“ฮือ กลับมาแล้วก็ไม่บอก” เอ่ยพลางยกมือขึ้นลูบหน้าผาก ดีนะที่ไม่ล้มลง ไม่อย่างนั้นคงขายหน้าแย่เลยยัยขนม
ฉันช้อนสายตามองคนตัวสูงที่ขมวดคิ้วจ้องมองอยู่
“นี่ขนาดไม่บอกยังอุตส่าห์มาเคาะห้องได้นะ” เสียงเจ้าของห้องเอ่ยตอบ
“ขนมก็แค่ลองเคาะเล่นดูค่ะ เผื่อว่าพี่จะกลับมาแล้ว ไม่ยักรู้ว่าจะเดาแม่นด้วยแฮะ ฮ่าฮ่า” หัวเราะกลบเกลื่อน รู้สึกอายเหมือนกันที่ทำอะไรอย่างกับเด็ก
“พี่กินข้าวรึยังคะ”
“ยัง”
“กลิ่นอะไรอะ หอมจัง” ต้องเป็นเนื้อย่างแน่ ๆ กลิ่นหอมลอยเตะจมูก ฉันเอ่ยขึ้นพร้อมกับถือวิสาสะเดินเข้ามาในห้องแล้วตรงไปที่ห้องครัว ว่าที่แฟนคงไม่ว่าอะไรหรอกมั้ง ถึงอยากว่าก็คงว่าไม่ทันแล้วล่ะ ฮ่าฮ่า
“จมูกดีจริงๆ” เจ้าของห้องปิดประตูเสร็จก็เดินตามเข้ามา
นี่พี่ชมใช่ไหมเพราะฉันเดาถูกด้วยกำลังย่างเนื้ออยู่จริงๆ
เอ๊ะ! ‘จมูกดี’ ว่าฉันเป็นสุนัขเหรอ ไอ้พี่อินแจบ้า ขนมโดนหลอกด่าอีกแล้ว แต่ไม่เป็นไรค่ะ ฉันยอม
“พ
