Lihim

Kabanata 20

"Lihim"

Kabanata 20

"WALANG H*YA KA RONNEL",boses ni Papa at ang pagdapo ng kam*o nya sa mukha ko..

"Ronnie! Wag!! ", tili ni Mama

"Papa..! ", umiiyak na sigaw ni Anna..

Dahil naalimpungatan ako ay d ko pa masyadong maintindihan ang nangyayare sa paligid ko.

"Ano po ang nangyare? ",litong tanong ko pero sunod sunod na sunt*k ang isinagot sa akin ng galit na galit na si Papa..

"Hay*p kang bata ka!! Anong kabab*yan ang pumasok sa utak mo at nagawa mong sip*ngan ang pinsan mo?!! ", galit na galit na turan nito...

Sa sinabi ni Papa ay saka ko lang naalala ang lahat..

Doon ko napagtanto na wala ako ni isang saplot at tanging makapal lng na komporter lang nakabalot sa aking hub*t hub*d na kataw*n ..

"Ronnie! Tama na.. Maawa ka sa anak mo!! ", narinig kong sigaw ni Mama..

"wala akong Anak na b*boy,h*yop at m*nyak !!", wika ni Papa at tumigil na sa pags*ntok sa mukha ko..at humarap kay Anna..

Khit hirap ay tumingin ako sa gawi ni Anna..

Naupo sya sa kanang bahagi ko.. Sa may sahig at takot na nakasiksik sa may maliit na mesa kung saan nakapatong ang computer ko habang yakap yakap ang sariling nababalot ng kumot.. Wala rin syang su*t na kahit ano..

Galit na galit na pinuntahan ni Papa si Anna.. Alam kong sas*ktan din ni Papa si Anna kaya agad akong bumangon para magsuot ng damit...

Dali dali kong pinulot ang box*r kong nasa sahig...

"Paakkkk! ",

Malakas na tunog ng sampal kaya agad akong napalingon sa gawi ni Anna..

"Ronnie!! Tama na.. Maawa ka sa mga bata! ", saway ni Mama sa asawa pero d sya pinakinggan..

"Papa.. Sorry po! ", paulit ulit na wika ni Anna habang nakaluhod at hinahawakan si Papa sa paa gamit ang isang kamay nito..

"mga wal*ng hiya kayo! Magpinsan kayong dalawa pero nagawa nyong bab*yin ang isa't isa!! ", galit na galit na turan ni Papa sa aming dalawa ni Anna..

Nagmamadali akong lapitan si Anna ng makita kong akmang sasampalin na nman ni Papa ito...

Agad ko syang niyakap kaya sa akin tumama ang mabigat na kamay ni Papa..

"Ikaw Anna! Mas matanda ka sa pinsan mo pero pumayag kang ipab*boy ang sarili mo sa kanya!! Wala ka bang hiya ha? Babae ka pa nman! ", wika ni Papa sa umiiyak na si Anna.

"Ronnie!! Tama na.. Maawa ka sa mga bata!!! ", sabi ni Mama at niyakap si Papa.. Pero iwinaksi lang ni Papa si Mama dahilan para bumagsak ito sa sahig..

"kaya ko kayo pinag aral dalawa para magkalaman ang utak nyo at malaman nyo ang tama at mali pero talagang maliit yang utak nyo pareho para gawin ang ganitong kahihiyan! Mga put*ng ina nyo!! ",

"Pa.. Mahal ko po si Anna at -----

D ko na natapos ang sasabhin ko ng bigla akong t*dyakan ni Papa.. Mas lalo tong nagalit dahil sa sinabi ko..

"ang daming babae Ronnel ! Pwede mong ik*ma o para*san mo sa l*bog na nararamdam mo pero p*tang ina mo nman.! Bakit si Anna pa na anak ng tito Sam mo! D ka ba nag iisip sa maaring maging bunga pag nalaman ito ng tito mo? Hindi kita kayang ipagtanggol Ronnel kung sakaling saktan ka nila... Khit malumpo ka pa jan ay wala akong magagawa! ", wika nito sa akin bago umupo sa gilid ng kama.. Habol ang paghinga nito... Marahil sa tinding pagod at galit kaya biglang hiningal si Papa.. "at ikaw Anna.. Alam mo ba kung nasaan ngayon ang Papa mo? Habang nagpapakasar*p ka sa kand*ngan ng pinsan mo... Ay nasa hospital nman ang Papa mo at nag aagaw buhay! ",

Nakita kong natigilan si Anna na yakap ko ...tila pilit pinoprosiso sa utak ang sinabi ni Papa..

