ขนมผิงออกจากลิฟต์และเดินลงมาสองชั้น พรุ่งนี้รถของออร์แกไนซ์จะพาทีมงานกลับตอนสาย บางคนมีแฟนมารับ บางคนขับรถมาเอง มีสายเรียกเข้าตอนขนมผิงเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าเตรียมตัวกลับบ้านพรุ่งนี้
“เหนื่อยไหมครับผิง”
“คำถามนี้ทำให้ผิงหายเหนื่อยเลยค่ะ กลับไปพี่ซุงจะตกใจ ผิงตัวขาวๆ ดำๆ เป็นทางม้าลายเลย”
“ทำไมเป็นงั้นล่ะ ไหนว่าทาครีมสารพัด มีร่มคันใหญ่กางให้ สงสัยพี่ต้องยกพวกไปอาละวาดคนจัดงานแล้วมั้ง”
“แดดขนาดนั้น ผิงสู้ไม่ได้หรอก ผิงกระหายน้ำทั้งวัน หิวด้วย แต่ไม่อยากกินอะไรนอกจากน้ำเปล่าเย็นๆ ปวดขา ปวดน่อง รองเท้าก็กัด”
ขนมผิงบ่นไม่หยุด หงายหลังนอนแผ่หลาบนเตียง โชคดีที่ไม้ซุงพอรู้ว่าเธอจะต้องมาพักโรงแรมนี้ เขาก็จองห้องเดี่ยวให้เธอ จะได้ไม่ต้องไปพักรวมกับทีมงานคนอื่นๆ มันทำให้เธอได้พักผ่อนนอนหลับอย่างเต็มที่
“โอ้โห เป็นชุดเลย เหมือนที่พี่บอกไว้เลยไหม บอกแล้วว่าให้แคนเซิลก็ไม่เชื่อ”
“ผิงรับไว้แ
