เจ้าหนี้ที่รัก

ตอนที่ 10

ติ้ง...

(เลิกเรียนแล้วมาหาที่โต๊ะ)

(โต๊ะไหนคะ)

(ก็ที่โต๊ะไงพูดไม่รู้เรื่องหรอ!)

"พ่อคนคุยรู้เรื่อง"

ส้มจี๊ดอ่านไลน์นั่งยิ่มคนเดี๋ยวเธอส่งสติ้กเกอร์รูปทำหน้างงๆให้เสือก่อนที่เขาจะส่งสติ้กเกอร์รูปคนแบกค้อนกลับมา

พักกลางวัน

"วันนี้ดูอารมณ์ดีจังนะอีเฮียเสือ ปกติทำหน้าเบื่อโลกตลอดเวลา" ปาล์มมี่แซวหนุ่มหล่อประจำคณะที่นั่งกระดิกเท้าฟังเพลงเขียนแบบอยู่ที่โต๊ะประจำกลุ่ม เขามองเธอก่อนเอาปากกาเคาะหัวเพื่อนสาวหนึ่งที

"แซวแค่นี้ต้องรุนแรงด้วย เรื่องยัยสองสาวเพื่อนยัยโอปอลฉันจัดการให้แล้วนะคงหายซ่าไปอีกนาน"

"ฉันไม่เข้าใจจริงๆว่ะคนเราทำไมยอมให้คนอื่นมารังแกได้ขนาดนี้มือตีนก็มีเป็นฉันจะเลาะฟันให้หมดปากไปเลย"

"คนเราถูกเลี้ยงมาไม่เหมือนกันที่บ่นๆเนี้ยห่วงว่างั้น"

"เปล๊า ใครห่วงยัยเตี้ยนั้นแค่รำคาญตาแค่นั้นแหละ"

เชื่อตายละ มานั่งรอเขาตั้งแต่บ่ายโมงปกติแชทกับชาวบ้านเขาที่ไหนกันส่งแชทไปก็อ่านแต่ไม่ตอบไอ้เด็กปฐมเอ้ยปากแข็งไปเถอะมึง

หลังเลิกเรียน

"พี่เสือจะพาส้มจี๊ดไปไหนเหรอคะ เดี๋ยวพ่อตุจะมารับแล้ว"

"จ๊ะ คุณหนูส้มเปียก โทรบอกพ่อเธอจะอยู่ทำรายงานกลับไม่เกินทุ่มหนึ่ง"

"แต่ว่า..."

"ฉันไม่เอาเธอไปฆ่าหมกส้วมหรอก" ส้มจี๊ดยอมทำตามคำสั่งเดินตามเสือต้อยๆไปขึ้นรถ เธอเปิดประตูนั่งข้างหลังคนขับอย่างเคยชิน

"มานั่งข้างหน้าฉันไม่ใช้ขี้ข้าเธอ" ส้มจี๊ดรีบปีนไปนั่งข้างหน้าตามที่บอกทันที

"ไม่ขึ้นทางประตูดีๆวะกระโปรงจะครอบหัวอยู่แล้ว!"

"แฮะๆ ก็หนูขี้เกียจนี่ช่างเถอะพี่ก็ขับรถไปสิเร็วๆหนูอยากกลับบ้านแล้ว"

เสือมองส้มจี๊ดไม่เข้าใจพฤติกรรมก่อนเหยียบคันเร่งออกตัวรถอย่างแรงก่อนจะเหยียบเบรกให้คนนั่งข้างๆเซไปกระแทกข้างหน้าอย่างแรง เสือยิ้มซะใจที่ได้แกล้งคน ส้มจี๊ดมองหน้าไม่ชอบใจเอามือลูบหัวตัวเอง

"สมน้ำหน้าเบลท์มีทำไมไม่คาด"

"บอกดีๆก็ได้มะไม่เห็นต้องแกล้งนี่"

เสือเปิดเพลงฟังดังกระหึ่มรถขับไปที่คอนโดอย่างเร็วก่อนจะอัญเชิญสาวน้อยขึ้นคอนโดหรูที่พักกับน้องชาย ปกติเขาไม่ให้ใครขึ้นคอนโดง่ายๆนอกจากเพื่อนที่สนิทกันจริง ส้มจี๊ดมองรอบๆห้องอย่างตื่นเต้นไม่คิดว่าจะหรูหราอลังการอย่างกับหลุดออกมาจากนิตยสารที่อาจารย์เคยเอามาให้ดู ข้าวของเครื่องใช้ทุกชิ้นถูกจัดอย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยเข้าชุดกัน ดูแล้วไม่เข้ากับบุคลิกของเจ้าของห้องที่มีนิสัยห่ามๆใจร้อน