Pilit kumawala sa yakap ko si Anna at tumingin kay Papa na ngayon ay umiinom ng tubig na inabot ni Mama..

"ano pong nangyare kay Tatay ? ", umiiyak at nag aalalang tanong ni Anna.

"isinugod sya kagabi sa hospital dahil nabagsakan ng niyog ang ulo nya habang binabaybay ang daan pauwe.. ", si Mama na ang sumagot sa tanong ni Anna "tinatawagan kita pero d makontak ang number mo at nalaman din nmin na d ka umuwe sa tito Jojo mo kaya dumeretso na kme dito...",

Nagulat ako ng biglang tumayo si Anna at pinulot ang mga damit na nagkalat sa sahig..

"uuwe na ko... Kailangan kong humingi ng tawad kay Tatay ", narinig kong wika ni Anna at nagmamadaling pumunta sa cr para magbihis.

Habang ako ay nman ay matapang na sinalubong ang mata ni Papa na puno ng galit..

"mahal ko po si Anna,Papa ..sa ayaw at sa gusto nyo... Magsasama kme at magpapakalayo layo dito! ",

Agad na tumayo si Papa at sinugod ako..isang sunt*k na nman ang tumama sa mukha ko.

"Ronnel Delacruz! Alam mo ba ang sinasabi mo!! "

"Ron! Tama na!! Manahimik ka na! ", sigaw ni Mama.. "sumusubra ka na! ", umiiyak na wika nito kaya natigilan ako..

Magsasalita na sana ako ng biglang sumigaw si Anna ...

Kaya agad akong tumakbo papuntang cr at doon nakita ko si Anna na nakatayo habang natingin sa binti nyang may d*go.

"tulong...! Ang baby ko! ", umiiyak na wika nito "ang baby natin Ron! ", wika nya bago nawalan ng malay..

Bigla kong nabingi sa narinig ko.. Habang maagap kong nasalo ang walang malay na si Anna.

"Diyos ko! Anong nangyare? ", humahangos na tanong ni Mama na nasa harap ng pinto ng cr..

Habang si Papa naman ay agad na kinuha si Anna sa bisig ko.

"Lymayas ka na Ronnel! Simula ngayon.. Hindi na kita Anak! ", wika nito bago ako iniwang tulala..

D ko alam ang gagawin ko.. Natatakot akong baka makunan si Anna.. Nangbunga ang bawal naming relasyon..

Masaya ako pero mas nangingibabaw ang takot..

Ngayon lang ako nakaramdam ng takot na tulad nito sa tanang buhay ko...

Takot akong malaman ang magiging reaksyon ng mga kamag anakan namin lalo na ngayong nalaman na ni Papa ang totoo.. Di lang yun.. Nagbunga pa ang makasalanan naming relasyon...

Nang maalala ang kalagayan ni Anna ay agad akong nagbihis para puntahan sya...

Khit galit si Papa sa akin ay d ko kayang di makausap si Anna..

Alam kong tutulungan ako ni Mama.. Makikiusap ulit ako sa kanyang tulungan nya kong kausapin si Anna..

Kukumbensihin ko si Anna na sumama sa akin..

Alam kong sasama sya sa akin dahil mahal nya ko... At lalo na ngayong magkakaanak na kme...

Sana nga lang ay kumapit si Baby...

-----

Pagdating ko sa hospital ay d na ko nakapasok..

Sinalubong agad ako ni Papa..

"Ang lakas pa ng loob mong pumunta dito Ronnel! ", at sinuntok na nman ako nito..

Masakit na ang mukha ko sa mga suntok na natamo ko mula kay Papa.. Ramdam ko naring mahapdi at putok na rin ang gilid ng labi ko kanina pa.

