HIDE LOVE

Chapter 2 : Knowing

Wala parin kaming balita kay renz sakto namang dumating si mama.

"anong nangyari ha !!!! binabayaan mo sya!!!" galit na sabi sakin ni mama

"mama hindi ko....." naputol ang sasabihin ko nang sinampal nya ako

Nagulat naman sina Kurt at ang kasama nya na sina liam, mark ,jay at bert. Nahihiya man ako ngunit umiyak nalang ako sa ginawa ni mama

"ipinagkatiwala ko sayo ang kapatid mo pero ano hindi mo man lang sya binantayan ha!!!! anong klase kang ate ha!!!" pagsisigaw sakin ni mamA

"mama wag nyo naman isisi sakin hindi ko nmn kasalanan ang nangyari" iyak kong sabi

"at may gana kapang magsalita ha!!! kung hindi ka kasi nakiki paglandian sa mga yan sana hindi nangyari sa kapatid mo ang ganun!!" sigaw na sabi ni mamA

Tahimik lang na nasa tabi ko sina kurt at naka tingin sa baba.

"mama plz.. pakinggan mo ako ma!" pagpupumilit ko pero di na nya ako pinakinggan pa.

Umalis na muna ako sa hospital na yun at nagtungo ako sa park malapit sa hospital. Nakalimutan ko palang sumusunod sakin sina Kurt.

"nga pala salamt kanina , pwede na kayong umalis" walng emosyon kong sinabi

"ok any way welcome, tara na guys alis na tayo" saad ni kurt sa mga kasamahan nya.

Gabi na pero nandito parin ako sa park kasi hinihintay ko na makapag isip ako ng maayos saka ako babalik sa loob.Masakit man pero kailangan kong tiisin kasi nga kasalanan ko naman talaga kung bakit ganun. Nagsimula nanga akong umiyak ng umiyak na hindi ko namamalayan na may lumapit sakin na lalaki saka iniaabot sakin ang isang panyo.

"heto miss " saad nito

" salamat " iyak kong sabi

Umupo na muna sya sa tabi ko at hindi manlang ito umiimik kasi nga iyak ako ng iyak. Hinahaplos nito ang aking likod like he was comforting me. Sana all may ganitong tao kasi nga ngayon lang ako nakaranas ng ganito na may nagcocomfort sakin at nakakaintindi sakin. Tumigil nanga ako sa pagiiyak kasi nahihiya na ako.

"any way dahil ok kana i have to go now" saad nito

tAtanungin ko pa sana ang pangalan niya pero nakaalis na sya at naiwan pa nya ang panyo nya. Gabi narin kaya bumalik na ako sa hospital para alamin kong ano ang nangyari kay renz. Pagdating ko dun ay nasa labas si mama at mukng may hinihintay sya at nang nakita niya ako ay dali dali itong tumungo sa akin

"anak , sorry sana mapatawad mo ako hindi ko sinasadya na masaktan kita anak sorry" napapaluha si mama habang sinasabi niya sakin yun

"ok lang ma kasalanan ko naman yun ehh" naiiyak kong sabi

"hindi anak kasalanan ko ako dapat ang nagaalaga sa inyo , sana mapatawad mo ako" iyak nitong sabi at yinakap ako ni mama ng mahigpit

Dahil gabi na ay umuwi na kami kasi ok na si renz kulang lang daw siya sa dugo at na dehydrate lang daw sya.Kaya ayun we go home na.

Kinabukasan pagpasok ko sa classroom ay ang iingay nanaman may nagtatawanan at may nagsisigawan na parang they are childish kaya nagtungo nalang ako sa table ko at nang uupo na sana ako ay kita ko ang mga text books ko na punit punit at tinignan ko silang lahat ngunit nagtawanan lang sila.

"sino ang pumunit nito?!!!!!!" sigaw ko at bumaling namn ang lahat ng classmate ko sakin.

Nagtinginan silang lahat tapos tumawa ng napakalakas. Wala ngayon si riana kasi may gagawin daw sya kaya umabsent muna ang babaita.

