สืบสวนลับจับมารัก

บทที่1 ข้อแลกเปลี่ยน..2

นกระทั่งทุกวันนี้ที่เธอประสบความสำเร็จในหน้าที่การงาน แต่กับเรื่องความรักนั้นผู้กองสาวขาโหดอย่างเธอกลับติดลบ เธอหลงรักตุลธรมาตั้งแต่สมัยเรียนที่เป็นรุ่นน้องของเขา จนกระทั่งทุกวันนี้ได้ทำงานด้วยกัน เธอก็ยังไม่สามารถเลื่อนสถานะกับเขาได้เลย และดูท่าแล้วคงจะยากเอาการเมื่อเขาเอาแต่บอกว่าเธอเป็นน้องรัก แต่จะให้เธอเลิกรักเขาแล้วหันไปมองผู้ชายคนอื่นที่เข้ามาจีบก็คงยาก ทำไงได้ในเมื่อเขากลายเป็นที่หนึ่งในใจเธอไปแล้ว เอาน่าน้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน สักวันใจของชายหนุ่มคงกร่อนให้เธอบ้าง

ย้อนกลับมาที่ปัจจุบัน

สวัสดีค่ะท่านผู้ชมตอนนี้ดิฉันอยู่ที่หน้าโรงพยาบาลจากรายงานข่าวก่อนหน้าที่เกิดเหตุปะทะกันขึ้นระหว่างสองแก๊ง โดยมีการวางแผนของตำรวจเพื่อเข้าจับกุมในครั้งนี้ด้วย ทำให้มีผู้เสียชีวิตและบาดเจ็บจำนวนมาก รวมถึงเจ้าที่ตำรวจที่ได้รับบาดเจ็บโดยทราบชื่อคือผู้กองกังหัน วันอาสา ตอนนี้ถูกนำส่งโรงพยาบาลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ถ้ามีความคืบหน้าเข้ามาดิฉันจะรายงานให้ทราบอีกครั้งค่ะ

เสียงวิทยุในรถยนต์ดังขึ้นรายงานข่าวเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

“ผู้กองกังหัน นั่นชื่อเธอเหรอยัยผี”วินเซนต์เอ่ยถามออกมาทั้งที่ยังหลับตาพิงเบาะรถอยู่

“อืม”

“งั้นเธอก็เป็นตำรวจ แล้วไปทำตัวโง่ท่าไหนเข้าละถึงได้ลงเอยแบบนี้”

“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองไปทำโง่อีท่าไหนเข้า”เธอพร้อมพร้อมกับหันไปมองไอ้คนปากร้ายตาขวาง

“แล้วทำไมเธอไม่กลับร่างเธอไปละ จะมานั่งอยู่ทำไม”

“ฉันกลับไปเข้าร่างได้เหรอ”

“ใครจะไปรู้เธอละ”

รถแล่นเข้าสู่ตัวบ้านหลังโต บ้านไม้ที่ถูกตกแต่งแนวโมเดิร์นร่วมสมัย มีความเรียบหรูดูสะอาดตาตั้งแต่ด้านนอก มีต้นไม้รายล้อมทำให้ตัวบ้านมีความร่มรื่นสงบเงียบ มีผู้คนที่อยู่ในชุดดำจำนวนมากที่รายล้อมรอบบ้านไว้อย่างเข้มงวด เขาเป็นใครกันแน่ทำไมเธอไม่เคยเห็นมาก่อนหรือจะเป็นหัวหน้าแก๊งมาเฟียอีกฝ่าย

“ไม่มีอะไรแล้วไปพักเถอะ”วินเซนต์เอ่ยบอกทั้งสองคน

“เออ พี่แล้วผีมันไปรึยังอะ”

“ยัง”วินเซนต์ตอบญาติผู้น้องอย่างไม่ใส่ใจมากนัก ก่อนจะเดินตรงเข้าไปในบ้าน ยังไงยัยผีนั้นก็เข้าบ้านเขาไม่ได้อยู่ดี จะไปกลัวอะไร

“โอ๊ย ทำไมฉันเข้าไม่ได้ละ”กังหันเดินตามวินเซนต์เข้าไปในตัวบ้าน แต่เธอก็ต้องหยุดอยู่ที่หน้าประตูบ้าน เพราะเธอไม่สามารถเข้าไปได้เหมือนมีอะไรกั้นไม่ให้เธอเข้าไป

