07.00 น.
แกร๊กๆๆ
มือเล็กบรรจงวางข้าวใส่ในถุงผ้าอย่างเบามือ โดยไม่สนใจใครบางคนที่เอาแต่นั่งจ้องเธออยู่ที่โซฟามาสักพักแล้ว เธอยังคงตื่นมาทำข้าวกล่องเพื่อไปกินที่โรงเรียนเหมือนกับทุกวัน แต่ที่ต่างไปคือมันมีแค่ข้าวกล่องส่วนของเธอเท่านั้น
"ข้าวกล่องของฉันล่ะ" หลังจากที่นั่งเงียบมานานเขาก็เอ่ยขึ้น
"ไม่มี" น้ำหนาวเอ่ยเสียงเรียบโดยไม่มองหน้าเขาเลยสักนิด
"ทำไมไม่มี" จุนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเอาแต่ใจ
"ไม่ชอบไม่ใช่หรอ แล้วจะกินมันทำไมล่ะ" น้ำหนาวเอ่ย ก่อนจะสะพายกระเป๋าและเตรียมตัวออกจากบ้าน แต่ทว่าร่างสูงก็มายืนขวางหน้าเธอเอาไว้
"จะเอาข้าวกล่อง"
"มีแฟนแล้วก็ไปให้แฟนทำให้กินสิ" น้ำหนาวจ้องคนตรงหน้าก่อนจะพึมพำเบาๆ ในลำคอ และหันหน้าหนีทันที เพราะกลัวว่าน้ำตาที่พยายามกลั้นไว้จะไหลออกมา การร้องไห้เมื่อคืนยังคงทิ้งร่องรอยเอาไว้จนสังเกตได้
"ร้องไห้ทำไม" มือหนายกขึ้นหมายจะสัมผัสที่ใบหน้าเล็กต้องหยุดชะ
