing.. "Di na mahalaga kung ano pa man ang totoo.. Kasal na si Anna at tiyak kong masaya na sya sa piling ng asawa nya.. At ako kailangan ko na syang kalimutan at ituloy ang buhay kasama ng babaeng mahal ko at yun ay si ROSA ",

Hanggang sa pag alis ko ng bahay ay d ko nasilayan si Rosa..

-----

"Gwapo natin ngayon Ron aa.. Mukhang inlove ka ata ", puna ni Kuya Dodong sa akin..

"pano nyo nman po nasabing inlove ako? ", nakangiting tanong ko..

"kanina ka pa nakangiti jan e ,halatang halata bata! ",sagot nito at mahinang sinuntok ang balikat ko..

Tumawa ako at tumango..

"Kuya Dong... May sasabhin po sana ako sa inyo ",nag aalangang wika ko..

Baka kse magalit sa akin si Kuya Dong kapag inamin ko sa kanya na di ako totoong pamangkin ni Rosa.. Pero d nman siguro.. Mabait si Kuya Dodong at alam kong maiintindihan nya ko..

"Ano yun Ron? ",

"ang totoo po nyan.. D po talaga ako totoong pamangkin ni Rosa ", pag amin ko..

Nakita kong nagulat si Kuya Dodong...

"eh bakit ---

"sinabi lng po nmin yun para po d na kame ulanin ng tanong.. Lalo pa't babae sya at lalaki ako na magksama sa iisang bubong ",

Nakita kong natigilan saglit si kuya Dong..

"Anong dahilan at sinasabi mo yan sa akin ngayon? ", tanong ni Kuya Dodong sa akin.

"ano po kase... ----

"mahal mo na si Rosa? ", putol ni Kuya Dodong sa sasabhin ko..

Agad akong napatingin sa kanya ng sabihin nya yun..

"sabi ko na nga ba.. Tama ang nsa isip ko..! ", sabi nya ng makita ang reaksyon ko .."wala nmang problema kung mahal nyo ang isa't isa Ron.. Dalaga si Rosa at mabait na babae.. Kaya nga lang ", tumigil muna si kuya Dong sa pagsasalita..

"Kaya nga lang ano? ", tanong ko dahil gusto ko ng malaman ang sasabhin nya..

"kaya nga lng ay uuLanin kayo ng husga Ron. Lalo na at mas bata ka sa kanya... ",

Tama nman si Kuya Dodong..tiyak namin pareho ni Rosa na talagang huhusgahan kme ng mga tao sa paligid nmin kapag nalaman niLang may relasyon kmeng dalawa ng ipinakilala kong " TIYAHIN "..

"kayo na ba? Mahal ka rin ba nya? ", sunod sunod sunod na tanong ni Kuya Dodong sa akin..

"di ko po alam ",sagot ko..

Oo may nangyare na nga sa amin ni Rosa. Pero d ko nman alam kung mahal nya ba ako o hindi.. Di nman kse kme nakapag usap pagkatapos ng nangyare sa amin isang linggo na ang nakakaraan..

Mamaya ay uuwe ako sa amin para makausap si Rosa.. Gusto kong sabihin sa knya na seryuso ako sa sinabi kong mahal ko sya...

"Mahirap yang papasukin mong relasyon Bata! Kung ako sayo... Maghanap ka nlng ng kaedad mo para walang problema ", sabi ni kuya Dodong at bahagya pang tinapik ang balikat ko.. "pag isipan mong mabuti.. ",sabi pa nito bago ako iwan..

Naiiling akong sinundan sya ng tingin..

Walang mahirap na sitwasyon kung talagang mahal mo ang isang tao...yung mga sasabhin ng iba tungkol sa amin ay natural nalng yun kung iisipin.. Di nman kse talaga maiwasang pag usapan ka ng ibang tao khit na wala ka nmang gingawang mali.. Di ko nlng sila iisipin... Ang iisipin ko nlng ay ang tungkol sa amin ni Rosa..

----

"Bat ngayon ka Lang? ", tanong ko agad kay Rosa pagpasok nya ng pinto.. "isang linggo akong nawala dito at ganun ka din.. Saan ka nagpunta? ",

Tiningnan lang ako nito pero di man lng sinagot ang mga tanong ko..

"Saan ka galing! ", sigaw ko ng makita kong papasok na si Rosa sa kwarto nya..

Huminto sya at lumingon sa akin..

"pagod ako..!", sagot nya at tuluyan na ngang pumasok sa loob...

Nasaktan ako sa ginawa ni Rosa.. Pero baka nga pagod lng talaga sya.. Bukas ko nlng sya kakausapin..

---

Kinabukasan ay maaga akong nagising para maghanda ng almusal para kay Rosa..