"แต่งได้สวยมากเลยคะส้มจี๊ดชอบแต่ทำไมมันออกแนวแม่บ้านจัง"

"นี่คอนโดแม่ฉัน ฉันกับไอ้ต้าลงมือออกแบบและแต่งห้องนี้เป็นของขวัญวันเกิดแต่แม่ไม่อยู่ละกลับฮ่องกงฉันเลยยึดห้องนี้ยังไม่มีเวลาแต่งใหม่" เธอพยักหน้าเข้าใจก่อนจะถามว่าพาเธอมาที่นี้ทำไม

"ฉันจะให้เธอมาทำความสะอาดห้องจันทร์พุธศุกร์ เธอต้องปัดกวาดเช็ดถูขัดห้องน้ำซักผ้ารีดผ้าทั้งของฉันและของไอ้ต้าเข้าใจไหม"

"งานแม่บ้านแม่เรือน พี่ไม่ขอหนูแต่งงานเลยล่ะ"

พูดออกมาไม่คิดจะให้ฉันแต่งเมียหรือขอเด็กมาเลี้ยงเป็นลูก เสือรำคาญส้มจี๊ดไล่เธอไปทำงานส่วนตัวเองเอาขาพาดโต๊ะนั่งดูทีวีสบายๆ ก่อนค่อยมองดูหญิงสาวทำงานบ้านเป็นระยะ

เพล้งงงง

เอาแล้วไงยัยเตี้ยทำอะไรแตกวะ

เพล้งงงง

เสือเดินไปดูเห็นส้มจี๊ดทำจานที่กำลังล้างตกแตกกระจายที่พื้นสองใบ

"แค่ให้ล้างจานง่ายๆแค่นี้จานยังแตกแล้วจะทำมาหาแดกอะไรกับชาวบ้านเขาฮะ อยู่บ้านคงจะเป็นคุณหนูนั่งกินนอนกินสินะถึงทำอะไรผิดพลาดไปหมด"

"ไม่ใช่สักหน่อยหนูทำงานบ้านเป็นนะแค่ซุ่มซ่ามนิดหน่อยเอง" เธอหยิบเศษจานที่แตกเบาๆใส่ถังขยะก่อนจะโดนบาดที่นิ้ว

"โอ้ย!ซี้ด...โดนอีกจนได้ยัยส้มจี๊ดเอ้ย.."

เธอลุกขึ้นเอานิ้วที่อาบด้วยเลือดไปล้างน้ำออกเดินไปที่กระเป๋าผ้าหยิบพลาสเตอร์ลายคริตตี้มาปิดแผลไว้ก่อนจะกลับไปทำหน้าที่ต่อให้เสร็จ

ไม่ร้องไห้แฮะ อดทนได้ดี

"เธอทำกับข้าวเป็นไหมฉันหิวข้าว"

"พอได้พี่เสือจะเอาแกงกบหรือแกงเขียดดีคะ"

"แดกไปคนเดียวเถอะ เอาของที่มนุษย์เขาแดกกันน่ะทำได้ไหม"

"พูดจาไม่เพราะอีกล่ะ! พ่อตุบอกว่าอยากจะให้ใครทำอะไรให้ต้องพูดกับเขาดีๆเพราะๆ พี่เสือควรจะพูดกับส้มจี๊ดดีๆนะคะ"ส้มจี๊ดดุเสือสีหน้าจริงจังกับคำพูดมาก

"แล้วมีใครสอนเธอไหมว่าอย่าพูดกวนประสาทคนอื่นเดี๋ยวจะตายไม่รู้ตัว สั่งให้ทำอะไรก็ทำไปอย่ายอกย้อน!"

