วิศวกรซ่อนรัก

ไม่ให้เป็นหรอกเท็ดดี้ มาเป็นแด๊ดดี้ของหนูเลยดีกว่า

เทอมสองปีหนึ่ง ขนมผิงทำเกรดเฉลี่ยได้ 3.10 แต่พอเอาสองเทอมมารวมกัน เกรดเฉลี่ยสะสมของเธอเลย 2.00 มาเล็กน้อย แต่ปีสองจะเข้าวิชาเอก ซึ่งเธอเลือกเอกอังกฤษ วิชาถนัดน่าจะทำให้เกรดเฉลี่ยของเธอดีขึ้นเรื่อยๆ

เธอเลิกกับเจมส์เพราะทัศนคติบางอย่างไม่ตรงกัน จากนั้นก็มีคนคุยมาเรื่อยๆ ส่วนปัน แค่ส่งไลน์ทักทายแบบพี่ชายน้องสาว คุณสมบัติเด่นอย่างหนึ่งคือ ขนมผิงสามารถแยกแยะเรื่องเรียนกับเรื่องของหัวใจได้ ไม่เคยให้มามีผลกระทบต่อกัน

เช่นเดียวกับไม้ซุง หลังจากเหมือนแพร เขาก็ใช้ชีวิตวัยรุ่นอย่างเต็มที่ เปลี่ยนแฟนเป็นว่าเล่น ส่วนเรื่องงานเขาจัดว่าเป็นอัจฉริยะสมองกล ฝึกงานจบก็มีตำแหน่งวิศวกรที่โรงงานผลิตรถยนต์ที่เขาไปฝึกรอท่า ใครจะปฏิเสธล่ะ มันเป็นที่ทำงานในฝันของเขาเลย นอกจากเงินเดือนดีแล้ว โบนัสยังอีกตั้ง 24 เดือน

เขาเองก็เป็นความหวังของหมู่บ้านไม่ต่างจากเธอ เขาไม่เข้าใจนัยของเธอ แต่สำหรับเขาคือการเรียนได้เกรดดีๆ ยิ่งได้เกียรตินิยม พ่อแม่ยิ่งภูมิใจ คราวนี้พ่อแม่เขาได้คุยโวไปทั้งตำบลแน่ๆ เพราะลูกชายคนเดียวคว้าเกียรตินิยมมาได้ด้วย แล้วหลังรับปริญญาหนึ่งสัปดาห์ ที่บริษัทจะส่งเขาไปทำงานยังบริษัทแม่ที่ญี่ปุ่นเป็นเวลาสองปี

เขาไม่ได้โทร.หาแม่กระต่ายน้อยของเขา แต่รู้จากยักษ์ว่าเธอเปลี่ยนคนควงบ่อยเหมือนเขา ก่อนไปญี่ปุ่นเขาก็อยากจะเห็นหน้าเธอสักครั้ง

ไม้ซุงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหาชื่อที่บันทึกไว้ ‘Bunny’

แล้วรอกระต่ายน้อยของเขารับสาย

ขนมผิงมองชื่อที่ขึ้นบนหน้าจออย่างงงๆ ‘Teddy’ คือใคร

‘พี่หมีมาเปลี่ยนชื่อที่เราเซฟไว้แน่ๆ เลย’ เธอคิดถึงคนคุยล่าสุดชื่อหมีที่เธอกำลังตามจีบ เป็นรุ่นพี่คณะวิศวะ แต่คราวนี้เป็นวิศวะโยธา ไม่ใช่วิศวะยานยนต์ที่ทำยังไงๆ เธอก็เป็นได้แค่น้อง

“พี่หมี เพิ่งเจอกันแท้ๆ คิดถึงน้องแล้วเหรอ” เธอแกล้งหยอกกลับไป

ไม้ซุงกำหมัดแน่น ยายกระต่ายบ้านี่แทนตัวเองว่า ‘น้อง’ กับไอ้พี่หมี มันพิเศษมากๆ ล้ำหน้าไปอีก

“ทำไมเงียบล่ะ ซนนะพี่น่ะ มาเปลี่ยนชื่อในโทรศัพท์น้อง” ขนมผิงหัวเราะใส่ความเงียบงันของพี่หมี เขาดูทึ่มๆ แต่อบอุ่นน่าจะเป็นที่พึ่งยามยาก ผิดกับคนอื่นที่เข้ามาจีบเธอ ดูร้อนแรงมือไว คบกันแค่อาทิตย์สองอาทิตย์จะชวนไปพิสูจน์ความเอวไวที่หอนอก อะไรมันจะรวดเร็วปานนั้น เธอจึงบอกเลิกอย่างรวดเร็วพอกัน

“เขินน้องเหรอ” ขนมผิงดัดเสียงเล็กเสียงน้อย

“ไม่ให้เป็นหรอกเท็ดดี้ มาเป็นแด๊ดดี้ของหนูเลยไม่ดีกว่าเหรอคะ”

“หนูเด็ดน้า ถ้าพี่มารักกับหนู พี่จะฟินไม่ไหวเลย” ขนมผิงหยอดอย่างไม่ลดละ แม้อีกฝ่ายจะเงียบฟัง แต่เธอก็ได้ยินเสียงลมหายใจดังฟืดฟาด