Sinangag ko ang kanin na di nabawasan kagabi.. Prinito ko ang binili kong lechon manok kagabi na hindi rin nabawasan..

Masaya akong nagluluto ng lumabas ng kwarto si Rosa..

"gusto mo ng kape? ", tanong ko sa kanya at kumuha ng baso..

"ako na ", wika nya at kinuha sa kamay ko ang hawak kong baso..

Tahimik ko syang pinagmasdan..

Napansin ko na parang di sya nakatulog ng maayos basi sa pangingitim ng gilid ng mga mata nya.

"ayus ka Lang ba? ", tanong ko

Tumango sya pero nanatiling nakatingin sa tinitimpla nyang kape..

Habang kumakain ay tahimik si Rosa..

"Saan ka pumunta? ", tanong ko.

"pinuntahan ko si Ronron.. ", sagot niya. "pero d sya binigay sa akin ",

"Ah. ", tanging nasabi ko.. Wala akong mahanap na salita..

Hanggang sa matapos kumain ay di na kme nag usap..

----

"wala kang byahe? ", tanong ni Rosa ng matapos syang maghugas ng pinagkainan namin sa kusina..

"wala.. ", sagot ko at tumayo para lapitan sya.

Kailangan na naming pag usapan ang namagitan sa aming dalawa..

Nang makalapit ay hinawakan ko sya sa braso at iginiya paupo sa upuan at tumabi sa kanya.

"Rosa.. Yung nangyare sa atin... Handa kitang panagutan ", serysusong saad ko habang nakatingin sa mga mata nya .

"Kalimutan mo na yun.. Lasing Lang ako ", walang ganang wika nya.

Narinig ko na ang salitang binitiwan ni Rosa.. At kay Anna yun.. Salitang isinulat ni Anna sa papel ng may nangyare rin sa amin..

"bat ganyan kayong mga babae? Porke ba't lasing ka ay wala lang yung nangyare sa atin?", d ko na maitago ang galit ko..

"kalimutan mo nlng yun Ron ",

"bakit nman? D ka ba talaga naniniwalang mahal kita Rosa? ",

"Parang anak nalng kita Ron! Kaya kalimutan mo nalang kung ano man yung nangyare sa atin! ",

Thirteen years lng nman ang gap ng edad namin pero bakit sasabhin nyang parang anak nlng nya ako... Ganun ba kaimportante ang edad pagdating sa pakikipagrelasyon? Dati.. Di kme pwede ni Anna dahil magkadugo kme.. Ngayon nman.. Di na nman pwede dahil sa edad namin ni Rosa..

Anong mali kung mas matanda sya sa akin.. Kailangan ba palaging iisipin ang sasabhin ng ibang tao.? Kailangan bang pahalagahan ang opinyon ng mga taong nkapaligid sa amin?

"sana sinabi mo yan bago may mangyare sa atin! Seryuso ako ng sabhin ko sayong gusto kita Rosa.. At kung sakaling magbunga ang nangyare sa ating dalawa.. Hindi ako papayag na hindi ko panagutan ang bata! ", seryusong turan ko sa nakayukong si Rosa..

Di sya nagsalita at tumayo na..

"saan ka pupunta?", tanong ko.

"bubuksan ko lang ang tindahan "sagot nya at iniwan na ako..

Isang buntong hininga ang pinakawalan ko at tahimik na sinundan si Rosa.

----

"Kuya Ron.. May ipapakilala ako sayo,pinsan ko... Galing MayniLa.. Dalagang dalaga at Maganda ", wika ng binatilyong si Dindo.

Madaming bata, matanda ang ang nakatambay ngayon sa harap ng tindahan ni Rosa..

SimuLa ng magkaroon ng tindahan dito sa bakuran namin ay halos maghapon ng nakatambay sa amin ang mga kabataan..

Lalo na at may kapitbahay na kmeng bagong lipat na sina Dindo..

Nsa kabilang kalsada sila nakatira sa mismong harap ng bahay namin..

Madami dami narin kmeng kapitbahay.. D tulad noon na may kalayuan ang bahay ng bawat isa.. Ngayon ay medyo dikit dikit na ang kabahayan sa amin ...

Halos araw araw may bumibisita sa kanila palibhasa ay madami silang kamag anak na nasa malapit lang...

"Sigurado ka bang maganda? ", biro kong tanong kay Dindo habang ang mga mata ay nakatingin kay Rosa.. Gusto kong makita ang magiging reaksyon nya pero nalungkot ako ng wala man Lang itong naging reaksyon sa sinabi ko..

Nanantili lang itong nag aayos ng mga paninda nya habang nagpupunas ng mga estanteng gawa sa plywood.

