ก๊อก ก๊อก ก๊อก
เธอตัดสินใจเคาะประตูห้องนอนของเขาแล้วยืนรอให้เจ้าของห้องมาเปิดประตูให้อยู่ครู่หนึ่ง ถ้าเป็นผีเหมือนเดิมคงจะหายตัวเข้าไปได้แล้วไม่ต้องมายืนรอด้วยความตื่นเต้นอยู่อย่างนี้
วินเซนต์ที่เดินออกมาจากห้องน้ำเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูจึงหยิบผ้าขนหนูมาพันเอวอย่างลวกแล้วเดินไปเปิดประตู เพราะคิดว่าคนที่มาเคาะน่าจะเป็นดีแลน แต่เมื่อเปิดประตูออกไปคนที่ยืนอยู่ด้านหน้ากลับไม่ใช่ลูกน้อง แต่เป็นหญิงสาวที่เขาทั้งโกรธทั้งคะนึงหา
“เธอ...มาบ้านฉันได้ยังไง”เขากดเสียงให้เข็มขึ้นแล้วถามเธอออกไป
“นั่งรถมา”เธอไม่ได้กวนนะก็นั่งรถมาจริงๆไม่ได้หายตัวมาเหมือนคราวก่อน
“แล้วมาทำไม”
“มาขอโทษนาย”
“กลับไปซะ”เขาตั้งท่าจะปิดประตูใส่เธอแต่หญิงสาวเอามือมาจับประตูขวางเอาไว้ ถ้าเขารั้นจะปิดมันก็จะหนีบมือเธอไปด้วย
“เดี๋ยวสิ
