หลายวันผ่านไป
หลายวันมานี้ จุนยังคงพูดน้อย และปากเสียเหมือนเดิมอย่างที่เคยเป็น แต่ทว่า มีบางอย่างแปลกไป จากที่มักจะชอบปล่อยให้น้ำหนาวกลับบ้าน และ หนีไปโรงเรียนคนเดียวก่อนตลอด แต่ช่วงนี้กลับไม่ปล่อยให้เธออยู่คนเดียวตามลำพังเลย จึงทำให้น้ำหนาวหวนคิดถึงเรื่องในวัยเด็ก ตอนที่มีเพื่อนคนหนึ่งพยายามจะทำความรู้กับเธอ จุนก็เอาแต่ทำตัวตามติดเธอไม่ห่างแบบนี้เลย หลังจากนั้นจู่ๆ เพื่อนใหม่คนนั้นก็ไม่มาชวนเธอเล่นอีกเลย นั่นทำให้น้ำหนาวแปลกใจเล็กน้อย แต่ทว่าก็ไม่ได้สนใจนัก ไม่ว่าใครก็ไม่สำคัญเท่ากับจุน ขอแค่มีจุนอยู่ เธอก็ไม่ต้องการใครทั้งนั้น
"จุน มีอะไรหรือเปล่า" น้ำหนาวเอ่ยถาม เมื่อเห็นว่าร่างสูงเอาแต่จ้องมองเธอไม่หยุด ตั้งแต่กลับมาแล้ว
"ช่วงนี้น่ะ มีใครมายุ่งด้วยหรือเปล่า" จุนเอ่ยเสียงเรียบ
"หมายถึงใครงั้นหรอ"
"งั้นหรอ ช่างเถอะ" ร่างสูงหยัดกายลุกขึ้นยื่น ก่อนจะตัดบทและเดินออกไปดื้อๆ ปล่อยให้น้ำห
