วิศวกรซ่อนรัก

อย่าทำอย่างนี้ให้ใคร

แต่ปรากฏว่าเธอดันลุกมานั่งด้านหน้าศีรษะเขา มือเล็กวางบนสะบักหลัง เริ่มกดคลึงและรูดตัวโน้มทาบผ่านศีรษะเขาไปยังแผ่นหลัง กลิ่นกายหอมอวลเข้ามาในจมูกมากขึ้น หน้าขาขาวจนเห็นเส้นเลือดถูไถอยู่ตรงปลายจมูกคม ส่วนหน้าอกนุ่มแน่นก็แนบอยู่กับศีรษะเขา ความร้าวระบมกัดกินหนุ่มกลัดมันจนตัวเกร็ง

“พี่เส้นยึดนะคะเนี่ย ตัวตึงไปหมดเลย แต่เดี๋ยวผิงจะทำให้พี่ผ่อนคลายเอง พี่หลับได้เลยค่ะ”

‘ใครจะไปหลับลงยายเบื๊อกเอ๊ย’

“ผิงไปนวดขาดีกว่า พี่ปวดขามากกว่า แถวๆ ปลายเท้ากับน่องน่ะ” เขาต้องไล่เธอไป ก่อนที่ทำนบกลางร่างจะแตก

“ค่ะ”

หมอนวดย้ายที่ตามคำขอ เริ่มนวดกดจุดที่ปลายเท้า แต่จินตนาการของไม้ซุงยังติดแหง็กอยู่ที่เดิม เธอนวดขึ้นมาตามข้อเท้า ปลีน่อง พอตรงน่องผ่านไป ไม้ซุงก็รู้สึกว่าขาของเขากำลังแบกรับน้ำหนักมากขึ้น ขณะที่มือของขนมผิงนวดคลึงที่ต้นขา ปลายเท้าที่ถูกนวดไปแล้วเริ่มเกิดอาการเกร็ง เขาเอี้ยวตัวไปมอง พบว่าขนมผิงขึ้นมานั่งบนขาของเขาแล้ว เธอจริงจังกับการนวดโดยไม่รู้เลยว่าตอนนี้กล้ามเนื้อบางส่วนมันแข็งเหมือนกระดูก

“ผิง” เสียงเขาแผ่วพร่าเธอจึงไม่ได้ยิน

มือบางเลื่อนขึ้นมาที่ก้นของเขา บีบหนักเบาสลับกันบนก้อนเนื้อสองก้อน จากนั้นก็ขย่มตัวกดแรงๆ ย้ำๆ

“กล้ามเนื้อก้นเกร็งมากเลยค่ะพี่ ผิงต้องกดแรงๆ”

“ไม่ต้องๆ” เสียงเขาเบาหวิว ขณะที่ขนมผิงกดแรงขึ้นเผื่อให้เขาคลายอาการเกร็ง หารู้ไม่ว่าเขายิ่งเกร็ง

“พี่ตัวสั่น กล้ามเนื้อที่ก้นกระตุกเกร็งกว่าเดิมอีก”

ก็แน่ละสิ เขากำลังจะเสร็จแล้ว และในที่สุดก็...

“อ๊ากกก”

ขนมผิงเพิ่มแรงมากขึ้น พอได้ยินเสียงคำรามและรู้สึกว่าไม้ซุงเกร็งไปทั้งตัว กล้ามเนื้อเขากระตุกแรงโดยเฉพาะที่ก้น เธอก็ตกใจ รีบลงไปจากตัวชายหนุ่ม

“พี่เป็นอะไร” ขนมผิงลูบใบหน้าที่ตะแคงมาด้านข้าง เขาหลับตากัดฟันแน่น หอบหายใจเหมือนวิ่งรอบสนามบอลมาสิบรอบ “ผิงทำไม่ดีเหรอ”

“ดีผิง ดีมาก โคตรผ่อนคลาย” เขาเผลอตัวพูดออกมา ครั้นลืมตามาก็ได้สติ “ห้ามทำแบบนี้กับใครนะ”

“ไม่รับปากได้ไหม” ขนมผิงถามกลับ

“ทำไมล่ะ”

“ก็พี่บอกว่าดี เผื่อผิงจะยึดเป็นอาชีพเสริมหาค่าเทอมช่วยแม่”

“ไปหาอย่างอื่นทำ สอนพิส่งพิเศษอะไรก็ว่าไป”

“เฮ้อ ขัดลาภ”

“รับปากพี่เร็ว”

“ก็ได้ ไม่ทำก็ไม่ทำ รักหรอกนะถึงเชื่อฟัง”

