Chapter Nineteen
WARNING!!!
RATED SPG
SEBASTIAN
ANG SAYA ko. Ang saya ko dahil sa wakas masasabi ko na kami na nga. Ang saya ko dahil alam kong masaya siya sa piling ko. At masaya ako dahil saksi ang Diyos sa simula ng aming pagmamahalan.
Patutunayan ko sa kanya na hindi niya kailangang mag-alala dahil hindi ko siya sasaktan. Pinapangako kong kailan man ay hindi ko siya pagtataksilan.
Pangako.
PAGKATAPOS naming magsimba ay kumain muna kami sa labas. Hindi ko maipaliwag ang nararamdaman ko sa mga oras na 'to dahil sobrang saya ko. Sobrang saya ng aking puso.
“Kumain ka na nga. Nakatitig ka na naman sa akin. Alam kong maganda ako,” saad niya.
Hindi ko matanggal ang mga mata ko sa kanya. Ang ganda niya. Ang ganda ng mahal ko.
“Ang ganda mo kasi mahal kaso nga lang ang sungit mo,” sa
