วันจันทร์
"จุน ปล่อยน้ำหนาวได้แล้ว จะสายแล้วนะ" น้ำหนาวเอ่ย ก่อนจะพยายามใช้แขนทั้งสองข้างทั้งผลักทั้งดันร่างสูง ที่เอาแต่กอดรัดเธอไม่หยุด ใบหน้าก็เอาแต่ซุกไซร้อยู่ที่ลำคอ
"อื้อ จุน"
"ยะ อย่ากัดสิ น้ำหนาวเจ็บ" มือเล็กพยายามดันใบหน้าหล่อออกจากตัว
ทั้งที่ตอนนี้ควรเป็นเวลาออกจากบ้านเพื่อไปเรียนได้แล้ว แต่ทว่าเขาก็เอาแต่ทำแบบนี้ไม่หยุด ทั้งกอดรัดฟัดเหวี่ยง จนตัวน้ำหนาวช้ำไปหมด ช่วงนี้จุนมีอาการราวกับสัตว์ป่าที่กำลังอยู่ในช่วงฤดูผสมพันธุ์ไม่มีผิด มีความกระหายตลอดเวลา ราวกับคนไม่รู้จักพอ
"อืมม" ร่างสูงส่งเสียงครางออกมาเบาๆ ในขณะที่ริมฝีปากหนาไล่ดูดเม้มไปทั่วบริเวณเนินอกของน้ำหนาว ที่ถูกแกะกระดุมบน ของเสื้อออกไปประมาณสาม-สี่ เม็ด ก่อนที่มือหนาจะพยายามเลื่อนสอดเข้าไปภายใต้กระโปรงของน้ำหนาว
หมับ!
"จะ จุน หยุดเลย นะ น้ำหนาวจะไปโรงเรียน" น้ำหนาวเมื่อรู้สึกถึงมือร้อนที่กำลังเลื่อนเข้ามาใต้กระโปร