“นี่นาย นายอย่าเพิ่งไป นายรู้รึเปล่าว่าฉันต้องเข้าร่างยังไง”เธออยากเข้าร่างแต่เธอไม่รู้ว่าตัวเองต้องทำยังไง และเธอก็คิดว่าเขาน่าจะพอรู้บ้าง แต่เขาเล่นทิ้งเธอไว้อย่างไม่สนใจไยดีเลย เอาวะ!!ไปหาวิธีเอาเองดาบหน้าก็ได้ ไม่ช่วยเธอก็ไม่ง้อ

วินเซนต์เดินต่อไปยังห้องพักเขาไม่ได้สนใจแม่ผีสาวเลย เขาเจอผีมาเยอะจนชินกันสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ อย่างที่ว่าเขามีงานอดิเรกคือเป็นหมอผีการสร้างม่านกั้นผีเข้าบ้านจึงเป็นเรื่องง่ายๆสำหรับเขา

“โอ๊ย เอาไงดีละกังหัน ทำไมเธอต้องมาอยู่ในสภาพนี้ด้วย”กังหันคิดไม่ตกถึงเธอจะเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง แข็งแรง เก่งมาตั้งแต่เด็กแต่เรื่องนี้มันเกินที่เธอจะรับไหว เธอหลับตาลงปลงๆพลางนึกถึงร่างของเธอ แต่พอลืมตาขึ้นมาเธอกลับมาโผล่อยู่อีกที่หนึ่ง

“ที่นี่ที่ไหน นั้นฉันเหรอ”เธอเข้าไปดูร่างตัวเองที่มีเหล่าคุณหมอและพยาบาลล้อมรอบอยู่อย่างใกล้ๆ

ตืดดดดดดดด

คนไข้หัวใจหยุดเต้นค่ะหมอ

ความดันเลือดลงอย่างต่อเนื่องเลยค่ะ

ฉีด Epinephrine เอาเครื่องกระตุ้นหัวใจมา ชาร์จ 200 จูน ถอยครับ ชาร์จ

ไม่ได้ผลเลยค่ะหมอ ชีพจรไม่ยอมกลับมา

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมฉันถึงค่อยจางหายละ”

ชาร์จ 250 จูน ชาร์จ

ตึ๊ด ตึ๊ด ตึ๊ด

กลับมาแล้วค่ะหมอ

เฮ้อ มาผ่าตัดกันให้เสร็จเถอะ

การผ่าตัดเป็นไปด้วยความเรียบร้อยถึงแม้หัวใจของคนไข้จะหยุดเต้นไปชั่วขณะ แต่การผ่าตัดก็ราบรื่นด้วยดี ผู้กองกังหันถูกย้ายออกไปยังห้องพักฟื้น

“ฉันยังไม่ตายจริงด้วย นั้นก็ได้เวลาที่ฉันต้องเข้าร่างแล้วสิ”กังหันพยายามนอนทับลงไปบนร่างของตัวเอง แต่ไม่ว่าจะพยายามทำยังไงเธอก็ไม่สามารถกลับเข้าไปในร่างได้เลย

“ทำไมไม่มีอะไรเกิดขึ้นละ ทำไมฉันเข้าร่างไม่ได้”เธอวนเวียนนั่งเฝ้าร่างของตัวเองอยู่อย่างนั้น มองดูผู้คนแวะเวียนมาเยี่ยมเธอมากหน้าหลายตา ไม่ว่าจะเป็นพ่อกับแม่ คุณลุง หรือแม้แต่เพื่อนร่วมงานของเธอ

ไม่ได้การแล้วขืนเธอนั่งรออยู่อย่างนี้ก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมา เธอไม่สามารถเข้าร่างได้ด้วยตัวเอง และเธอก็คิดว่าเขาคนนั้นต้องช่วยเธอได้แน่ๆ หญิงสาวหลับตาลงนึกถึงใบหน้าหล่อเหลาของเขาคนนั้น

“อะ...อะ...วินซ์ขาพอลลี่เสียว....อ้าาาา”เสียงครางกระเส่าที่ได้ยินทำให้กังหันต้องลืมตาขึ้นมาดู เสียงอย่างนี้ นี่เธอมาโผล่ที่ไหนเนี่ย คงไม่ใช่ม่านรูดหรอกใช่ไหม

