Ryder’s POV
Hindi ko alam kung kailan nagsimula. Siguro sa unang araw pa lang na pumasok siya sa kumpanya ko, dala ang kumpiyansa pero may pader sa paligid niya na tila walang sinuman ang kayang basagin.
O baka doon lang sa Cebu, nang makasama ko siya ng tatlong araw at nakita ko ang totoong Selene hindi lang ang Monteverde heiress na kinikilala ng lahat.
Pero ngayong gabi, habang magkatabi kaming nakaupo sa balcony ng villa, alam kong hindi ko na kayang itanggi.
“Tell me to stop… and I will,” sabi ko kanina, pero hindi niya ako pinigilan. At doon parang may bumigay sa loob ko.
Ngayon, tahimik lang kaming dalawa, nakatanaw sa Taal lake na animo'y kumikislap sa ilalim ng buwan.
Ramdam ko ang init ng balikat niya na halos dumikit sa akin, at bawat segundo ay parang torture sa sarili
