Tumatawa akong mag-isa habang binubuksan ang gate ng bahay. Hindi ko pa din makalimutan ang hitsura niya na nangungunsumi dahil sa paghahanap sa akin. Hindi daw ako sinusundan, eh. Edi hanapin niya ang daan pauwi. Hassle din naman kasi kapag nakasanayan mong may sasakyan ka dahil hindi mo alam kung ano'ng sasakyan mo pauwi. Kung inamin lang naman niya na sinusundan niya ako, edi walang problema. Isinabay ko pa sana siya pauwi at itinuro ang mga directions. Pero wala, eh. Matigas siya.
Bahala siya ngayon doon sa bayan. Sabagay, may phone naman siguro siya para tawagan niya ‘yung Ate niya at magpasundo. Pero ‘yung hitsura talaga niya kanina? Priceless!
Tumingin muna ako sa bahay nila bago tuluyang pumasok sa loob. Hmm. Makakapag-tanong naman siya sa mga tao doon. Ganoon kasi ang napapala n