คนตัวเล็กเบ้ปากก่อนจะบ่นพึมพำคนเดียวเบาๆไม่อยากให้เสือได้ยิน เธอล้างจานเสร็จก็รีบค้นตู้เย็นที่มีแต่อาหารแช่แข็งซึ่งเธอรู้ดีว่าไม่มีสารอาหารอะไรนอกจากความอร่อยอย่างเดียว

"เอานี้เสร็จแล้วไข่เจียวมะเขือเทศสูตรพิเศษ ส้มจี๊ดทำให้พี่ทานเป็นคนแรกเลยนะรองจากพ่อตุ"เสือมองหน้าตาอาหารรู้สึกพอใจถึงจะเป็นเมนูบ้านๆไปหน่อยแต่ดูดี

"ถ้ารสชาติห่วยแตกจะเอายีหัวให้ดู"

ส้มจี๊ดยืนลุ้นมองเสือตักอาหารเข้าปากช้าๆ

คนอะไรหล่อลากไส้ขนาดนี้แม้แต่เวลาทานข้าวยังน่ามอง

"อืม พอใช้ได้"เย้!รอดตายแล้วเราอุส่าห์ทำสุดฝีมือนะเนี้ย เสือผายมือให้เธอนั่งทานข้าวด้วยส้มจี๊ดรีบไปเตรียมจานชามของตัวเองนั่งทานทันทีมองคนตรงหน้ายิ้มดีใจที่เขามีน้ำใจให้

(มึงโทรมามีไรวะหมูคนกำลังแดกข้าวอยู่)

(มีคนข้ามถิ่นมาตีกันฝั่งเราวะ มึงเขามานั่งเป็นมหาเฝ้าร้านให้ทีกูขี้เกียจเก็บกวาดร้านแล้วนะ) คนปลายสายกำลังเก็บกวดเศษแก้วที่ลูกค้าทะเลาะกันเมื่่อคืนที่บาร์เกเร

(ร้านมึง มึงก็จัดการเองสิกูไม่ว่าง)

(อ้าวไอ้เหี้ยนี่ก็ร้านมึงนะเว้ยเดี๋ยวกูก็ยึดซะหรอก) เสือกดปิดมือถือทิ้งไม่ใยดีจะทานข้าวต่อแต่คนตรงหน้าหายไปแล้ว

"ส้มเน่า!"

"ขา!...ส้มจี๊ดทานข้าวเสร็จแล้วค่ะรินน้ำอยู่" กินเร็วชะมัดไม่กลัวติดคอตายหรือไง

ซ่า...

ส้มจี๊ดถือแก้วน้ำมาให้แต่สะดุดขาตัวเองสาดน้ำเข้าหน้าเสือที่หันมารับพอดี

"เธออยากโดนฉันกระทืบจริงๆใช้ไหมส้มจี๊ด!"

"งะ พี่อย่าดุหนูเลยขามันสะดุดกันเอง"

เธอทำหน้าสำนึกผิดถอยห่างออกไปหลายก้าวมือยังถือแก้วน้ำสั่นอยู่คิดว่าเขาโชคดีแค่ไหนแล้วที่แก้วไม่หลุดมือฟาดหน้าด้วย จากที่เสืออารมณ์ดีๆก็หงุดหงิดทันทีสั่งเธอเก็บโต๊ะเก็บของให้เสร็จก่อนเขาจะออกมาจากห้องนอน

"กรี๊ดดด!เปียกหมดแล้ว!"เสียงมาจากห้องซักผ้านี่เป็นส้นตีนอะไรอีกล่ะ

เสือรีบเอาผ้าเช็ดตัวมาพันช่วงล่่างอย่างหมิ่นเหม่รีบเดินตามหาเสียงคนตัวเล็กที่มาจากห้องซัักผ้าทางระเบียง เห็นเธอเสื้อผ้าเปียกไปทั้งตัวกำลังปิดก๊อกน้ำที่ต่อเข้าเครื่องซักผ้า

"ทำห่าอะไรพื้นเปียกหมดแล้วยัยเอ๋อเธอจะพังข้าวของฉันหรือไง ฉันเริ่มจะหมดความอดทนกับเธอแล้วนะ!"