โชคดีที่การมาค่ายทำให้เขาต้องใส่กางเกงมิดชิด ไม่ใช่ใส่แค่บ็อกเซอร์เหมือนตอนอยู่หอ รวมกับได้ระบายความกำหนัดไปก่อนหน้านี้แล้วครั้งหนึ่งตอนอาบน้ำ การขยับตัวขึ้นนอนหงายและดึงชายเสื้อกล้ามลงปิดจึงไม่มีหลักฐานความเปรอะเปื้อนจากฝีมือหมอนวดซึมขึ้นมาประจาน

“พี่”

“ว่า?” ไม้ซุงหยิบโทรศัพท์ที่วางไว้ข้างๆ มาไถระหว่างโดนก่อกวน

“ผิงแพ้ผู้ชายใส่เสื้อกล้าม”

จู่ๆ หัวทุยๆ ก็หนุนลงมาบนไหล่หนา

“อย่าเนียนๆ” เขาชักแขนออก หัวเธอตกลงไปกระแทกพื้นดังกึก

“โอ๊ย” ขนมผิงลุกขึ้นคลำหัวป้อยๆ “ผิงนอนด้วยสิ”

“ข้ามไปนอนฝั่งนั้นไป” ไม่ว่าเปล่า ลุกขึ้นลากขนมผิงกลับไปฝั่งของตัวเองด้วย เขากดตัวเธอลงบนที่นอน โน้มหน้าลงมาใกล้ๆ ตั้งใจจะข่มขู่ให้เธอยอมหลับเสียดีๆ

“พี่เป็นแฟนกับหนูไหม” เธอจู่โจมเขาอีก

“เป็นแฟนกับพี่ หนูรู้หรือเปล่าต้องทำอะไรบ้าง” เขาตั้งใจจะถามให้เธอกลัว แต่เสียงที่เอ่ยหลุดรอดออกไปกลับแหบพร่า สั่นสะท้านด้วยคลื่นพลังบางอย่างจากข้างใน

“ก็จูบไง จูบให้ดูดดื่ม เรามาเฟิร์สคิสกันเถอะ ยังไม่เคยมีใครจูบหนูเลยนะ ตั้งใจเก็บให้พี่คนเดียวเลย” ขนมผิงยื่นปากให้ พร้อมกับเหนี่ยวคอไม้ซุงลงมาแรงๆ แต่ก็ไม่คิดว่าไม้ซุงจะเสียหลัก

ขนมผิงตัวชาวูบ เมื่อริมฝีปากหนาแนบลงมาบนริมฝีปากอิ่มจังๆ ทั้งสองนิ่งกันไปชั่วครู่ แต่หัวใจที่ทาบทับกันและกันเต้นแรงจนรู้สึกถึงกัน มันมีแรงดึงดูดมหาศาลโน้มนำให้คนที่อยู่ข้างบนอยากได้จูบดูดดื่มของเธอ อยากรู้ว่าภายในริมฝีปากนุ่มๆ ของคนที่ทำให้เขาทำเขื่อนแตกไปสองรอบจะหวานขนาดไหน

ราวไฟร้อนลามเลียภายใต้จูบแรกเมื่อลิ้นร้อนพยายามแทรกซอนเข้ามา ไม้ซุงโถมแรงลงเบียดร่างบาง พอมือหนาวางลงบนปทุมถันคู่งาม สติของขนมผิงก็กลับมา

แขนเล็กผลักเขาออกสุดแรง สะบัดใบหน้าหนี “ผิงง่วง” เธอตะแคงตัวไปอีกข้างและหลับตาลงไม่มองเขาอีก คำว่า ‘พี่น้อง’ ที่เขาย้ำเตือน จู่ๆ ก็วิ่งวนในหัว

เช้าวันรุ่งขึ้นสิ่งแรกที่ไม้ซุงทำคือต่อไฟในห้องน้ำหญิงจนสว่างจ้า ระดมเพื่อนๆ มาช่วยกันถางหญ้าและซื้อปูนขาวมาโรยป้องกันงู

จากนั้นก็เริ่มงานของค่ายอาสาตามปกติ วันที่สองเหลือชาวบ้านช่วยงานไม่กี่คน นอกนั้นเป็นพวกนักศึกษา อาหารที่ทำจึงลดปริมาณลง ไปหนักเอามื้อเย็นซึ่งเป็นมื้อที่ทุกคนปลดปล่อยก่อนจะได้เข้านอน จึงเอนจอยกับการกินกว่ามื้ออื่น

ขนมผิงทักทายพูดคุยกับเขาตามปกติราวกับว่าเมื่อคืนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ก็หลีกเลี่ยงการอยู่กับเขาตามลำพัง