“อ้าาส์...ไม่ไหว...อะ....จะแตกแล้ววินซ์ขา”เสียงครางปานจะขาดใจของหญิงสาวร่างบางแต่หน้าอกใหญ่เกินตัว ทำให้กังหันต้องยืนมองตาค้าง เธอไม่ได้โผล่มาในม่านรูด แต่เธอโผล่มาในสมรภูมิรักของผู้ชายคนนั้น

ใบหน้าสวยเฉี่ยวของหญิงสาวด้านบนแหงนขึ้น ทิ้งให้ผมยาวสีบรอนซ์ระแผ่นหลังเปลือย ริมฝีปากสุดเซ็กซี่ของเธอกำลังครางกระเส่าออกมาด้วยความเสียวซ่าน สะโพกผายกำลังขย่มขึ้นลงอยู่บนร่างแกร่งของชายหนุ่มใต้ร่างอย่างเมามัน เช่นเดียวกับหนุ่มหล่อที่อยู่ใต้ร่าง เขาจับเอาคอดกิ่วของคนได้บนไว้มั่น พร้อมกับกระแทกเด้งสวนสะโพกขึ้นมาอย่างไม่ยอมแพ้

พลันสายตาของหนุ่มหล่อก็หันมามองเธอเป็นตาเดียว เมื่อเขารู้สึกว่าภายในห้องไม่ได้มีแค่เขากับหญิงสาวที่กำลังขย่มเขาอยู่แค่สองคน เขามองสบตากับยัยวิญญาณเร่ร่อนครู่หนึ่งก่อนที่จะหันกลับมาสนใจหญิงสาวที่กำลังขย่มเขาอยู่ตอนนี้

“พอลลี่จะแตกแล้ววินซ์.....อ๊าาาาาส์”หญิงสาวบนร่างปลดปล่อยความเสียวซ่านออกมา พร้อมกับล้มตัวลงไปซบบนอกแกร่ง ในขณะที่ชายหนุ่มด้านล่าง กระแทกสะโพกสวนขึ้นมาอีกสามสี่ครั้งแล้วปลดปล่อยความกระสันเสียวออกมา

“โอ้วววว.....อ๊าาาา”วินเซนต์หอบหายใจสะท้านหลังจากที่ได้ปลดปล่อย เขาหันหน้าไปมองยัยผีสาวเร่ร่อน ที่ตอนนี้เธอกำลังจ้องมองการร่วมรักของเขาอยู่จนตาแทบถลนออกมา

“วินซ์ขา คุณสุดยอดที่สุดเลย”หญิงสาวด้านบนลุกขึ้นนั่งตัวตรงบดสะโพกไปมาหวังให้ชายหนุ่มด้านล่างสนุกกับเธอต่ออีกรอบ

“คุณกลับไปได้แล้ว ส่วนเงินเดี๋ยวผมให้คนโอนไปให้”วินเซนต์ถอนตัวตนของเขาออกมาจากร่องเนื้ออุ่นของเธอ ก่อนจะเอ่ยปากบอกให้เธอออกไป

“แต่พอลลี่อยาก...”

“ถ้าคุณยังไม่รีบไป แม้แต่เงินก็จะไม่ได้นะคนสวย”ริมฝีปากบางของเขายกยิ้มให้เธอหนึ่งที ซึ่งนั้นสื่อความหมายว่าหากเธอยังพูดไม่รู้เรื่อง เธอจะไม่ได้อะไรเลยแม้แต่ค่าตัว เมื่อเห็นดังนั้นเธอจึงรีบลุกขึ้นไปแต่งตัวรีบออกจากห้องของชายหนุ่มไปโดยเร็ว

วินเซนต์ลุกขึ้นเดินไปยังผีสาวที่ยืนมองร่างกายของเขานิ่งอยู่อย่างนั้น เขาหยุดอยู่ตรงหน้าเธอก่อนจะค่อยๆใช้มือรูดถุงยางที่ใช้งานแล้วออกจากแก่นกายอวบใหญ่ของเขา ทำให้กังหันที่ก้มลงไปมองการกระทำของเขารู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งหน้าทั้งตัว

แม่เจ้าเกิดมาไม่เคยคิดว่าตัวเองต้องมายืนมองผู้ชายถอดถุงยางในระยะประชิดขนาดนี้ แล้วนั่นปะไรทำไมมันทั้งใหญ่ทั้งยาวขาดนั้น มิน่าล่ะผู้หญิงคนนั้นถึงได้ครางลั่นขนาดนั้น