"นะ หนูไม่รู้ก็เอาผ้ามาซักแต่สายยางที่ส่งน้ำเข้าเครื่องมันหลุด ตัวหนูเปียกหมดเลยหนูไม่ได้ตั้งใจเสียหน่อย แล้วพี่ละหัวฟูเป็นซุปเปอร์ไซย่าเชียวไม่แสบตาเหรอ" เธอมองเสือที่ฟองยาสระผมเต็มก่อนจะหลุดขำออกมา

"หัวเราะเหรอเดี๋ยวตบปากตัวเองเดี๋ยวนี้!" ส้มจี๊ดพยายามกลั่นขำเอามือตบปากตัวเองสองสามทีเบาๆ

"มาปุ๊บข้าวของฉันเสียปั๊บเธอนี้เกิดมาเป็นตัวซวยสำหรับฉันจริงๆ ออกไปยืนข้างนอกสิเดี๋ยวต่อสายให้ แม่งเอ้ยมาเป็นภาระกูชัดๆ สัสเอ้ย"

เขาทำการต่อสายส่งน้ำเข้าเครื่องซักผ้าเหมือนเดิมก่อนกดเครื่องทำงานต่อ มองออกไปข้างนอกระเบียงพระอาทิตย์์กำลัังจะลับขอบฟ้า เขาหันไปมองดูส้มจี๊ดที่ยืนตัวสั่นด้วยความหนาว ชุดนักศึกษาเปียกน้ำบางจนเห็นทรวดทรงที่ซ้อนรูป

นี่สินะของธรรมชาติิไม่ใช้สวยด้วยมีดหมอ น่าขย้ำชะมัด

เสือเหล่มองหน้าร้อนผ่าว รู้สึกเหนียวคอชอบกลจนต้องกลืนน้ำลายลงคอก่อนจะกระแอมบอกเธอว่ากำลัังจะโป๊ เธอรู้สึกตัวรีบเอามือกอดอกไว้จ้องเสือตาเขม็งไม่พอใจที่เข้ามองหน้าอกเธอ

"ลามก!แอบมองหน้าอกส้มจี๊ดเหรอหนูจะฟ้องพ่อ!"

"อยากมองตายละนมเด็กปฐมแบบนี้ฉันไม่สนหรอก"

"ของหนูไม่เล็กนะ!ใหญ่จะตายดูนี่!"เธอแอ่นหน้าอกให้เสือดูอย่างลืมตัว

"ไม่ถอดเสื้อในให้ฉันดูเลยละยัยเพี้ยน"ยัยเด็กบ้าแอ่นนมให้ผู้ชายดูได้ไงแรดชะมัดอยากอ่อยเหรอวะ

ส้มจี๊ดหน้าแดงเทือกถึงใบหูเอามือปิดหน้าอกจะร้องไห้ เสือเห็นอย่างนั้นก็ดึงผ้าเช็ดตัวที่ใส่อยู่คลุมหัวส้มจี๊ดทั้งที่ไม่ใส่กางเกงใน ก่อนดึงกางเกงที่ตากไว้ที่ ระเบีียงมาสวมทับดึงมือน้อยๆให้เข้ามาในห้องนั่งเล่นโยนเสื้อเชิ้ตสีดำให้เธอใส่

"เฮ้ยๆๆไปใส่ในห้องน้้ำสิเธอจะอ่่อยฉันเหรอไง!"

"หนูลืม"

ส้มจี๊ดที่กำลัังถอดเสื้อออกรีบวิ่งเข้าห้องน้ำทันทีที่เสือร้องทัก เขาเริ่มเหนื่อยใจกับส้มจี๊ดที่ทำอะไรไม่ระวังตัว ก่อนนึกขึ้นได้เข้ายังอาบน้ำไม่ทันเสร็จนั่งรอเธอออกจากห้องน้ำ เธอหอบชุดนักศึกษาออกมาพยายามดึงเสื้อเชิ้ตที่ยาวเลยกางเกงในตัวจิ๋วมานิดเดียว เมื่อเช้าเธอรีบไปหน่อยเลยลืมใส่ซับใน

"พะ พี่มีกางเกงตัวเล็กให้หนูยืมมั้ยกางเกงในมันจะโผล่" เธอพูดอายๆ บิดตัวไปมา

"อึก...ดะ เดี๋ยวหาให้"

เสือมองดูขาเรียวสวยที่พ้นเสื้อมานิดเดียวรีบเดินเข้าห้องแต่งตัวรื้อหาบ็อกเซอร์มาให้ใส่ เขาขอตัวไปอาบน้ำก่อนให้เธอจัดการเสื้อผ้าตัวเองให้แห้ง ตอนนี้ตัวเขารู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัวภาพของส้มจี๊ดยังติดตาไม่คิดว่าเธอจะหุ่นเซ็กส์ซี่ขนาดนี้ถ้าเขาไม่คุมสติให้ดีคงจับเธอปล้ำทำเมียไปแล้ว

"พี่เสืออาบน้ำช้าจังหนูตากผ้าเสร็จแล้วนะ รอแค่เสื้อหนูแห้งพี่จะไปส่งหนูกลับบ้านใช้มั้ย" จริงสินี้ก็จะสี่โมงเย็นละลืมไปเลย

"เธออยู่ที่วัดเหรอ?"

