Taleigha’s POV
Wala tuloy akong kagana-ganang gumayak ngayong umaga. Parang ayokong pumasok, pero kailangan. Ang agang ngang nag-text message ni Alvar sa akin. Nagsabi siya agad na susunduin niya ako rito sa bahay para isabay nang pumasok. Sabay naman daw ang oras nang pasok namin kaya isasabay na niya ako.
“Taleigha, mag-usap tayo saglit,” sabi ni Kuya Richmond nang lapitan ako dito sa kusina habang nagtitimpla ng kape. Nagtaka naman ako kasi parang alam ko na ang sasabihin niya.
Sinundan ko siya sa likod ng bahay namin. Doon kasi siya naglakad. Naupo siya sa mahabang bangko habang hawak ang kape na tila bago ring timpla.
”Bakit, kuya?” tanong ko. Pilit kong iniisip na baka iba ang sasabihin niya, hindi tungkol sa nangyari sa akin sa school. Baka kasi alam na rin niya.
“May kumakalat