“หูย ฟินล่วงหน้าเลยหราแด๊ดดี้”

“เอ้ ที่โทร.มานี่จะตอบรับไปดูหนังผีกับน้องแล้วใช่ไหม”

ไม้ซุงรู้ว่าขนมผิงกลัวผีจะตาย ถ้าผีออกมาขนมผิงจะได้ฉวยโอกาสกอดคู่เดตน่ะสิ

ลีลาการพูดแบบนี้ เธอกำลังไปคว่ำรถอ้อยใส่หัวใครสักคนอยู่แน่ๆ จีบแบบอ้อล้อตอแหล แสดงว่าอีกฝ่ายคงจะไม่เล่นด้วยเลยต้องอ่อยเบอร์แรง เอาตัวเข้าแลก

“อยากดูหนังผี หรืออยากกอดพี่หมีกันแน่” ไม้ซุงเอามือป้องปาก

“แหมตลกจัง ต้องดัดเสียงด้วย น้องไม่อัดคลิปเสียงเอาไปแบล็กเมล์หรอก”

“ตอบมาเร็ว อยากทำอะไร ถ้าตอบถูกใจจะให้รางวัล” เขาเร่งเร้า

ขนมผิงลิงโลด แสดงว่ากำลังจีบติดแล้วใช่ไหม “อยากดูไข่หมี ได้ไหมๆ” ขนมผิงส่งเสียงหัวเราะคิๆ ตามไป

กรามของไม้ซุงลั่นเปรี๊ยะ เป็นการจีบที่รุกหนักกว่าจีบเขาอีก

“อยากชกใต้เข็มขัดด้วยรึเปล่า เอาไหมๆ” คราวนี้เลิกป้องปาก ใช้น้ำเสียงของไม้ซุงคนเดิม

อีกฝ่ายเงียบไปทันที เล่นแบบนั้นเธอเคยเล่นกับคนคนเดียว เธอเคยชกใต้เข็มขัดเขาแล้วเจอ...ไม้ขีด

“พี่ซุง!!!” ขนมผิงอุทานออกมาอย่างตกใจ

“จีบใหญ่เลยนะ” ไม้ซุงเสียงขรึม

“ทำไมเป็นพี่” เธอหยิบโทรศัพท์ออกจากหูมาดูชื่อที่เซฟไว้อีกที

“แล้วทำไมไม่เป็นแค่พี่ล่ะ” เขาหมายถึงทำไมไม่เป็นเขาคนเดียวที่ควรถูกจีบแบบนี้ ทำไมเธอต้องเอาวิธีนี้ไปใช้ซ้ำกับคนอื่นด้วย แต่ขนมผิงเข้าใจไปอีกทาง

“ก็ผิงเซฟชื่อพี่ซุงไว้ว่า...”

“พอ เจ็บ” ตอนนี้เขาไม่ชอบความห่างเหิน แม้แต่ชื่อในโทรศัพท์ที่เธอบันทึกไว้

“แล้วพี่ซุงมีอะไรถึงโทร.หาผิงได้ ฝนตกแน่ๆ”

ไม้ซุงได้ยินเสียงวิ่งตึงๆ แล้วเธอก็กลับมาพูดใหม่

“ดูที่หน้าต่างมาแล้วฝนไม่ตก” ขนมผิงหอบนิดๆ ตอนตอบ

“วันศุกร์นี้ว่างเปล่า”

“ตอนไหนล่ะ วันศุกร์มีงานรับปริญญา มหาวิทยาลัยหยุดอยู่แล้ว แต่เอ๊ะ พี่ไม้ซุงก็รับปริญญานี่ ผิงลืมเลย”

“ทำไมถึงลืม วันสำคัญของพี่แท้ๆ”

“ก็เพราะชีวิตผิงไม่มีพี่แล้วไง”

ยิ่งฟังใจยิ่งเจ็บ แต่ก็ไม่ยอมแพ้ “สรุปว่าว่างใช่ไหม จะให้ช่วยมาดูแลพ่อแม่พี่หน่อย เขาขับรถมาจากต่างจังหวัดแต่เช้ามืด แต่ก็เด๋อๆ ด๋าๆ เวลาจะกินจะเข้าห้องน้ำ”

“ว่าไป พ่อแม่พี่ไม่เชยซะหน่อย สมุทรสาครกับกรุงเทพฯ เฮ้อ ใกล้เหมือนจังหวัดเดียวกัน”

“สรุปว่าจะไม่มา? แล้งน้ำใจชะมัด”

“ไม่ได้พูดแบบนั้น เดี๋ยวผิงดูแลลุงกับป้าเอง พี่ซุงไม่ต้องเป็นห่วง โทร.มาเรื่องนี้ใช่ไหม”

“อือ”

หลังจากวางสายกันไป ขนมผิงก็กดหาชื่อ ‘ไม้ซุง’ บนคอนแท็กต์ แต่ก็ไม่เจอ เธอลองกดไปเบอร์เมื่อกี้อีกครั้งเพื่อความแน่ใจ ถ้าใช่ แสดงว่าเขาต้องแอบเปลี่ยนชื่อวันที่ขอยืมโทรศัพท์เธอโทร.หาแม่แน่ๆ