"ค่ะ...หนูไม่มีที่ไปทางศูนย์ปฏิบัติธรรมยกเรือนนอนให้หนูกับพ่ออยู่ไปก่อนมีเงินค่อยหาที่อยู่ใหม่ มันก็ไม่ได้แย่นี่มีไข่พะโล้หลวงตาให้กินด้วยอร่อยออก"

"แต่เธอเป็นผู้หญิงไปอยู่แบบนั้นมันไม่เหมาะหรอก แล้วป้าเธอไม่ให้เงินติดตัวเลยเหรอถึงฉันจะยึดบ้านพวกเธอแต่เขาคงจะเหลือเงินอยู่เยอะพอควร ไม่ขอเขาล่ะ"

เธอนั่งทำหน้าเศร้าก่อนน้ำตาจะไหลออกมา เธอเอามือปาดน้ำตาออกจากพวงแก้มใส สะอื้นเบาๆ

"คุณป้ากับพี่มินนี่บอกเราพ่อลูกเป็นตัวซวยกับเขา ไม่อยากให้เราอยู่ด้วย แต่ที่ทนให้อยู่ในบ้านเพราะคุณลุงขอไว้... เขาเคยไล่หนูหลายครั้งแล้วแต่หนูก็ทนอยู่กลัวแม่จะกลับมาหาแล้วไม่เจอหนู..."

"แล้วแม่เธอไปไหนล่ะ" อยู่ๆ เขาก็อยากรู้เรื่องเธอขึ้นมา

"แม่ทิ้งเราไปแล้ว สี่ปีได้มั้งเขาคงจะมีเหตุผลที่อยู่กับหนูไม่ได้ แต่หนูไม่โกรธหรอกแม่สัญญาไว้แล้วว่าจะกลับมา"

เสือนั่งมองส้มจี๊ดที่พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลก่อนจะเอามือลูบผมเธอเบาๆ รู้สึกว่าปัญหาของเขานี่มันแค่ครึ่งหนึ่งของเธอ อย่างน้อยเขาก็ยังกินอิ่มนอนหลับสบายในบ้านหลังใหญ่ มีเงินทองให้ถลุงใช้ไม่ขาดมือเขาช่างโชคดีเสียจริง

ส้มจี๊ดโผล่เข้าสวมกอดเสืออย่างโหยหาความรักความเมตตาจากใครสักคนจนเสือสัมผัสได้ เขาช้อนหน้าของส้มจี๊ดขึ้นมาจูบเบาๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นจูบหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ จนเธอตกใจผลักเขาออกแต่กลับโดนผลักนอนราบที่โซฟา มือใหญ่สาบลูบไล้ไปที่ขาเนียนลูบไปถึงสะโพกมนก่อนจะดึงบ๊อกเซอร์ลง คนตัวเล็กที่โดนทับอยู่ข้างล่างตัวสั่นเทิ่มด้วยความกลัวพยายามส่ายหน้าถอนจูบจากเสือ

"กลัวเหรอ..."

เธอพยักหน้าตอบดวงตาสั่นระริกหายใจแรงทั้งตื่นเต้นและกลัวกับสัมผัสที่แปลกใหม่ที่ไม่เคยเจอมาก่อน คนตรงหน้าถามแต่ไม่เอาคำตอบริมฝีปากร้อนซุกไซร์ซอกคอหญิงสาวจนเธอเผลอครางออกมาเบาๆ เขาใช้มือปลดกระดุมเสื้อสามเม็ดบนก่อนจะล้วงเขาไปในเสื้อขย้ำน่าอกอันเต่งตึงของเธอ

"พี่เสือจะทำอะไรหนูกลัว!" เธอดิ้นคลุกคลักให้เสือปล่อยตัวเธอแต่ไม่เป็นผล

นิ้มมือแฮะ

ออดดดด!!!!

"เหี้ยหมาตัวไหนมากดออดว่ะ!!" เสือละปากออกจากซอกคอตะโกนด่าลั่นห้อง

"เฮียเสือมึงอยู่ไหม! ต้าปวดขี้!!"