"gusto ko lang nalaman kung kanusta na si Anna at ang bab-----

"wala na ang baby nyo!! ", putol nya sa sasabhin ko... "ikaw Ron... Khit bat*gan ka.. At wala kang kwenta.. Ibinigay ko ang magabdang buhay sayo... Tapos ngayon kahihiyan pa ang iginante mo sa akin.. Di ko alam kong anong pagpapalaki ang ginagawa sayo ng Mama mo at lumaki kang hay*p ..baka pati kapatid mong Si Ysa ay gawan mo ng kahay*pan kaya lumayas ka na at wag ka ng papakita pa!! ", sabi ni Papa at iniwan na ko..

Di kayang tanggapin ng puso ko na malaman na wala na ang anak ko... At mas laLong d matanggap ng puso ko ang sinabi ni Papa ...d ko magagawa sa kapatid ko ang sinasabi nya..

Umiiyak na ko dahil sa subrang sakit na nararamdaman ko ngayon... Ang bigat na sa puso...

Pinunasan ko ang luha ko at agad na inayos ang sarili ko..

Gusto kong makita si Anna.. At d ako naniniwala sa sinasabi ni Papang wala na ang anak namin. Baka nagsisinungaling lang sya..

Bago pa ko nakapasok sa loob ay nasalubong ko si Mama..

Tumingin ako sa mata nito..

"Wala na ang baby nyo Ron. ",umiiyak ni Mama

"hindi! Nagsisinu----

D ko na natapos ang sasabihin ko ng samp*lin ako ni Mama..

"Tumigil ka na Ron.. Tanggapin mo na ang katotohanang d kayo para sa isat isa ni Anna.. Tadhana na ang naghanap ng paraan para matigil na ang kahibangan nyong dalawa.. ",umiiyak na pakiusap ni Mama "sa ngayon... Magpalamig ka muna ..at kapag ok na ang lahat ay saka ka na lang magpakita sa Papa mo.. ",

"kamusta po si Anna? ", tanong ko.

"ok na sya.. Wag kang mag alala..",

"alagaan nyo po si Anna,Ma ..",

Tumango si Mama..

"ako ng bahala sa kanya ", wika ni Mama "sige na Ron.. Baka hanapin na ko ng Papa mo ", wika nito at iniwan na ko..

Napaupo sa bakanteng upuan na naroon.. Parang ngayon lang pumasok sa utak ko ang lahat ng nangyayare ...bigla akong nawalan ng lakas at biglang sumakit ang ulo ko..

Paano na ako ngayon? Saan ako pupunta? Tiyak kong ipagtatabuyan ako ni Papa kapag nagpakita pa ko sa kanya... Ngayon ko palang naiintindihan ang naging bunga ng pagkakamaling nagawa ko...

Paano na si Anna? Paano nya haharapin mag isa ang kahihiy*ng nagawa namin pareho?

Sa ngayon... Blanko ang isipan ko.. Walang solusyon na pumapasok sa utak ko...

Bigla akong napatingin sa selpon ng hawak ko..

Nagchat si Mama..

"Anak.. Nagdeposit ako ng pera sa account mo.. Withdrawhin mo na bago pa ipaclose ng papa mo ang account mo para may panggastos ka.. Ingatan mo ang sarili mo.. Mahal na mahal kita ",

Nang mabasa ko ang chat ni Mama ay biglang nangilid ang luha sa mga mata ko..

Sa ganitong kahirap kong sitwasyon ay si Mama parin ang nandyan para sa akin..

Mahal na mahal nya ko at alam ko yun...

Tumayo na ko at sumakay sa sasakyan ko...

Sa ngayon..

Maghahanap ako ng pwede kong matuluyan...

At makikibalita nlang muna ako kay Mama kung kamusta na si Anna dahil di ako papayag na d kme magkausap na dalawa..

Kung maaring sundan ko sya sa probensya.. Gagawin ko...

Nabunyag na rin nman ang lihim naming dalawa...

Bakit d pa namin panindigan db?

--

Itutuloy

Oh dami na nmang gigil jan ?

Feeling di nagmahal ?