"alam mo kasi , kung hindi ka nangingialam edi walang mangyayari sayo" saad ng isang kaklase kong bruha na si diana

"diba guys!!!" sabat pa nang isa

Tumango nmn silang lahat na para bang sang ayon sila sa sinabi ni diana

"so, mia get out of here you dont deserve to be here" bulong sakin ni diana

"heyy!!! anong nangyayari dito!?" galit na suway ni maam principal

tumakbo ako palabas kasi parang ang gipit gipit na ang mundo kasi bakit ako pa ang nakakaranas nito.Pumunta ako sa rooftop kasi i want to voice it out lahat kasi mukang ayaw ko na ata. Umiiyak ako ng may nagsalita sa likuran ko.

"are you ok miss?" tanong ng lalaki sa likuran ko

"ahmm hindi" sumbat ko

kita na nga na umiiyak ako magtatanong pa kainis. Habang pinupunasan ko ang mga luha ko ay iniabot niya ang kanyang panyo and it seems na familiar kasi may ganito rin na nagbigay ng panyo sakin dun sa park. Pagharap ko rito ay siya nga yung nagbigay sakin nagulat naman ito nang nakita niya ang muka ko

"ohh! kaw" sabay naming sabi

umupo muna kami sa may ground saka ako nagsalita ulit.

"bat nandito ka?" tanong ko sa kanya

"dito kasi ako nagpapahangin " sagot nito

"ikaw bat ka umiiyak ?" tanong nito

"ahh kasi ......." naputol ang sasabihin ko ng sumabat sya

"dun ba sa punit na books mo?" tanong nito saka ngumisi

"ahh hindi ahh " pagsisinungaling ko

tumayo na sya at aakma na sana syang aalis ng tumingin ulit ito sakin

"any way im Cj and you?" pagpapakilala nito

"mia " pagpapakilala ko

"ok see you around" nakangiti nitong sabi saka umalis.

Nakaupo parin ako rito at hawak hawak ang panyo ni Cj. Nataranta naman ako ng dumating nanaman sina kurt.

"owww....andito ka pala , kaya pala wala ka sa baba" nakangising sabi ni kurt

"bakit anong kailangan nyo?" natatakot kung tanong

"gusto ko lang naman na makita ka " nakangising sabi ni kurt

"kung gusto nyo akong saktan, pls wag ngayon gusto ko na munang mag isa umalis na kayo!" sabi ko ngunit mukng natatawa pa sila

"andito lang nman ako para tanungin kong sino yung lalaking kausap mo kanina?" tanong sakin ni kurt

"ano bang paki mo !!! umalis nanga kayo rito ayaw ko muna ng gulo ok!!" sigaw ko ngunit mukang galit na ata ang muka nya

"kung ayaw mong makita na nahihirapan ang kapatid mo sagutin mo ako at papaligayahin kita" saad ni kurt

Nagulat naman ako sa sinabi nya

"ano bang kailangan mo ha kurt pagod na ako!!!" sigaw ko

Tumayo ako sa gilid at kahit anong oras pwede na akong mahulog.

"cge pag lalapit kayo sakin tatalon ako" saad ko ngunit wala paring epek sa kanila kundi tawa lang ng tawa parang tanga

"talaga....cge bahala ka di mo na ulit makikita ang kapatid mo at also ang nanay mo" nakangising sabi ni kurt

wala talaga akong idea sa sinasabi nya pero hindi ako naniniwala na nasa kanya ang aking kapatid at ang nanay ko

"eto ang evidensya kong ayaw mong sumama sakin cgurado na dalawang ito ang masasaktan" seryosong sabi ni kurt

"cge na sasama na ako basta pakawalan mo lang ang kapatid ko" pagmamakaawa ko

"dont worry madali namn akong kausap ehh"nakangising sabi nya

Nasa likuran lang namin ang kanyang mga classmate. Sumusunod naman ako kay kurt hanggang nadatnan namin ang isang bakanteng silid dito sa building na ito. Tinulak ako ni kurt sa loob saka ito pumasok naiwan nmn ang kasama nya sa labas. Hinila niya ako palapit sa kanya saka.

"ano ba!?" pagpupumiglas ko

"maganda ka pala pag sa malapitan" nakangising sabi nya

"anong gagawin natin dito?" tanong ko sa kanya

"dahil tinulungan kita sa pagpapahospital ng tatay at kapatid mo dapat may kapalit yun" nakangisi nitong sabi