Ofis buz kesti.
“Birlikte misiniz?”
Dudaklarımı ısırdım. Konuşacak gibi değildim.
Adar ses verdi:
“Evet.”
Kısa, net, dürüst.
Ferhat Bey’in yüzü bir anda değişti.
“Oğlum, bu kadar yıllık emeğin, planın, şirket vizyonunun karşısında ne yapıyorsun? Ece ile ortaklık kuruyorsun, şimdi onun karşısında…”
“Ece geçmişte kaldı. Onu sen istiyordun. Ben değil.”
“Bu şirketin adı Nova… ama kalbim, kararlarımı belirleyecek yer değil.”
“Kalbimle işimi ayırmayı biliyorum,” dedi Adar.
Ben sessizdim.
Ama içimde gururla büyüyen bir sevgi vardı.
İlk defa biri beni herkesin karşısında seçmişti.
Ferhat Bey gözlerini bana dikti.
“Siz de dikkatli olun. Burada çalışmaya devam edecekseniz, hem işinizi hem de sınırlarınızı bileceksiniz.”
Başımı eğmeden gözlerine baktım.
“Benim çizgim nettir Ferhat Be
