วิศวกรซ่อนรัก

นี่พี่ฉวยโอกาสเหรอ

“เสียว อื้อ” เสียงครางดังขึ้นเรื่อยๆ แล้วร่องรักของเธอก็บีบรัดนิ้วเขาเป็นจังหวะ ตัวเกร็งไปทั้งตัว

ไม้ซุงค่อยๆ วางขาเธอลงหลังจากส่งเธอถึงไคลแม็กซ์ เขาลุกถอดบ็อกเซอร์

“ผิง เป็นของพี่ได้ไหม” เขาคร่อมร่างเธอ ถามอีกครั้ง

“หือ ออกจากหอประชุมแล้วเหรอ” ขนมผิงแค่ครางถาม นึกว่าเขาเพิ่งรับปริญญาเสร็จ แล้วเงียบไปอีก

ไม้ซุงบีบปากเธอให้เผยออ้า แล้วสอดลิ้นเข้าไปดูดดึงลิ้นเธออีกครั้ง มือหนาอีกข้างจับแท่งเนื้อเหยียดใหญ่เกลี่ยบนทางรักเปียกชุ่มของเธอ เขาค่อยๆ กดมันเข้าไป แต่ก็เข้าไม่ได้ ร่างกายขนมผิงเกิดการต่อต้านความเจ็บที่กรีดเข้ามา

“เจ็บ ผิงเจ็บ พี่ซุงทำอะไรผิง” เธอลืมตาสะลึมสะลือ

เขาเอาออกมา เกลี่ยหัวสีชมพูเข้มบานใหญ่ขยี้ตรงเกสรสาว จับมันไถกลีบดอกด้านในคลุกเคล้าจนแท่งเนื้อของเขาถูกเคลือบด้วยน้ำเมือกลื่น ปฏิกิริยาของเธอเปลี่ยนไปอีกครั้ง จากครางด้วยความเจ็บ คราวนี้เปลี่ยนเป็นเสียดเสียว

“สะ...เสียว”

ร่างบางกระตุกเครียดเขม็ง น้ำหล่อลื่นออกมามากขึ้น สะโพกสาวร่อนส่ายตอดอากาศเสร็จสม

“เป็นของพี่นะ” เขากดหัวหอกร้อนลงมาอีกครั้ง เธอสะดุ้ง คับ ตึง เจ็บเกินไป

“ไม่ ผิงเจ็บมาก อย่า ฮือ” น้ำตาไหลลงมาตามหางตา “อย่า”

ไม้ซุงสงสารน้อง เธอยังไม่รู้สึกตัว เขาเองก็ไม่อยากได้ชื่อว่าข่มขืน จึงจำต้องใช้วิธีอื่น มือหนาข้างหนึ่งสาวแก่นกายขึ้นลง มืออีกข้างเคล้นคลึงหน้าอกของขนมผิงที่หลับไม่ไหวติงไปอีกครั้ง อารมณ์ของเขาพุ่งสูงขึ้นเรื่อยๆ ส่งให้มือสาวแท่งเนื้อระรัว มันขยายใหญ่ขึ้นร้อนขึ้น ในที่สุดลาวาร้อนก็พุ่งออกมา มันลงไปกองอยู่บนหน้าท้องเนียน ไหลลงไปในหลุมสะดือ บางส่วนลงไปที่กลางร่าง

แต่ความปรารถนาที่ยังไม่ดับมอดง่ายๆ ของวัยฉกรรจ์ที่มีต่อน้องน้อยของเขา ทำให้มังกรกลางร่างสลดลงชั่วเสี้ยวนาทีแล้วกลับมาขยายใหญ่ เขาจึงต้องใช้วิธีเดิมสังหารมันให้สิ้นฤทธิ์ ก่อนจะเดินไปหยิบกระดาษทิชชูมาเช็ดให้เธอ จากนั้นก็ลงนอนเคียงข้างกอดเธอไว้ในอ้อมแขนหลับตามไป

*********

เที่ยงวันรุ่งขึ้น

ไม้ซุงยืนสูบบุหรี่ที่ระเบียง ส่วนขนมผิงนอนเหมือนซ้อมตาย จะเขย่าจะลากไปทั่วเตียงยังไงก็ไม่ยอมตื่น เขาจึงลงไปซื้อโจ๊กกับน้ำเต้าหู้ และทำน้ำมะนาวไว้รอคนแฮงค์

เขาขยี้บุหรี่ลงในที่เขี่ยบุหรี่ เมื่อหูแว่วเสียงบ่นพึมพำดังมาจากด้านใน จากนั้นก็เสียง...

