Nararamdaman ko ang liwanag ng araw mula sa bintana ng kwarto kahit nakapikit ako. Umaga na naman. Ibig sabihin, kailangan ko ng bumangon. Iminulat ko ang mata ko at napangiti nalang sa nabungaran ko. Sabi na, eh. Niyakap ko nalang ng mahigpit ang unan na yakap ko. Panaginip na naman ang lahat.
Walang Jace na nakayakap sa akin buong magdamag sa kama. Wala akong Jace na nakatabi at nakausap kagabi. Isa na namang magandang panaginip ang nangyari kagabi. Isang panaginip na sana ay naging totoo nalang kahit malabong mangyari.
Tumayo ako mula sa pagkakahiga at tinignan ang oras. Nandito pa kaya si Manang?
Tumungo ako sa banyo para maghilamos. Mamaya na ako maliligo dahil alas otso palang naman ang pasok ko. Pagkatapos kong maghilamos ay bumaba ako at sumilip ako sa bintana para makita kung
