“เท่าไร” เขาถามย้ำ มือโอบอุ้มเคล้าคลึงเนื้ออวบอูม ตาจ้องเธอรอการประเมินราคา
“ไม่ขายแล้ว ผิงไม่ฟินกับพี่ซุง” ปฏิเสธไป แต่ท้องน้อยกำลังปั่นป่วน ร่างกายตอบสนองรัดรึงสวนทางกับคำพูด “ทำไม” เสียงของไม้ซุงนิ่งเย็น แต่ฝ่ามือของเขาจุดไฟร้อนผ่านผิวลามลงไปที่หน้าขา
“เล็ก”
รอยยิ้มกระตุกขึ้นบนมุมปากกระจับ ตาคมแวววาวเจ้าเล่ห์ เขาจับมือเธอแทรกเข้าไปในผ้าขนหนู แท่งเนื้อขรุขระร้อนจนมือบางชักหนีแต่ถูกตะปบไว้ ก่อนควบคุมมือของเธอให้รวบจับ ขยับขึ้นลง สีหน้าของเขาที่แสดงถึงความซ่านเสียวทำให้ขนมผิงลืมตัวว่าเขาปล่อยมือเธอแล้ว
มือหนาเลื่อนมากลางร่างบาง มันชุ่มแฉะเชิญชวนให้ดื่มกินแบบเมื่อคืนอีก
“ตอบสนองทุกท่า เรียกชื่อ แล้วก็ร้องดังๆ โอเคนะ”
“มะ...”
คำว่า ‘ไม่’ ดังอยู่ในริมฝีปากของไม้ซุงที่ประกบลงไปปิดกั้นไม่ให้มันถูกพ่นออกมา เขาจูบจนเธอเคลิ้ม คลึงเคล้นจนเธออ่อนเปลี้ย แต่ก็ยังไม่ยอมหยุดซุกไซ้ สติที่ครบถ้ว
