“แล้วเราได้ถามไหมว่าพี่ทำอะไรให้” “มันบอกว่าพี่ไม่เคยใส่ใจมัน ทำมันอกหักซ้ำซ้อน เมื่อวานวันเกิดมันพี่ก็ไม่รู้ แต่ผู้ชายคนอื่นเปย์เป๋าแบรนด์เนมมันตั้งหลายแสน นัดพี่ พี่ก็ผิดนัดตลอด แล้วก็เรื่องในมุ้งของมันกับพี่” สาลี่พูดถึงตรงนี้ก็หัวเราะ พลางมองลงไปที่เป้ากางเกงวอร์ม “จริงปะพี่” “จริงอะไรเล่า ยังไม่มีอะไรกันสักหน่อย ผิงพูดแบบนี้พี่เสียหายยิ่งกว่าผิงอีกนะ” เรื่องสำคัญนี้ไม้ซุงต้องกอบกู้ศักดิ์ศรีให้ตัวเอง “ฝากบอกเพื่อนร่วมโต๊ะด้วยว่าพี่ไม่เล็ก” “เละแล้วละพี่น่ะ เมาแบบนี้มันพูดหมดเปลือกเลย ทั้งเล็ก ไม่อึด ไม่เด็ด ถ้าจะคบก็แค่เอาไว้เป็นคนเลี้ยงข้าว” “ถ้าพูดเรื่องจริงพี่จะไม่ว่าเลย แต่ที่ว่ามาน่ะโมเมเองทั้งหมด” “จะเชื่อใครดีนะ เพื่อนสนิทที่ไม่เคยโกหก หรือว่าผู้ชายที่เปลี่ยนแฟนบ่อยดี เอ หรือว่าความจริงแล้วโดนผู้หญิงทิ้งบ่อยเพราะขนาดเท่ามังกือกันแน่น้อ” เสียงของสาลี่ดังขึ้นโดยไม่รู้ตัว ไม้