"Oo nman Ron..! Di ka na lugi sa Ate Jane ko! ", pagyayabang pa nito..

Ngumiti lng ako at d na nagkomento pa..

----

Kinagabihan ay sinubukan ko ulit kausapin si Rosa ..

"Ilang taon na sana ang anak mo kung sakaling buhay sya? ", tanong ko kay Rosa na serysuso sa pagkain..

"kaedad mo ",

Kung kaedad ko ang anak nya.. Ibig sabhin trese lang sya nabunt*s noon? Napakabata nya pa para sa isang responsibilidad..

"bat mo sya pinamigay? ", tanong ko. "sino ang Ama nya? ",

"pwede ba Ron! Di porket may nangyare sa atin ay may karapatan ka ng alamin ang tungkol sa nakaraan ko! Di na yun mahalaga para sa akin! Bw*sit !", galit na wika nya sabay tayo at iniwan ako sa hapag...

Di pa sya tapos kumain pero dahil lang sa mga tanong ko ay nawalan na sya ng gana..

Siguro ay nasasaktan parin sya hanggang ngayon pag naalala nya siguro ang nakaraan nya...

----

Papunta na ko sa hacienda ng makasalubong ko si Dindo kasama ang magandang babae.

"kuya Ron", nakangiting wika nya sa pangalan ko ng makalapit ako sa kanila.. "ito na ang sinasabi ko sayong pinsan ko.. Si Ate Jane! Db sabi ko sayo... Maganda sya at dalaga! ",

Tiningnan ko si Jane.

Maganda sya dahil sa koloreteng nasa mukha nya. . May mahabang itim na buhok at may balingkinitan na katawan...

"anong masasabi mo Kuya Ron? Aasawahin mo na ba at tila natuLala ka! ", untag ni Dindo sa akin.

"L*ko!! ", wika ko kay Dindo at ginulo ang buhok nito "Oo m-----

"Ayan ate Jane.. Narinig mo na.. Aasawahin ka na daw ni Kuya Ron ", putol ni Dindo sa sasabhin ko

"Dindo.. Ano ba! Nakakahiya ka! ", saway ni Jane sa pinsan nya... NamumuLa na rin ito...

Tumawa ako.

"sge na. Pasok pa ko sa trabaho ", paalam ko..

"ligawan mo ang pinsan ko Kuya Ron ha?", sigaw pa ni Dindo ..

Di na ko lumingon pa at nag ok sign nLang habang naglalakad..

---

Pero syempre.. D ko nman sineryuso ang sinabi ni Dindo..

Hindi kse ang mga katulad ni Jane ang tipo ko sa babae...

Gusto ko sa isang babae ay ang katulad ni Anna at Rosa na may diskarte sa buhay...

Di katulad ni Jane na paggising sa umaga ay di pa nga nakakapagsuklay ay nakikita ko ng nakikipag tsismisan na sa mga matatandang kapitbahay namin ..

Di ko nga alam kung bakit nagagawa nilang mag aksaya ng oras para lang pag usapan ang buhay ng ibang tao...

----

Mabilis na lumipas ang mahigit dalawang buwan muLa ng may nangyare sa amin ni Rosa..

"Ate Rosa!! ", tili ni Jane ng makitang bigla nalng nawalan ng malay si Rosa habang inaabot ang binila nyang shampo..

Buti nlng at maagap kong nasalo si Rosa..

Agad ko syang binuhat at dinala sa bahay..

Nakabukod kse ang bahay namin sa tindahan namin..

Nagpasalamat ako ng sumunod si Jane sa amin..

Sya ang nag asikaso kay Rosa hanggang sa dumating ang manggamot...

Oo albularyo ang kinuha namin kse wala nmang doctor na malapit dito sa amin..

"Buntis si Rosa ", wika ng albularyo habang hawak ang palapuLsuhan nito..

Nagulat sila ng bigla akong sumigaw.

"YES!! TATAY NA KO! ", masayang bulalas ko na ikinabigla ng dalawang babae sa harap ko...

"Ron? Binuntis mo ang Tita mo?", di makapaniwalang tanong ni Jane..

"Hindi ko sya tita!!",nakangiti ako habang sinasabi yun sabay hawak sa kamay ni Rosa na wala paring malay hanggang ngayon.."Magiging asawa ko na sya.. . Pakakasalan ko sya! ",

Nakita ko ang pagkadismaya sa mukha ng albularyo at ni Jane pero wala akong pakialam sa kanila..

Masaya akong malaman na magkakaanak na kme ni Rosa..

At ang magandang balita para sa akin ay agad na kumalat sa lugar namin dahil sa tsismosang si Jane..

---

Itutuloy.