- Süreyya
Elimde Ali'nin zarfı son sürat koşarken hastaneye çok az kalmıştı. Taksinin içinde boğulur gibi olduğumdan hastanenin yakınında inmek zorunda kalmıştım. Ellerim titriyordu. Yüzümdeki ifadeyi hiç bilmiyordum ama kalbim hızla çarpıyordu. Nefes alışlarım hızlanmıştı. Biran önce onu bulmak, onunla karşı karşıya gelmek istiyordum. Yaşadığım şoku atlatmak istiyordum. Sonunda hastane kapısından içeriye bir hışımla girdim ve telaşlı bir şekilde görevlilerin yanına doğru gittim.
" Azra... Azra Altan " dedim nefes nefese. Beni onaylayıp bilgisayara odaklandı. Elimdeki zarf titrerken dolan gözlerimi görevliden hiç ayıramadım.
" Bir üst kat, yoğun bakım..." Dedi ve hiç bir şey söylemeden hızla yürümeye devam ettim. Merdivenlere doğru koştugumda göz yaşlarım süzülmeye başladı yanağıma doğr