“กรี๊ดดดดดดดดดดด”

ขนมผิงลุกขึ้นมายืนอยู่ข้างเตียง เอามือสองข้างกุมขมับ ปวดหัวตุบๆ ด้วย ตกใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นด้วย

“เป็นอะไร” ไม้ซุงวิ่งเข้ามาจากระเบียง

“พี่ซุง” เธอชี้ไปที่กองทิชชูมากมายบนพื้นห้อง สองเท้าย่ำๆ ทดสอบบางอย่าง

ไม้ซุงเดินเข้าไปหา แต่ขนมผิงยกมือขึ้นห้าม ก้มลงหยิบทิชชูขึ้นมาดม แล้วโยนทิ้ง

“อื้อหือ กลิ่นอะไร เหม็นคาวจะอ้วก”

“กลิ่นพี่”

“ฮะ กลิ่นพี่!!! พี่ตอบผิงมาเป็นข้อๆ เลยนะ”

“ถามมาเลย”

“ที่นี่ที่ไหน”

“อพาร์ตเมนต์พี่”

ขนมผิงทำตาโต อ้าปากหวอ แต่ตั้งสติถามต่อทั้งที่ร่างกายไม่ปกติ ทั้งมึนทั้งปวดหัววุ่นวายไปหมด

“ผิงเมาเหรอ”

“อือ อ้วกใส่พี่”

“แล้ว...” เธอมองไปที่กระดาษทิชชู จากนั้นก็มองบนเตียงซึ่งไม่มีร่องรอยอะไร ขยับขาทดสอบอีกทีว่าเจ็บตรงนั้นไหม

“แล้วอะไร” ไม้ซุงคาดคั้น

“เรามีอะไรกันหรือเปล่า”

“เอ ต้องตอบว่ายังไงดีน้า” ไม้ซุงนึกสนุก “แล้วผิงรู้สึกอะไรไหมล่ะว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง”

“ผิงเมา ผิงไม่รู้ แต่ถ้าถามตอนนี้” เธอเดินไปเดินมาทดสอบตัวเอง ถ้าโดนฟันครั้งแรกจะต้องเจ็บเหมือนโดนเชือด ต้องเดินขัดๆ ใช่ไหม เธอรู้สึกแปลบๆ นิดเดียว ตอนนี้ไม่รู้สึกอะไรแล้ว พอนึกถึงอะไรบางอย่างได้ก็ดึงคอเสื้อแล้วมองลงไปที่หน้าอก

“เจออะไรมั่ง”

“เจอนมไง”

“ดูดีๆ”

“นมมันใหญ่ บังอย่างอื่นหมด”

“พี่รู้แล้วว่าผิงนมใหญ่ ข้างๆ อะ เห็นอะไรไหม”

ขนมผิงมองให้ทั่ว หน้าอกด้านข้างมีรอยแดงเป็นจ้ำทั้งสองข้าง

“กรี๊ดดดดดด พี่ซุง” เธอกระโจนเข้าไปทุบเขา จึงถูกรวบมือรวบเอวลงไปนอนบนเตียง ร่างหนาคร่อมเธอไว้ทั้งตัว

“ได้คำตอบหรือยัง” เขาจับรวบสองแขนเธอไว้เหนือหัวด้วยมือข้างเดียว

“คนเมา ไม่ได้สติ ไม่สมยอม ลักหลับ เป็นการกระทำของคนเห็นแก่ตัว พี่เป็นคนแบบนี้เหรอ ทำไมพี่ไว้ใจไม่ได้ นี่น้องนะ น้องๆๆๆๆ แล้วนี่ก็พี่ๆๆๆๆ” ขนมผิงตะโกนใส่หน้าพร้อมกระแทกนิ้วใส่หน้าอกเขา น้ำตาไหลลงมาจากหางตาทั้งสองข้าง

“เบื่อคำนั้นแล้ว ลองเรียกอย่างอื่นดูไหม มันเพราะกว่ากันเยอะเลยนะ”

“เรียกว่าอะไร”

“ที่รัก เบบี๋ แด๊ดดี๋ อะไรก็ได้ทำนองนี้” ไม้ซุงตีมึน

“ไอ้พี่หน้าด้าน พูดเอาแต่ได้”

“แต่จริงๆ แล้วเมื่อคืนผิงเริ่มก่อนนะ” เขาโยนความผิดให้คนเมา

“จริงเหรอ”

“อือ”

“ผิงอาจจะเคยอยากได้พี่เป็นแฟน แต่ตอนนี้ผิงไม่อยากได้แล้ว”

“อยากหรือไม่อยาก แต่เมื่อคืนเราก็มีความสุขด้วยกันทั้งสองคน” เขาไม่ได้พูดเกินจริงเลย เมื่อคืนเขาส่งเธอไปถึงสวรรค์หลายครั้ง ส่วนเมื่อเช้าก็อีกครั้ง ไม่ว่าจะใช้อวัยวะส่วนไหนของเขา แต่ก็ถือว่าเธอฟิน

“บ้าสิ ผิงไม่รู้เรื่องอะไรเลย”

“งั้นมาทำใหม่ เบบี๋จะได้รู้สึก จะได้รู้ว่าเสียงครางของตัวเองมันเพราะแค่ไหน” เขาแนบจมูกลงมาบนแก้มที่ส่ายสะบัด ขาและตัวดิ้นรนต่อสู้